THE SWEETEST LIES

KABANATA PANGALAWA :

HIRAYA POV ;

Isa akong simpleng babae, may dalawa akong kapatid maliliit pa sila simula nung namatay magulang ko ako na nag alaga sa kanilang dalawa dahil malaki na ako kaya ko naman sila buhayin.

Tumigil ako sa pag-aaral dahil kulang ang budget para sa burial ng magulang namin.

Pumupunta din ako sa church dahil palasimba ako at nagpapasalamat sa Diyos sa araw araw na pamumuhay namin ay buhay pa din kami sa mundong ito.

Mahirap lang kami at minsan ay asin lang ang kinakain namin sawa na din kami sa pagkain na yun.

Hindi kami nakakapunta sa malalayong lugar sa magagandang lugar, sa jollibee. Tingin ko maganda dun dahil pinupuntahan ng mga tao at nasasarapan sila.

Ayaw ko naman gumawa ng masama dahil ayaw ko masaktan ang mga kapatid ko sila ang buhay ko at alaala ko sa magulang namin.

Gusto ko man mag-aral ay di pwede dahil may binubuhay ako.

Bumalik ulit ako sa church dahil nahahalina ako sa itsura nito parang peaceful pagtambayan.

Nakaluhod ako at nakapikit nang may maramdaman akong tumabi sakin at parang tinitignan ang mga mata ko .

Pagmulat ko ng mga mata ko ay isang lalaking ang nakita ko maganda ang hugis ng kaniyang labi at ang perpektong mata niya, ang kulay ng kaniyang mata.

Masarap pagmasdan ang kulay ng mata niya dahil para akong nasa dagat at tinatawag nito upang tignan lamang.

Nakatulala lamang ako sa kaniya at walang nagsasalita samin kahit isa.

"Sino ka? , Bakit ka nakatitig sakin?, Gagawan mo ko ng masama noh?,Manyak ka!" Hysterical kong saad habang hinahampas siya.

"Enough woman, f*ck you are giving me headache right now I'm not gonna molest you. I'm staring at you because I'm captivited by your beauty."

Natulala ako dahil english ang sinasabi niya, naiintindihan ko naman iyon pero plakado pa ako sa english at hindi masyadong magaling.

"Wag mo kong maenglish english!, Aba nasa pilipinas ka dong wala ka sa America"

Ngumiti siya sakin at hinawakan ang kamay ko, pilit ko itong hinihila pero di ko ginawa dahil niyakap niya ako.

"Im Conláed hbu?, I wanna know your name."

"Bakit ko sasabihin ko sayo?, Hindi nga kita kilala baka nga kikidnapin mo ko at isasakay sa puting van" Natatawa siya at di mapakaniwalang tumingin sakin.

Natutunaw ako sa mga mata niya, Ang gwapo gwapo.

Lord ito na ba ang sign para yumaman ako at makakain ng masasarap na pagkain.

"Bakit ko gagawin yun?, Pwede naman kitang kunin kahit di kidnap ah" Tumatawa pa din siya at di ko namalayan nakatitig na pala ako sa kaniya.

"A-ako si Hiraya , Mahilig akong pumunta dito sa church dahil feeling ko pag nandito ako ginagabayan ako ng magulang ko."

"Nasaan ba magulang mo?" Nalungkot ako sa tanong niya at kumawala sa yakap niya.

"Nasa heaven na sila ni papa, Masaya na sila dun." Malungkot akong tumingin sa kaniya at namumula na ang ilong ko.

"I-im sorry dapat di ko na tinanong pa, sh*t my bad mouth!"

"Okay lang yun' , Di naman na masakit!" Ngumiti ako sa kaniya at napapalagay na ang loob namin sa isat isa.

"Nasaan magulang mo?" Tanong ko sa kaniya pabalik at bigla siyang umiwas ng tingin.

"Magkasama na sila ng magulang mo, HAHAHA masaya na din sila." Nalungkot ako at tumingin sa kaniyang mga mata.

