Kroon van Vriendschap ||| Young Royals

1

De koude herfstwind blies door de statige gangen van de koninklijke school, waar de vertrouwde geur van geschiedenisboeken en politiek vermengd was met de nerveuze spanning die de academie al weken in zijn greep had. Wilhelm, de kroonprins van Zweden, liep met gebogen hoofd door de gangen, zijn gedachten verstrikt in een web van bedrog en verraad.

August, zijn eens zo vertrouwde vriend, had hem verraden op de meest verachtelijke manier mogelijk. Het was August geweest die de video had opgenomen die de koninklijke familie te schande had gemaakt, een video die de wereld had laten zien dat zelfs prinsen hun fouten maakten. Maar het was niet alleen de schaamte die Wilhelm voelde, het was de koude realisatie dat hij August nooit echt had gekend.

Hoe had hij zich zo kunnen vergissen in een persoon die hij als zijn broer beschouwde? Wat had August gedreven om zijn geheimen te verkopen aan de roddelbladen, om zijn vriendschap te verraden voor een moment van roem en sensatie? Wilhelm kon de antwoorden niet vinden in de kronkelige gangen van zijn gedachten.

Terwijl Wilhelm door de lege gangen liep, zag hij August aan het einde van de gang staan, zijn rug naar hem toe gekeerd terwijl hij uit het raam staarde. De wind speelde met zijn donkere haar, en voor een moment leek August meer op een gebroken kind dan op de zelfverzekerde badboy die hij altijd had geleken.

Wilhelm bleef staan, zijn handen gebald tot vuisten terwijl hij vocht tegen de golven van woede en verdriet die door hem heen spoelden. Waarom August? Het was een vraag die hij misschien nooit volledig zou begrijpen, maar hij wist dat hij ermee moest leven. Want in een wereld van koningen en koninginnen, vrienden en vijanden, was de waarheid soms net zo moeilijk te vinden als een verloren juweel in het zand.