Okul çıkışı Bebek'teki bir yetimhaneye gitti. Odaları gezdi ama 17 yaşında birini henüz bulamamıştı ki son odaya kadar...
Odada sadece bir oğlan vardı. Oğlan, odaya giren Öykü'yü gördü ve hemen yanına gitti. Öykü'yü köşeye sıkıştırdı ve elini duvara koydu. "Sen kimsin?!" dedi, ciddi bir sesle. "Buraya kimsenin giremeyeceğini bilmiyor musun?!" diye sesini yükseltti.
Öykü istemsizce kızardı ve sinsice gülümsedi. Aradığını bulmuştu. Oda karanlık olmasına rağmen çocuğu incelemeye çalıştı. Ondan fazlasıyla uzundu.
"En az 1.85 vardır." diye düşündü öykü.
"Ne?" dedi çocuk. Öykü sesli düşünmüştü.
"Adın ne?"
"Emre."
Aralarında biraz daha sessizlik oldu ve Öykü sonunda gözlerini çocuktan alıp odadan çıkmayı başardı.
Yetimhanenin müdürüyle uzun bir süre konuştuktan sonra sonunda Emre'yi eve götürebilecekti. Emre; yeşil gözlü, kumral, uzun boylu ve çok da yakışıklı bir oğlandı. Çocukları kesinlikle çok güzel olurdu.
Öykü, birkaç sahte belge ve yalan sayesinde Emre'nin cici annesi olmuştu ama Öykü'nün planları başkaydı. Tekrardan Emre'nin odasına bu müjdeyi vermeye gitti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Öykü'nün Hayalleri Gerçek Oluyor(+18)
RomanceMerhaba sevgili okurlar, bu hikaye sevgili arkadaşımız Öykü'ye ve onu çarpık fantazilerine adanmıştır. Tamamen irondir (?). Umarız okurken kafayı yemezsiniz, her şey bir şaka olarak başlamıştı... İyi okumalar 🌹💋🙏(eğer bu mümkünse) -İrem ve Beren ...
