Miraculous της Μαρίνας

το παρελθόν του miraculous

Μια μέρα που ήμουν στο δωμάτιο μου και καθόμουν στο κρεβάτι μου άνοιξε μια πύλη για να μπω μέσα. Μετά από λίγα λεπτά πέφτω κάτω στο δρόμο και με βρήκε η emily η μητέρα του Μανώλη και μου λέει (είσαι καλά κορίτσι μου χτύπησες ),της λέω ( όχι καλά είμαι ευχαριστώ και συγνώμη αλλά τι χρόνια είμαστε ;) και μου λέει (δεν ξέρεις ) , της λέω (όχι )και γελάμε ταυτόχρονα και μου λέει (στο 2000) , μου λέει (θες να έρθεις στο σπίτι μου να φας μαζί μου και της λέω (δεν χρειάζεται είμαι εντάξει ) με πιάνει από το χέρι και με πάει στο σπίτι της και βλέπω τον Μανώλη ως μωρό και τον άντρα της Emily τονGabriel και λέει ( Emily πια είναι αυτη η όμορφη γυναίκα) ,του λέει (είναι η...η ) , λέω ( η Μαρίνα Αναστασιου και χάρηκα πολύ για την γνωριμία) , μου λέει ( και εγώ το ίδιο κυρία Μαρίνα θες να φας μαζί μας ) , του λέω ( δεν χρειάζεται είμαι καλά ) / γουργουρισμα από το στομάχι μου και μου λένε και οι δύο ταυτόχρονα ( θα φας και ας μην θες ) με τραβάει η Εmily και ετοιμάζουμε το τραπέζι και βλέπω τον Μανώλη στα 10 χρόνον και τους λέω ( αυτός είναι ο γιος σας ) και μου λέει ( ναι είναι ). Τρώμε και μου λέει ο κύριος Gabriel (ωραίο στιλ έκανες μικρή) , του λέω ( ευχαριστώ πολύ εγώ το έκανα ) , μου λέει η Emily ( τιιιιι μόνη σου το έκανες; ) και της λέω (ναι γιατί), (γιατί είναι ωραίο) μου λέει ο κύριος Gabriel . Μου λέει ο κύριος Gabriel ( θες να δεις κάτι αν έχεις καμιά ιδέα ) και του λέω ( δεν έχω θέμα ) , μετά από λίγα λεπτά μου δείχνει το τετράδιο του με της ιδέες και μου λέει ( πως σου φαίνεται) , του λέω ( μπορώ να πω την άποψη μου;) , μου λέει ( ναι για αυτό σου το έδωσα ) , του λέω ( λοιπόν ) όταν του έδωσα της άποψης μου είχε τρελαθεί και μου λέει ( πως βρίσκεις τέτοιες ιδέες μου λες) και του λέω ( από το μυαλό μου , δεν κάνω κάτι και το σχεδιάζω αν μου αρέσει ή όχι) . Μετά από μια ώρα βλέπω μια πύλη που ερχόταν προς τα πάνω μου ο Μανώλης λέει ( ααααααααα ) και πέφτει πάνω μου και μου λέει ( χίλια συγνώμη που έπεσα πάνω σας δεν το ήθελα ) και του δίνω το χέρι μου για να τον βοηθήσω να σηκωθεί και λέω ( Μανώλη;) , λέει ο Μανώλης ( Μαρίνα που είμαστε ) , του λέω εγώ ( στο 2000) και γουρλώνει. Μου λέει ο Μανώλης ( ποιοι είναι αυτοί γιατί κάποιοι μου θυμίζουν) και λέω εγώ (.... οι γονείς σου είναι από τον παρελθόν.)