𝘛𝘩𝘦 𝘙𝘢𝘪𝘯𝘥𝘳𝘰𝘱𝘴 𝘖𝘧 𝘝𝘪𝘰𝘭𝘪𝘯

အပိုင်း(၄)

"မိုးစက်ရယ် စိတ်ပူလိုက်ရတာ အဲ့တာကြောင့်ပြောတာဗျာ အဲ့အပျိုကြီးကဘာကြီးမှန်းမသိဘူး"

အငယ်လေးမှာ မိုးစက်အားစိတ်ပူစွာနဲ့ကြည့်ကာ နေနွယ်ပျိုအားလဲအပြစ်များပုံချလျက်ပင်။

"အေးလေကွာ ဘာအပြစ်မှလဲလုပ်ထားတာမဟုတ်ပဲနဲ့ ဒီအချိန်ကြီးကျောင်းပတ်ခိုင်းရတယ်လို့ ကျောချမ်းစရာကွာ"

ကိုရွှေမှာတော့ ကုတင်ပေါ်ကအိပ်ယာထဲမှာဆိုလာသည်။သူ့ပုံစံမှာသရဲကြောက်တတ်ပုံပင်။

"ဟျောင့် မိုးစက်မင်းကပြုံးပြုံးကြီးဘာဖြစ်နေတာလဲ"
(အငယ်လေး)

"ဗျာ ကျွန်တော်"
(မိုးစက်)

"ဟျောင့် မင်းမူတော့မှန်ပါတယ်နော် ငါလန့်လာပြီ ပြုံးပြုံးကြီး"
(ကိုရွှေ)

"မဟုတ်ပါဘူး ကိုရွှေရာ စိတ်ဝင်စားလို့ပါ"
(မိုးစက်)

"ဘာကိုစိတ်ဝင်စားတာလဲ"
(ကိုရွှေ)

"နေနွယ်ပျို ဆိုတဲ့သူ့အကြောင်း"

"ဘာ~~"
__________________
မိုးစက်တစ်ယောက်တစ်ညလုံးအိပ်မ‌ပျော်ခဲ့ပါ။တရားခံမှာ မနေ့ညကလရောင်အောက်မှာကြွေကျနေသော ခရေပန်းတစ်ချို့ကိုကောက်ယူနေသောအမျိုးသမီးတစ်ဦးကြောင့်ပင်။

"မိုးစက်တို့တွေနဲ့လိုက်မှာလား"
(နွေနှောင်း)

"မဟုတ်ဘူးကျွန်တော် ကိုရွှေတို့နဲ့သွားမှာ"
(မိုးစက်)

"ဒါနဲ့မိုးစက် ညက Tutor နေနွယ်ပျိုရဲ့ lessonမိခဲ့တယ်ဆို"
(သံစဉ်)

"ဟုတ်တယ်ဗျ"
(မိုးစက်)

"စိတ်တော့မရှိနဲ့မိုးစက်ရေ သူက ဒီတစ်ဆောင်လုံးနဲ့တောင်တည့်တာမဟုတ်ဘူး"
(နွေနှောင်း)

"ဘာဖြစ်လို့လဲသူကတော်တော်ဆိုးလို့လား"
(မိုးစက်)

"အဲ့လိုတော့လဲမဟုတ်ဘူးမိုးစက်ရ Tutorပျိုက အနေအေးတယ် ဘယ်သူနဲ့မှလဲသိပ်အရောမဝင်ဘူး ပြောရမယ်ဆို သူ့ဘာသူတစ်ယောက်ထဲရှင်သန်ချင်နေတဲ့ ကျောက်တုံးလိုလူစား"
(သံစဉ်)

"ဒါပင်မဲ့အဲ့ကျောက်တုံးကြီးနည်းနည်းပဲ့ဘူးတယ်မလား သူ့နှလုံးသားမှာကွဲရာကြီးနဲ့"
(နွေနှောင်း)