10.Bölüm- Dikenli gül

845 45 36
                                    

⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐
         Unutmayalımmmmm
            Yıldızı parlatalımm
⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐

"Mercan tabib?" Gonca şaşkın şaşkın koluna müdahale eden adama baktı. Sonraysa hemen yanındaki selmaya. Selma harap haldeydi . Alnından kan akıyordu büyük ihtimalle kaçırılırken kafasını vurmuşlardı bir yere.

"Kolun iyidir " dedi mercan bey buz gibi sesiyle. Gonca anlam veremedi bu adama.

"Ne işimiz var bizim burda ?" Diye sordu . Sesinde gram korku hissiyatı yoktu.

"Bazı şeyleri anlarsın diye belki" dedi mercan bey.

"Neyi anlayacakmışım mercan bey hayrola?" Dedi gonca. Aslında endişeliydi oğlu yanında değildi. İyi saklamıştı oğlunu. Alaaddinde oğlunu korurdu bilirdi fakat yinede huzursuzdu.

"Beni neden sevmedin gonca?" Dedi mercan bey . Sesinde burukluk ve hüzün vardı. Gonca hissetti fakat ses edemedi . Oldu olası alaaddini sevmişti gonca. Ondan başkasını gözü görmezdi.

Goncanın cevap vermeyeceğini anlayınca sinirlendi mercan bey . Bu sefer sesinde acı yoktu ,öfke vardı." Sen hala seni terk eden adamı seviyorsun çünkü değil mi gonca? Seni yarı yolda bırakan. Sana inanmayan hatta üstüne başka hatunlarla olmayı düşünen adamla . Sen sevilmeyendin gonca. Ben ona rağmen seni sevdim diye mi bana dikenlerini batırdın ? Her şeyi geçtim senin o oğlunu bile sevmememe rağmen sevmeye çalıştım. Oda aynı babası gibi . Sen onlardan farklıydın gonca. Sevseydin beni bunların hiçbirini yaşamak zorunda kalmazdın.Bundan sonrada benden vicdan bekleme . Başına geleceklerden ben sorumlu değilim, Alaaddin bey sorumlu. Sevdiğin kurtarabilecek mı bakalım seni ? Ama  o çoktan seni gözden çıkarmıştır haberin ola. "

Gonca paramparça oldu belli etmedi ta ki "seni ailen sevmemiş gonca hatun başkası napsın seni ? "
Mercan beyin demesiyle goncanın nutku tutuldu . Daha sonra eceli girdi oldukları yere.

"Vay be gonca seni şükür bulabildik . Çok özlemiştin ha bizi bacım ?" Dedi Mehmet bey. Bu sefer emindi gonca,ölücekti. Zamanında hamileyken dövdüğünde anlamıştı abisinin vicdanı olmadığını. Şimdiyse önünde engel yoktu , ölücekti gonca fakat oğlu yaşayacaktı ,sevdası yaşayacaktı.

Yine ses etmedi gonca. Selma hatunsa yavaş yavaş ayılmaya başlamıştı. Karşısında duran adamı görünce anladı başına gelecekleri Selma.

"Benim sevdamda uyanmış hadi o zaman ilk nasibini o alsın " diyip Selmaya tokat savurdu Mehmet . Selma canının acısını umursamadı. Çok önceden bırakmıştı. Canı tatlı değildi onun hatta canının değeri yoktu onda .

"Sevdam deme bir daha bana !" Diye uyardı Selma . Nefret ediyordu sevdadan da sevilmektende . Hoş sevilmemişti ama sevilmeden sevilmekten nefret etmişti. Hayat acımasız davranmıştı.

Güldü Mehmet bey . Goncaya döndü sonra . "Ulan o iti doğurmiycaktın duydun mu beni ! Onu doğurmiycaksın demiştim sana ! Ya o ya kendini seç demiştim sen onu seçtin gonca ! Bundan sonra vazgeçesin kendinden çünkü vazgeçemiyeceğin bir canın kalmiyacak ortada !"

Burukça gülümsedi gonca biliyordu ölücekti.tahminleri onu hiç bir zaman yanıltmamıştı. "Ben çoktan vazgeçtim kendimden ağabey ama ilk siz benden vazgeçtiniz , bense vazgeçmek zorunda kaldım . Öldürsen canım acımaz , yaşatsanda . Yaşarkende ölüyüm zaten ben ağabey. Ölmüş bir insanı öldüremezsin ." Gözünden yaş düşmesine rağmen gülümsedi gonca.
"Sevilmeyen insan sevemez derdin ya hani ağabey? Ben çok güzel sevdim . Belkide bunu kaldıramadın sen . Selmada güzel sevdi fakat seni sevmedi . Kendi yüklerini bana yüklemeye çalıştın hep ağabey. Ne ailemin sevmesine izin verdin nede kendin sevdin . En azından ben sevmeyi bildim sen onuda beceremedin " dedi gonca, selmayı göstererek.

ALGONHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin