Kroon van Vriendschap ||| Young Royals

6

Wilhelm zat achter een stapel boeken in de bibliotheek, wanhopig proberend zich te concentreren op zijn studie. Maar de woorden dansten voor zijn ogen en zijn ademhaling werd steeds oppervlakkiger. Hij voelde de beklemmende greep van angst om zijn hart, terwijl de donkere schaduwen van zijn gedachten zich over hem heen sloten.Plotseling sloeg de paniek toe, een golf van oncontroleerbare angst die zijn hele lichaam overspoelde. Hij kon niet meer ademen, niet meer denken, alleen maar voelen hoe de wereld om hem heen begon te vervagen. Zijn handen trilden en zijn hart bonsde als een razende.Hij zocht hulpeloos om zich heen, op zoek naar een reddingsboei in de woeste zee van zijn gedachten. En toen zag hij August, zittend aan een tafel aan de andere kant van de bibliotheek, zijn ogen gefixeerd op een boek voor hem.Met een laatste restje wilskracht stond Wilhelm op en wankelde naar August toe, zijn ademhaling ragged en onregelmatig. August keek op, zijn ogen wijd van verrassing toen hij de paniek op het gezicht van zijn vriend zag."Wilhelm, wat is er aan de hand?" vroeg August bezorgd, opstaand van zijn stoel.Maar Wilhelm kon geen antwoord geven. Hij voelde zich verloren in de duisternis van zijn eigen geest, gevangen in de klauwen van de paniek die hem verslond. Hij greep naar August's arm, zijn vingers klauwend in de stof van zijn shirt, als een verdrinkende man die zich vastklampt aan een reddingsboei.August begreep de ernst van de situatie en reageerde meteen. Hij leidde Wilhelm naar een rustiger deel van de bibliotheek, weg van de nieuwsgierige blikken van de andere studenten. Hij ging naast Wilhelm zitten en legde een kalmerende hand op zijn rug, zijn aanwezigheid een baken van rust in de donkere storm van Wilhelm's geest.Ze spraken geen woord, maar in die stilte vond Wilhelm een vreemd soort troost. Hij voelde zich niet langer alleen in zijn strijd, niet langer verloren in de duisternis. En hoewel de paniek langzaam ebde, bleef August naast hem zitten, zijn aanwezigheid een zachte herinnering aan de kracht van vriendschap in tijden van nood.