Geçmeyen Geçmiş

1. Bölüm "7 Yıl Sonra-İlk Karşılaşma-"

Merhaba. İlk bölümden herkese Selamlar. Açıkçası söylemek gerekirse kitabın oyları ve yorumları azalırsa yazmayacağım kitabı sileceğim. Bu şekilde olmuyor çünkü. Emeğimin karşılığını alamamak beni üzüyor. Oy ve yorum desteklerinizi bekliyorum. Şimdiden sevgiler,iyi okumalar hepinize;)

☘️

"Derin. Hadi annecim kalk bakalım. Saat 12 olmuş. Anneanne kızacak şimdi. Çabuk." Dedim yatakta olan uyku mahmuru Derin'e. Derin...Kızımdı. Hayatımı yaşama sebebimdi aslında. 17 yaşındayken o zamanlar okuldan tanıdığım okulun popüler çocuğu "arel" ile tanışmıştım. Uzun süre takıldıktan sonra beni bir akşam arkadaşının partisine davet etmişti. Partide ikimizde o kadar içmiştik ki kendimizde değildik. Onunla ilişkiye girdiğimin farkına varamayacak kadar. Şok bir vaziyetteydim. Aradan 1 hafta geçtikten sonra midem bulanıyor ve kusuyordum. Hamilelik testi fikri gelmişti aklıma. Alıp yaptığımda 2 çizgi çıktığını görmüştüm. Hamile kalmıştım Arel'den. Ama ondan çocuğum olduğunu ben tam Derin'i doğurmadan 5 dakika önce söylemiştim. 5 dakika sonrasında Derin doğmuştu. Sonrasını zaten hiç sorgulamamıştım. Çünkü bana değer verip yanımda kalsaydı onu anlayabilirdim. Ama o kaçmayı,gitmeyi tercih etmişti. Annemden sadece Amerika'ya gittiğini duymuştum. Benim için önemli de değildi artık. Üzerinden 7 yıl geçmişti. Ve hatta bugün Derin'imin doğum günüydü. Onsuz nefes alamıyordum. Her geçen gün onu iyiki doğurmuşum diyordum. Ben kimim..Ben Efran Şanlı. Soyadı kadar şanlı olmayan Efran. 24 yaşındayım. Bir butikte çalışıyorum. Ailem bu zamana kadar benim mimar olmamı beklemişlerdi. Bende mimarlık okuyordum. İlgi duyuyordum. Fakat hamile kalınca bütün ilgi alakam gitmişti. Bu yüzden normal bir şekilde liseden mezun olmuştum. Babam ve abim taksicilik yapıyorlar. Abim evli. Cansu abla ile. Genel olarak bakıldığında durumumuz iyi değil. Derin'in bazı istediklerini alamıyor olmak beni çok üzüyor. Sadece onun istekleri için çalışıyor ve çabalıyordum. Bu doğum gününde ona çok istediği pembe fotoğraf makinesini almıştım. Aldığımı duyunca mutluluktan havalara uçacağı kesindi.

"Off tamam anne kalktım işte oldu mu!" Dedi derin bıkkınlıkla.

"Bak bak! Hiç yakışıyor mu benim güzeller güzeli torunuma!" Dedi Annem arkadan. Derin'e baktım ve göz kırptım.

"Bak. Duydu anneannen sesini. Hadi koş bakalım içeriye." Dedim. Demem ile hızlıca içeriye koştu.

"Uyy anneannesi kurban olsun Deren'ine!" Dedi annem. Her zaman Deren diyordu Derin'e,yanlışlıkla olması gerek.

"Ya anneanne kaç defa diyeceğim beni adım Deren değil Derin!" Dedi Derin. Annem kahkaha ile güldü.

"Şaka yaptım cimcime. Hadi kahvaltı hazır. Dedeni uyandır,çabuk!" Dedi annem gülerek. Derin hemen ayaklandı ve babamın olduğu odaya gitti. Abim ve Cansu da masada oturuyorlardı.

"Günaydın." Dedi Abim.

"Günaydın. Pastane de değil mi pasta?" Diye sordum abime.

"Evet. Herşey hazır merak etme. Hallettik sabah Cansuyla. İçin rahat olsun." Dedi abim. Sıcak tebessüm ettim. Pastane abimlerindi. Derin ve babam da masaya gelmişlerdi. Masaya oturduk ve bişeyler yemeye başladık.

"Mehmet, bugün kimin doğum günü acaba ya!" Dedi annem,babama.

"Ben bir kız tanıyorum Binnur, hemde öyle güzel bir kız ki. Aynı annesi. Huyu huyuna suyu suyuna!" Dedi babam ardından kahkahalar ile güldü. Bütün masa bu duruma gülmüştük.

"Evet ben annem kadar güzel olmasam da tüm güzelliklerimi annemden almışım. Nazar oku anneanne değmesin kötü şeyler." Dedi Derin. Bu halleri beni çok güldürüyordu.