Öğretmen°

°1°

•
Hatıralarım... Terk etmek zorunda olduğum hatıralarım... Bana küsmeyin...
•
Yaşlı gözlerimle baktım son kez o sokağa...
Otobüse bindiğimizde kapattım gözlerimi,10 dakikaya yakın kapalıydı. Ablam ve yakın arkadaşı Defne telefonda konuşuyorlardı. Silik silik aklımda...

-"tam yeni yeni açılmaya başlamıştı. Onun için çok zor olacak her şey."
-"?"
-"Bilmiyorum... Onun için endişeleniyorum."
-"?"
-"Tamam gelince hallederiz her şeyi. Çok sağ ol Defne."

Kapattılar..
Uyumaya çalıştım.
Neden burdayım?
Neden bırakmak zorunda kaldık her şeyimizi ve o koca yabancı şehre gidiyoruz?
Düşüncelerim beni yalnız bırakmıyordu, ablam sürekli zorunda olduğumuzu söyleyip sıyrılıyordu.
Gözlerimi açtığımda beni karşılayan sabah güneşi gözümü kamaştırıyordu.
Yanıma baktığımda ablamın gözleri kapalıydı. Kendimi düzelttim ve Telefonumu açtım, sessizdeydi.
12 cevapsız arama+46 mesaj...
İrem... En yakın arkadaşım aynı zamanda komşumuz meraktan çıldırmış olmalı. Hemen mesajlara girip yazmaya başladım
-*haber veremedim çok geçti*
Anında bı fotoğraf geldi:
*Vişne suyu*
Kıkırdamadan edemedim ne yalan. Onca saçmalığın arasında yine onunla gülmüştüm.
-*İzmir'e gidiyoruz ablamla.*
Cevap geldi...
-*ne yapacaksınız kızım İzmir'de*
-*bilmiyorum. Ablam benden once gidip gelmişti zaten biliyosun. Şimdi beni de götürüyor anlamadım cevap da vermiyor.*
-* öğrenince haber ver merak ediyorum*
-*tamam.*
Otobüs yavaşlarken dışarı baktım. Otogara giriyorduk, anonsla İzmir'de olduğumuzu anladım.
-*şimdi iniyoruz. Sonra tekrar yazarım sana görüşürüz.*
-*tamam. Sen seviyorum ve çok özledim bebeğim görüşürüz.*
Gülümsedim ve ekranı kapattım.
Otobüs tamamen durduğunda ablam yavaşça gözlerini açtı. Gözlerimiz kesişti ve bana gülümsedi, karşılık verdim.
-"İzmir'deyiz."
Ufak eşyalarımızı toplayıp indik. Ablam valizleri alırken. Ben de taksi buldum. Ablam geldiğinde şoförün de yardımıyla valizleri koyup yola çıktık. Bekledim. Ablam bir adres söyledi ve ilerledik.
İki katlı bahçeli hoş bir evin önündeydik. Ablam anahtarları deneyip kapıyı açmaya çalışıyor bense etrafa göz atıyordum. Sonunda açılma sesi geldi ve ablam beni çağırdı.
Evin içi çok güzeldi.
-"tam hayalimizdeki gibi şirin bahçeli huzurlu bir ev"
Gülümsüyordum.
-"gerçek oluyor işte"
Gülümsüyordu.
-" ne? Nasıl yani burası bizim mi?"
-"annemle babam... Miras bırakmışlar. Tam hayallerimiz gerçekleşicekken gitmişler bizden oysa her şey hazırmış."
Dolu gözlerimle ablama bakıp sarıldım.
-"ordaki her şeyi bırakıp buraya yerleşmemizi ve yeni bir sayfa açmamızı istemişler en son."
-"geri dönmeyecek miyiz?"
-"dönmeyeceğiz. Okulunu birlikte seçeceğiz Defne'nin tavsiye ettiği bir kaç yer var. Önce onlara bakalım."
Ağlıyordum. Ama sessizce. Ablam yüzüme bakıp
-"lütfen daha da zorlaştırma. Ziyarete gideceğiz söz veriyorum. Artık kafamızı toplama vakti geldi."
Gözyaşlarımı sildi. O an kapı çaldı. Ablam açtığında gelenin Defne olduğunu gördük. Sarıldılar ve sarıldık. Defne burada okuyor üniversiteyi ablam ile aynı bölüm o da muhtemelen geçiş yapacak buraya. Benden 4 yaş büyük ama abla dememi istemiyor. Son sınıflae Defne abla burayı tutturamadığı için bir sene geç başladı, ablam ise ailemizin gidişi yüzünden. Ben de normalde 19 yaşındayım ama liseye bir sene geç başlamıştım aynı sebepten. Defne neşeyle konuştu.
-"eee evinizi gezdirmeyecek misiniz bana ?"
Ablam gülümsedi ve
-"hadi gel üst kattan başlayalım biz de gezmedik daha"
Birlikte yukarı çıktık. Yukarıda 3 büyük oda vardi giriş tarafına bakan taraf 2 odaya ayrılmış arka bahçeye bakan taraf kocaman tek bir odaydı. Koridorun sonunda ise küçük bir banyo-tuvalet vardı. Çok güzeldi. Kocamandı. Ve biz ikimiz bu koca evde birbirimizi kaybetmemeye çalışacağız. Ön taraftaki odalara girmiş her yerini ezberlemiştik ama büyük odaya giremiyorduk, kapıda dikilmiş öylece bakıyorduk. Kendimi geri çektim ve ortamı yumuşatıp büyük oda konusunu kapatmak için:
-" şu oda benimm!" Diyip sağdaki odaya koştum ve yatağa zıpladım. Arkamdan gülüşmeleri duyabiliyordum. En son Defne'nin sesini duydum.
-" bak onun için korkup endişeleniyordun. Ne kadar da mutlu canım benim."
-" rol yapıyor..."
Hafif bir titreme geldi soğuktan değildi ama ben kendime bile rol yapıyordum. Odadan çıkıp
-"ben üşüdüm sanırım" dedim ablam hemen konuştu ve aşağıya yöneldi.
-" hemen hallediyorum canım."
Defne yanıma gelip sarıldı bende karşılık verdim.
-"Ee bebeğim hazır mevsim geçişine denk geldiniz bugün soyle hem eve hem size alışveriş mi yapsak?"
-"ev bomboştur şimdi dimi"
-" muhtemelen evet ama hallederizz"
Çok enerjik bir kızdı. Onu seviyorum.
Merdivenlerden sarılmış vaziyette inerken
-"okulunu da halledebiliriz aslında bugün daha çok erken yetişir ne dersin?"
Manisa'yı bırakıp buraya taşındığımızı hatırladım, İrem'i hatırladım.
-"bilmem"
-"orayı özleyeceğini biliyorum. Ama çok uzak değiliz ki istediğin zaman gidebilirsin merak etme hem burayı çok seveceğine eminim" göz kırptı bu kız her şeyi anlıyordu gerçekten...
___

