Difference Between Us [ Ongoing..]

Part7 (Z)

"က်စ္! နာလိုက္တာ"

လက္ေကာက္ဝတ္ကနီရဲေနသည့္ပြန္းပဲ့ရာတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေဆးလိမ္းရင္း ညာ မေက်မနပ္ေရရြတ္မိသည္။

မေန့ကျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည့္ကိစၥကိုျပန္ေတြးတိုင္း ေဒါသျဖစ္လြန္းလို႔ ေနမရထိုင္မရျဖစ္သည္အထိ။ တံတိုင္းမဟာျမတ္ဆိုတဲ့အဲ့ဒီလူ ဒီေလာက္ေသြးေအးၿပီး အက်င့္ယုတ္တတ္လိမ့္မယ္လို႔ မထင္ထားခဲ့မိတာအမွန္။

အဲ့ဒီေန့က သူ႔ကိုလုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္သြားခဲ့ၿပီး ထိုအတိုင္းပင္ထားခဲ့တာေၾကာင့္ အခန္းထဲမွာအေတာ္ေလးၾကာေအာင္ေနခဲ့လိုက္ရသည္။ သူ႔ရဲ့ကိုယ္ပိုင္နားေနခန္းျဖစ္တာေၾကာင့္ ႏိုင္းမွလြဲၿပီး ေတာ္ရံုဘယ္သူမွမလာသည္မို႔ ဒီေလာက္ၾကာသြားတာျဖစ္သည္။

ႏိုင္းျပန္ေရာက္လာလို႔သာ လႊတ္ေျမႇာက္ခဲ့ရေပမဲ့ ႏိုင္းရဲ့အေရ႔ွမွာမ်က္ႏွာေတာင္မျပဝံ့တဲ့အထိ ရွက္စရာေကာင္းတဲ့အေျခအေနေတျြဖစ္ခဲ့ရသည္။ ႏိုင္းကေတာ့ သူ႔ကိုနားလည္ေပးၿပီးအျပည့္အဝႏွစ္သိမ့္ေပးခဲ့သည္။ 

အဲ့ဒီလူကသာ သူ႔ဘက္ကိုနည္းနည္းေလးေတာင္ထည့္မစဥ္းစားေပးပဲ ယုတ္မာခ်င္သလိုယုတ္မာခဲ့တာျဖစ္သည္။
လူအမ်ားရိွသည့္Public areaေဆးခန္းေတြကိုမေခၚမိပဲ သူ႔အတြက္ကိုေတြးေပးၿပီး သီးသန္႔ခန္းကို ေခၚေပးမိလိုက္တာကိုက အမွားႀကီးမွားသြားခဲ့တာျဖစ္သည္။

ေစတနာထားလို႔မရသလို စကားအေကာင္းနဲ႔လည္းမထိုက္တန္တဲ့လူ။ ဘာကိုမွဂရုမစိုက္ပဲသူလုပ္ခ်င္တာကိုလုပ္သည္။ ရိုင္းခ်င္တိုင္းရိုင္းသည္။ ဘယ္သူနဲ႔တူလို႔ဒီေလာက္ထိရိုင္းစိုင္းၿပီး အက်င့္ယုတ္ေနသလဲမသိေပ။

"ေဒါက္! ေဒါက္!"

အျပင္ကတံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ ညာ အေတြးေတြကိုရပ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ အက်ႌလက္ကိုလက္ေကာက္ဝတ္ေတြဖံုးသည္အထိဆြဲခ်လိုက္ၿပီး တံခါးဆီေလ်ွာက္သြားလိုက္သည္။

"ဒယ္ဒီ"

"သား အဆင္ေျပရဲ့လား လက္က"

"ေျပပါတယ္ ဒယ္ဒီ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး"

"တျခားလူေတြကိုပဲဂရုတစိုက္ရိွတဲ့ ဒယ္ဒီ့သားေဒါက္တာေလး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္းဂရုစိုက္ပါၪီး"