"Pasensya na tinanong ko pa, dapat di ko na tinanong hayss." Nagagalit ako sa sarili ko dahil malungkot siya pero kahit na ganun nakita ko na soft side niya.

"Ilang taon ka na pala Hiraya?"

"17 na ako, Ikaw ba?" Nahihiya ako magtanong sa kaniya dahil tingin na siyang tingin sakin.

"15 na ako, tatlong taon lang pala agwat natin eh" Mas matanda siya sakin dapat tawagin ko siyang kuya.

"I'm gonna call you 'kuya' pala because you are old na." maikli kong saad sa kaniya na ikinangiwi niya na lang.

"No, just call me con lady."

"whatever kuya"

Nang tapos na akong nagsimba sabay kaming lumabas at pumunta sa likod ng simbahan kung saan may mga magagandang halaman na nakapaligid dito.

"Con namimiss mo din ba magulang mo?" Saglit kaming natahimik sa lugar.

"Sometimes yes, pero tanggap ko na dahil may umampon sakin." I really admire him na because nakakaya niya kahit magisa siya at may umampon sa kaniya.

"I'm so proud of you Con despite of that problem nakaya mo!" Tumingin siya sakin at ngumiti na parang masaya ang sinabi ko.

"yeah of course" grabe may bayad ata ang pagsasalita niya.

I was stunned because he slowly walking infront of me, is he going to kiss me? I'm not.ready.

"C-con virgin pa ako, kung may balak ka wag may mga kapatid pa akong binubuhay!" Tumatawa siyang nang mapang-asar.

"Crazy woman i'm not gonna kiss you lol, may dumi ka sa mukha." Nakatanga akong nakatingin sa hawak niya.

Dahon lang pala, panira na dahon chance ko na yun eh,Lintek na dahon yan!

Namayani ang katahimikan sa pagitan naming dalawa, naubusan na ako ng sasabihin sa kaniya.

"Con lumalalim na ang gabi, baka hinahanap na ako ng mga kapatid ko."

"sure, friends?" Kinuha niya ang kamay ko at hinalikan ito.

"C-con bakit mo hinalikan?, Madumi yan."

"I don't care, I would love to!"

"Con aalis na ako, bye ingat ka."

"Bye Hiraya"

"Bye Con"

Nakatitig ako at napatulala sa aking kamay dahil di ko nakalimutan ang halik niya.

Lumalalim na ang gabi at nakauwi na ako sa bahay kita ko sa mukha ng mga kapatid ang lungkot dahil asin nanaman ang ulam namin.

"Ate dumating ka na, kanina ka pa namin hinahanap" Tumingin ako sa isang kapatid ko at nagugutom na nga sila.

"Teka kapatid ko kukuha lang ako sa tindahan ng pagkain, Babalik ako!"

Pumunta na nga ako sa tindahan para umutang dahil naawa ako sa kapatid ko nagpagabi ako at di ko sila inisip.

Nang makautang na ako ay pumunta na ako sa bahay.

"Mga kapatid pasensya na at ito lang ang nautang ni ate."

"okay lang ate, hayaan mo maghahanap kami ng trabaho."

"huwag na, alam kong bata pa kayo ang mahalaga nakakain pa din tayo." Naiiyak ako habang pinagsasaluhan namin ang pagkain na kakarampot.

"Thank you ate namin!" Nakangiti ang kapatid ko habang niyayakap ako.

"Ang mahalaga sakin ay mabuhay kayo at mapag-aral ng mabuti kahit wag na si ate basta mabigay ko lang ang gusto niyo."

"Ate wag mo kami paiyakin, kami na maghuhugas dito ate matulog ka na."

"Aisus ansipag naman ng maganda kong mga kapatid, Sige na nga."

Gumayak na ako sa kwarto at umupo saglit sa dulo ng kama ko.

Iniisip ko pa din ang paghalik niya sa kamay ko, ansarap ng labi niya nang dumapo ito.