Alışverişteydik ben bu kadar şeyi nasıl ödeyeceğimizi düşünürken ablamdan mesaj gelmişti arkamı döndüğümde ablamın Defne ile konuştuğunu gördüm mesajı açtım.
-*merak etme ailemiz bizim için her şeyi düşünmüş Manisa'daki sıkıntılar yok artık. Keyfine bak. Ne istiyorsan alabilirsin. :)*
Ablamla aramızda bir kopukluk vardı. Gelip yanıma söylemek yerine mesaj atmayı tercih etmişti. Yoksa Defne'den çekinmezdik ikimizde.
___

Bu menüler ne kadar salakça. 5 dakikadır menü ile bakışıyoruz 3 dakikadır ayaktaki adam, Defne ve ablam bana bakıyor.
-"su"
Adam bir hışım menüyü alıp gitti.
-"sadece su için mi bakıyorsun yarım saattir menüye"
-"beğenmedim."
Defne'cim hemen araya girerek
-"istersen başka yere gidelim canım"
Ablamla bakıştık. Gergin bir andı.
-"aslında karşıdaki dürümcüye gitsek hayır demem. Ne böyle antin kuntin yemekler." Defne abla ve ben dürümcüye kısa bir bakış atarken ablamın kafasının iki yana sallandığı barizdi.
-"orası çok güzel İskender yapıyor diyorlardı ama hiç deneme fırsatı bulamamıştım. Hadi kalkın gidiyoruz"
Defne bir anda ayaklandığında garsona siparişlerin iptal olduğunu söyledi. Biz de ona yetiştik ve karşıdaki dürümcüye geçtik.
____

-"hayatımın en güzel iskenderiydi sanırım."
-"evet gerçekten çok güzeldi. Bana dua edin."
Ablam önce gülümsedi ardından:
-"hadi yayılmayın hemen daha okulunu halledicez."
-"evet hadi kalkalım."
Defne de ona katıldığına göre bana laf düşmüyor zaten burada..
Ablam ve Defne tartışarak kasaya yöneldiler gerisine bakmadım. Sadece düşündüm.
*Ne oldu bir anda bize böyle.*
____

