ALGON

7. Bölüm - her şeyi biliyorum

⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐ unutmayalımmm yıldızlarııı

Sevgi sevilenden ayrı olabilir mi ?
Sevmek için özlenenin yakında olması mı gerekli
Yanındaykende insan birisini ozleyemez mı?

Sımsıkı sarıldılar birbirlerine sanki birbirlerine yaşattıklarını unutturmak ister gibi . Sarıp sarmaladılar. Sabah uyandıklarında geçmiyecekti yaraları biliyorlardı fakat yinede ilaçlarıda birbirleriydi . O yaraları iyileştirmek istiyorlardı.

Sabahın ilk ışıkları aydınlattı her yeri . Tabi alaaddinin kalbinide . Gece yatarken goncanın yanına yattığını hissetmişti fakat ihtimal verememişti. Göğsünün üzerinde ona sımsıkı sarılan Goncayı beklemiyordu şehzade. Öylece bakakaldı. Sadece sarılmaya devam etti. Burnunu kadının saçlarına getirdi . İçine çeke çeke kokladı . Yıllar önce bu yastıkta kalan son kokuyla yatmıştı. En son canını daha çok yaktığı için odasına girmez olmuştu ama yinede attırmamıştı yastığı. Nede yıkattırmıştı. Gözünden dahi saklamıştı ona kalan son yastığı. Şimdiyse o yastıkta yine sevdası yatıyordu. Alaaddine böyle bı an olucak deseler güler geçerdi. İnanmazdı. Çok geçmeden anladı bu bir rüya değildi görmüşe göre gerçekti.

Gonca gözlerini açmış, kolları birbirine dolanmış adama bakıyordu .

Boş gözlerle bir müddet baktılar birbirlerine . Goncanın gözleri dolmuştu. Zar zor konuştu.

-bırakmadın...

-bırakmam.

Goncanın içinde kelebekler uçuştu fakat yinede kalkması gerekti . Hemen yelkenleri suya indiremezdi . İşin garibi bu düşünceleri düşünen kişi gece alaadinin yanına yatan kişiydi. "Daha ne yapacaksın acaba ? Birde eline bir tane daha çocuk ver gonca oldu olacak ! Kalk . Ağırdan al biraz . O çektiyse sende çektin. " Beyni haklıydı goncanın bı o kadarda kalbi . "Çok uzatmayalım ama ... O da çekmiş en az bizim kadar. Birbirimize ihtiyacımız var . Daha fazla canını acıtmayalım.."

Kalkmak için yeltendiğinde Alaaddin hatunun belinden tutup kendine çekti.

-alaaddin bey ! Bırakasın . Ben gece belim tutulur diye buraya geçtim boşuna hesap sormayasın .

-hesap sormuyorum ki sana gonca

-kusura kalmayasın..

Alaaddin öylece baktı. Goncanın neyden bahsettiğini çok iyi biliyordu. Söyleyemiyordu ama anlıyordu Alaaddin . "Böyle bı hatunu koynuna aldığın için özür dilerim " diyordu . Gerçekten de gonca söyleyemiyordu ama bunu demek istiyordu .

-gonca...

-özür dilerim dedim ya ! Hayde hızır bizi çok özlemiştir. Geldiğimizi söyliyemedim.

-gonca ben her şeyi biliyorum .

Anlamsızca baktı gonca. Neyi biliyordu . Biliyordan kastı neydi .

Kendisine boş bakan hatununa açıklama yaptı şehzade.

-ben her şeyi öğrendim Süleyman beyden . Hata ettim. Affet ben-

Gonca duymak istemiyordu . Ondan özür dilemesinide, hiçbirseyinide istemiyordu . Nedenini kendisi bilmiyordu. " Hala birisi sana bu konudan bahsedince o güne dönüyorsun gonca... Her gece papatya, lavanta içerek uyuyabildiğin geliyor... Çocuğunu tek doğurduğun... Ananın atanın sana destek çıkmadığı geliyor ... Duymak istemiyorsun. Kimse ne yaşadığını bilip özür dilemesini istemiyorsun... Artık aciz , güçsüz olmak istemiyorsun." Beyni haklıydı goncanın. Dile getiremedi . İnkar etmek istedi kendine fakat inkâr edemedi. Göz yaşları akmaya hazırlanıyordu ki akmaya başlamıştı bile . Duymak istemediği şeyi duymayacaktı gonca.