Biraz sıkılıyorum ve açıkcası moralima bozuka o yüzden bölüm yazmak istedim kötü olabilir şimdiden özür dilerim...
Kaya abilerle geç saatlere kadar sohbet ederken gelen bir telefonla kalkmak zorunda kaldılar. Onlar yavaş yavaş kalkarken bende elisi almak için odama çıktım. Sessiz olmaya özen göstererek odaya girdim ve yavaşça kucağıma alıp aşağı inmeye başladım. Elis yolun yarısında uyanıp gitmek istemediğini söyleyip kucağımdan kaçmaya çalıştı.
Zor bela aşağı indikten sonra yere oturup gitmeyeceğini söylemeye devam etti. Deniz son bir ümit ikna etmeye çalıştı.
"hadi abicim evimize gidelim çok yorulduk hadi"
"gitmem"
Bu sefer kaya konuşmaya başladı.
"eliscim annen seni merak eder hadi gidelim"
"gitmem ben öykü ablamla kalıcam"
Birbirlerine bakıp ne yapıcaz diye düşünmeye başlayan - 1 ıq lü insanlara yandan bir bakış attım. Allahtan ortamda benim gibi bir zeki var yoksa ne yapar bu enayiler.
"o zaman şöyle yapalım elis sen şimdi eve git güzelce uyu ve yarın akşam yemeğinde buraya gel bende sana bir sürü tatlı yapayım"
Işıldayan gözlerle bana bakınca gururla gülümsedim. Zor bela elisinde gönlünü ettiğimize göre artık uyuyabiliriz. Onları yolcu edip konuştum.
"bugün zekamın %100 ünü kullandım günü kapatıyorum hadi eyvallah"
"iyi geceler"
Yukarı çıkıp kendimi yatağa attım ve uykusever bir insan olarak 2 dakika içinde uykuya daldım
--------
Yine yine ve yine gözüme giren ışıkla gözlerimi açtım. Bu perdeler niye icat edildi amk ben güneşle uyanmaktan bıktım herkes görevini yapsın bi zahmet. Uyuşuk uyuşuk kalkıp elimi yüzümü yıkadım. Rahat şeyler giyinip kahvaltı yapmak için aşağı indim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(kombinkine🌸)
Aşağı inmeye başladım ama yemek kokusu yoktu. Yoksaa... Hayır hayır hayır olamaz olamaz
"Hafize Teyzeeeee"
Ses yok... Bir ümit mutfağa baktım. ALLAHIM HAFİZE TEYZE YOK YANİ YEMEK YOKKKK. Salona gidip kendimi koltuğa attım.
"kaderimde açlıktan ölmek varmış"
Kendi kendime dram yaratırken içeri Kayra girdi
"hayırdır neden ölüyorsun"
Dudağımı büzüp ağlamaklı bir sesle konuştum
"yemek yok açlıktan ölücez ilk seni yiyelim sen daha cüsselisin beni 1 yıl götürürsün"