Geniş bahçeli kocaman bir okulun içinde müdürün odasındaydık. Kontenjanlara bakıyorlardı. Buradan önceki iki okulu beğenmemiştim 12. Sınıf öğrencisi olduğum için biraz ilgili bir okul olmasını istiyorduk -hepimiz-
Okul müdürü kontenjanlara bakarken bize okulun uygulamalarını anlatıyordu. Açıkçası hepsini dinlememiştim. Önce kontenjan gerekiyordu, aklımı çelmesini istemedim. Ve muhtemelen okul müdürü de abartıyordu. Adam boş yer bulamayınca müdür yardımcısını çağırdı. Müdür yrd. bakmadı bile
-"12/D sayısalda boş yer vardı sanırım hocam sadece"
"bence bir sıkıntı çıkmaz"
netlerime bakıp onayladılar.
Evet sayısal öğrencisiyim feni sevmiyorum ama matematik benim her şeyim.
Beni okulu gezmem için nöbetçi öğrenciye yönlendirdiklerinde anlamıştım benim hakkımda bilgi alacaklardı. Nöbetçiyi orada bırakıp tek başıma ilerledim.
Okul gayet güzeldi henüz herkes derste olduğundan rahatça gezebildim. 10 dakika sonra ablamın aramasıyla idareye döndüm. Ben ilerlerken zil çalmıştı. İnsanlar yüzümü inceleyip geçiyorlardı yanımdan. Ablam ve Defne ile dışarı çıktık. Ablam konuştu
-" kaydını yaptırdık."
Zaten içerde göz temasıyla onaylamıştım yine de haber vermek istemiş.
-"ne zaman başlıyorum?"
Bu sefer Defne cevapladı.
-"hemen yarın başlayabilirsin ama dinlenmek istersen -ki bence dinlen- sonraki gün başlarsın. Okulun temposuna bu yorgunlukta adapte olamayabilirsin. İstersen şimdi okul için eksiğin varsa alalım. Yarın full time yatarsın."
Haklıydı. Yorgundum. Eksiklerim vardı. Bir kaç test kitabı ve kalem haricinde okul eşyası getirmemiştim okulun verdiği kitapları da getirmemiştim...
Yeni kitap vermeleri gerekiyordu.
-"aslında olur."
-"okul kitaplarını da vericekler ben söyledim."
-"tamam"
En yakın kırtasiyeye gittik 2 sokak aşağıdaydı. Müdür önermiş. Büyük bir kırtasiye ne arasam bulurum gibiydi.
Bir kaç test kitabı defter kalem vs. aldım. Ablam çıkışta konuştu.
-"ablacım okul için bir kaç kıyafet ister misin. Sonradan uğraşmayalım."
-"sadece okul için değil, mevsim geçişindeyiz zaten şöyle güzelce gezelim çok güzel mağazalar biliyorum."
Defne cümleleri üzerine kolumuzu çekiştirip mağaza mağaza gezdirdi bizi. Bir sürü şey almıştık. Okul sadece 12. sınıf öğrencilerinin derece yapanlarına sapıtmadıkları sürece serbest giyinme izni vermiş. Müdür önceki okulumdaki netlerime bakıp bana da izin vereceğini söylemiş.
Yorgun bir günün ardından eve dönüp hep birlikte spagetti yedik ve odalarımıza çekildik. Defne, dersi geç olduğundan bu gecelik bizde kaldı. Sabah ablamın geçiş işini halledecekler. Hemen telefonumdan İrem'i aradım her şeyi anlattım duygusallaşmayı unutmadık. Bütün gece onunla konuştum, sabah ışıklarında yatmaya karar verdik. 4 saatlik uyku ardından ablam gideceklerini, kahvaltımın aşağıda olduğunu söyledi. Uykuma devam etmem imkansızdı bir kere uyanınca tekrar uyku tutmuyordu. Ben de yatakta oyalanma kararı aldım.
Tüm gün evde öylece oyalandım. Arada bir bahçeye çıktım falan. Ablam sürekli arayıp kontrol ediyordu... Yemek yemek yerine sadece bir şeyler atıştırdım akşama kadar. Ablam ve Defne'nin eve gelişi akşam 6 falandı. Akşam yemeği yedik birlikte ve Defne kendi evine gitti. Benim yarın okulum olduğundan ablam erkenden odama yolladı beni. Yarın için her şeyi ayarlayıp duşa girdim ve sonrasında saçımı bile kurulamaya yeltenmeden uyudum...