Ayna

92 6 5
                                    

Annemin gelmesiyle beraber evde daha az korkuyordum. Albüme baktıktan ve kafamdaki o milyonlarca soruyu  ve bu soruları nasıl çözeceğimi anlamak için gözlerimi tekrar kapatmıştım. Bir süre kanepe nin üzerinde içim geçmiş. Annem saçlarımı okşayarak ve yanağıma kocaman bi öpücük kondurarak uyandırdı. 

"-Canım kızım,minik prensesim.  Hadi elini yüzünü yıkada yemek yiyelim. Biliyosun ki sensiz yemek yemeğe başlamayız." 

 "-Tamam anne "  

"-Seni arka bahçede bekliyorum. Acele et!" 

"-Tamam anne üst kattaki banyoya gidiyorum. 10 dakikaya gelirim."

"-tamam tatlım"

Üst kata koşarcasına çıktım. Banyoya girip ellerimi yıkadım. Yüzüme hızlıca su vurdum. Yavaş yavaş uyku sersemliğim gidiyor ve kendime geliyordum. Aynada iki kez kendime baktım. Yüzümden su damlaları iniyordu. Havluyu aradım. Eski evimizde olsak hemen aynanın yanında olurdu ama şuan nereye koyduklarını bilmiyordum. Alttaki dolabı açtım yeni havlulardan birine yüzümü sildim. Aynanın yanına havluyu bırakacakken havlunun kanlar içinde olduğunu gördüm. Elim titriyordu.Bu kan nasıl bulaşmıştı havluya? Yoksa??? Yoksa???? Yüzüme bir şeymi olmuştu? Aynaya tekrar baktım. Hayır yüzümde hiçbir şey yoktu. Peki havludaki kan neydi? Hemen yere oturup diğer havlularda da kan lekesi varmı diye baktım. Hayır yoktu. Annemin yanına inmek ve kan lekesini sormak  üzere  tekrar ayağa kalktım. Ama gördüklerim karşında elim ayağım birbirine girdi. Aynada kanlarla yazılmış bir yazı vardı. "Arka bahçeye gitmek için artık çok geç".

KİRALIK EVHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin