បន្ទាប់ពីពួគេញ៉ាំអាហារពេលព្រឹករួចអ៊ុនប៊ីក៏អង្គុយ ចាំក្នុងឡានមុន។
“អ៊ំ! អោយក្មេងទៅសម្អាតបន្ទប់ក្មួយប៊ីផង គេធ្វើ កំពប់ទឹកដោះគោ”គេរៀនចេះកហុកតាមអ៊ុនប៊ីយ៉ាង ស្ទាត់ហើយ កុហកអ៊ំម៉ែដោះលែងទឹកមុខដូចគ្មានរឿង អីចឹងព្រឹកមិញ។
ងឹត! “ចុះទៅបានហើយជិតដល់ម៉ោងហើយ”ដោះ ខ្សែក្រវ៉ាតអោយក្មួយទើបនាងញញឹមថើបបបូមាត់គេ តិចៗជាការលាមុនចូលសាលា។
វឹងបើកឡានចេញទៅក្រុមហ៊ុនទាំងញញឹមពព្រាយ បានម៉ាខ្សឹតមិញធ្វើអោយមានកម្លាំងធ្វើការងារហ្មង ។
តឹងៗៗ
“អាឡពូ!”
“ថ្ងៃនេះរវល់ការងារសំខាន់អត់បានទៅយកឯងទេ ចាំអោយគេទៅយកជំនួស”គេរវល់ណាស់ខែនេះព្រោះ ជិតមានគម្រោងបើកសាខានៅអារិកទៀតចឹងមានតែ ពឹងជំនិតគេទៅយកនាង។
“អត់អីទេចាំខ្ញុំតេហៅប៉ាវិញ” នាងបដិសេធបើអោយ លេខាគេមកមានអ្នកណាជួយគេធ្វើការ។
“ហ៊ឹម ចឹងពូបិទហើយដល់ផ្ទះតេប្រាប់ផង”
“ចាស់ ជុបៗ” នាងផ្ញើសំឡេងថើបធ្វើដូចបានថើបថ្ពាល់គេចឹងអោយមនុស្សចាស់ហត់នឿយដែរមុខមាំ ស្ត្រេសនឹងការងារសើចតិចៗ ក្មេងពូកែយកចិត្ត។ នាងឈនៅមុខសាលាថាចាំមេឡាទៅជាមួយនាងវិញចាំប៉ាយូណាស់តែ...
“អ៊ុនប៊ីចាំអ្នកណានឹង”ដេវិតផុសឡានមកពីណាក៏ មិនដឹងហោះមកឈប់មុននាងហ្មង បើកកញ្ចក់ឡាន និយាយសួនាំ។
“ចាំទៅផ្ទះមួយមេឡា”នាងញញឹមស្រស់
“ចឹងទៅជាមួយគ្នាល្អទេ ខ្ញុំជូនទៅផ្ទះ”
“អឹម!!ចាស់ចឹងក៏បាន”នាងគិតថាចាំមិត្តតែបើមាន អ្នកមកយកហើយក៏ព្រមទៅតែម្តងទៅព្រោះនាងមិន ស្រួលខ្លួនស្រាប់ផងចង់សម្រាកអោយបានលឿន។នាង ដើរវៀងមកព្រោះគេបើកទ្វាអោយជាស្រេច។
ទំនាក់ទំនងរឹងនិងអ៊ុនបីដូចចង់ឃ្លាតនាងបន្តិចម្តង ៗព្រោះគេរវល់ជាងមុនមិនសូវបានជួបនាងទេ។នាង មិនហ៊ានឆាតរំខានយូព្រោះឆាតរាល់ថ្ងៃទូរសព្ទរាល់ថ្ងៃ រហូតគេស្ងាប ទើបនាងសុំឈប់ខ្លាចរំខានគេ។នេះវា ជាឪកាសមួយដែដេវិតចូលមកជិតអ៊ុនប៊ីរហូតធ្វើល្អ ដាក់នាងរហូតគេស្រឡាញ់នាងមែនទែនមិនគិតត្រឹម ទ្រព្យសម្បត្តិដូចមុនហើយម៉ាក់គេក៏ព្រមចង់បានអ៊ុនប៊ី ធ្វើកូនប្រសារដែរ។
