Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Endou 💙
Obudziło cię promienie słońca przedzierające się przez okno twojego pokoju. Lekko uchyliłam powieki, ale ponownie je zamknęłaś, gdy światło padło ci prosto do oczu. Obróciłaś się na drugi bok. Miałaś zamiar przytulić się do Endou, ale na twoje zdziwienie nikogo obok nie było. Wstałaś do pozycji siedzącej i zaczęłaś się rozglądać po pokoju. Zeszłaś na dół. Uśmiechnęłaś się delikatnie, widząc jak Mamoru próbuje coś ugotować z pomocą twojej mamy. Oparłaś się o filar kuchni. Stałaś tak do momentu, aż chłopak cię nie zauważył.
- Oh? [T.I]? Wybacz próbowałem ci zrobić śniadanie, ale nie jestem w tym najlepszy... - powiedział, a ty zaśmiałaś się cicho, podchodząc bliżej.
- Skoro wstałaś już, to ja wychodzę. Mam kilka spraw do załatwienia przed pracą - powiedziała twoja mama, a ty przytaknęłaś głową, przytulając ją na pożegnanie.
Kiedy kobieta wyszła z domu, stanęłaś obok nastolatka i zaczęłaś pomagać mu w zrobieniu śniadania.
Udało wam się odratować to trochę. Właściwie wyszło na prawdę pyszne. Usiedliście przy stole i zjedliście makaron, który zrobił z delikatną pomocą.
- Na prawdę dobre! - krzyknął uśmiechnięty.
Mu do szczęścia potrzeba na prawdę mało... Ciebie natomiast uszczęśliwia widzenie jak bardzo się stara dla ciebie...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Gouenji 💙
Mogłoby było się wydawać, że obudził cię zapach naleśników z kuchni specjalnie dla ciebie, ale wcale tak nie było. Leżałaś przytulna do Shuuyi, gdy nagle nie usłyszałaś jakiś krzyków i ktoś nie skoczył prosto na was. Szybko się przebudziliście. Westchnęłaś zrezygnowana, gdy okazało się, że to dziewczynka. Bardzo ją kochasz i traktujesz dosłownie jak swoje dziecko, ale jednak było za wcześnie jeszcze na takie pobudki. Złapałaś kontakt wzrokowy z chłopakiem. Wziął Julkę na ręce.
