on dört

220 22 54
                                    

Chuuya, dün gece baya geç uyumasına rağmen sabaha gayet dinç bir şekilde kalkmıştı. Hızlıca, yataktan kalkıp lavaboya gitti ve elini yüzünü yıkadı. İçinden bugün umarım iyi geçer diyordu, ki pek öyle olacak gibi de durmuyordu ama hadi neyse. Ardından odasına geçip beyaz bir t-shirt ve siyah bir eşofman giydi ve hızlıca evden çıktı.

Dükkanları, hemen evlerinin altındaydı ve bu gayette iyi bir şeydi.

Ta ki bandajlı delinin biri dükkana bisiklet ile dalana kadar.

Tamam, özür dilemişti ve elinde de herhangi bir gelir yoktu fakat Chuuya yine de ona sinirleniyordu, hayır onu sevmediği için değil, dikkatsiz olduğu içindi. Hangi asalak önüne bakmadan bisiklet sürer ki?

Dazai tabii ki! Başka kim olabilir, dedikodu yapan teyzelerden sırf kızlar için önüne dikkat etmediğini öğrenmişti ama gerçeğin bu olmadığını tabii ki de biliyordu. Çünkü saçmaydı, hem onlara güvenemezdi hem de başka bir nedeni olduğunu herkes anlayabilirdi.

Her neyse, şu anda konu bu değil.

Chuuya, daha fazla zaman kaybetmemek adına dükkana girdi, fakat girer girmez ablasının yanında ona yardım eden bir Dazai görmeyi pek beklemiyordu. Yardım etmekten çok sohbet ediyor gibi görünüyordu ama hadi yine neyse.

"Günaydın abla."

"Günaydın ablacım."

"Oh, günaydın Chuuya, hoş geldin!"

"Seninle konuşmuyorum bandajlı asalak."

"Bence bana karşı biraz daha nazik olabilirsin, ne dersin?"

"Hayır."

"Niye?"

Chuuya, içinde sabır ediyordu. Dazai, nasıl oluyor da bu kadar enerjikti? Ayrıca gereksiz yere fazla soru soruyordu.

"Çünkü, seni sevmiyorum. Ayrıca burada ne işin var? Siktir git arkadaşlarının yanına."

Kesinlikle sevmiyordu ya...

"Fazla açık sözlüsün Chibi ve onların yanından geliyorum. Açıkçası biraz sıkıldım ve gelmek istedim olamaz mı?"

"Hayır."

"Beni terslemeyi bırakırsan çok memnun olurum Chibi."

"Hayı-"

"Chuuya, arkadaşın ile atışmayı bırakta, gelde çöpü çıkar bugün baya işimiz var biliyorsun."

Chuuya, yine Dazai'ı tersleyecekken ablası sözünü kesmişti evet haklıydı ve bu kadarı da yeterdi ayrıca o aptal arkadaşı değildi olamazdı da.

"Kimin yüzünden acaba.."

"Hadi hadi!"

"Ablanı bekletmemelisin."

"Bunu sen mi söylüyorsun?"

"Evet. Her neyse Chibi görüşürüz sana kolay gelsin!"

"Kolaysa başına gelsin piç."

Dazai, dükkandan çıktıktan sonra Chuuya ablasının yanına gitti ve güya çöpleri dışarıya çıkardı. O aptal ne halt yiyordu burada, onu da bilmiyordu buna sinir olmuştu zaten. Durup dururken her yerden çıkıyordu ve bu Chuuya için aşırı derecede sinir bozucuydu. Ama ablası ile ne konuştuğunuda merak ediyordu... Bunu inkar edemezdi.

florist | soukoku textingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin