Two Teachers•Minsung

Bölüm⁷

-Daha iyi misin?

-İyiyim teşekkür ederim

Minho'nun biraz ağlaması üzerine Jisung zorla Minho'yu alıp kendi evine getirmişti.

Minho ise hâlâ Jisung'un kolunun altından ayrılmamaya yeminli gibiydi.

-Anlatmak istemediğine emin misin?

-Evet eminim.Aslında biz iyi anlaşabiliyormuşuz.

-Bence de anlaşabilirdik tabii sen bana sataşıp durmasaydın

-Söz bir daha sataşmam.Bir kere öpeyim mı?

-Ne?

-Yanaktan yani.Hemen fesat anlama oğlum

Jisung ilk utansa da gülerek başını sallamıştı.

İzin verdiği için Minho ise Jisung'un yanağına uzun bir öpücük bırakıp geri çekilmişti.

Jisung yiyecek bir şeyler hazırlamış ve o gece Minho'yu evinde misafir olarak ağırlamışti.Beraber sabahlamışlardı ve okuldan izin alıp bir sonra ki gün okula gitmediler.

Sabah

-Minho kalk

-Uyucam

-Minho kalksana dedim

-*Mızmızlanma sesleri*

-Sen istedin

Jisung Minho'nun yanına gidip yorganı üstünden almış ve Minho'yu yataktan atmıştı

-Jisung napıyosun ya çocuk musun sen?

-Kalkmıyorsun ben napayım kalk kahvaltı hazırlıcam

-Dışarıda yesek?

-Dışarısı sağlıklı değil Minho

-Of yediğimiz her şey sağlıklı mı sanki?O değilde ben ne giyicem lan

-Bana büyük gelen kıyafetlerden veririm.

Jisung odasına geçip elinde bir kaç kıyafet ile geri dönmüştü.

-Teşekkür ederim Sungie

-Rica ederim

Minho üstünü giyinirken Jisung da giyinmiş dün dağınık bıraktıklar salonu toplamıştı.
Mutfağa gittiği an arkasından söylenmeye başlayan Minho'ya dönüp ofladi.

-Ne olurdu ki dışarıda yeseydik

-Evde yenmiyor mu,hey bir dakika benim yaptığım şeyi mi yemek istemiyorsun sen?

-Hayır hayır elinin çok lezzetli olduğuna eminim ama dışarı da yemek daha güzel gercekten ondan dolayı

-Of lanet olsun Minho tamam yürü

-Yaşasın be

Minho'nun bu çocuksu hallerine gülmüştü Jisung.

Eşyalarını alıp çıkmışlardı.

-Arabanın anahtarlarını almadın?

-Yakınlarda bir yer var oraya gidiyoruz o yüzden arabaya gerek duymadım.

-Yemekten sonra gezmek için çıkalım mı

-Olur

35 dakika sonra

Kahvaltılarını sessizce ederken Minho lafa atladı.

-Sungie

-Efendim

-Bugünde sende kalsam olur mu okuldan sonra dönerim kendi evime lütfenn

-Sevdin evimi herhalde

-Sevmedim diye yalan söylemicem

Jisung konuşurken bir yandan da gülüyordu.

-Olur bugün de kal bend-Abim arıyor ben geliyorum hemen

-Tamamdir bekliyorum Sungie

Jisung hızlıca Minho'nun yanından ayrılmış ve abisiyle konuşmaya başlamıştı
Minho onu beklerken Jisung 10 dakika sonra gelmişti

-Minho seni eve bırakıcam ister benim evde bekle ister kendi evine bırakayım benim acil abimin yanına gitmem gerek

Jisung bunları derken sesi titriyordu ve Minho bunu fark etmişti

-Bende gelmek istiyorum Jisung

-Hayır Minho olmaz

-Gelicem dedim Sungie

-Min-

-Geliyorum son kararım.

Jisung uzun bir nefes aldı

-Yürü arabaya başımın belası yürü