Jest to pierwszy wiersz jaki napisałam w swoim życiu, nie jest idealny ale ma dużą dla mnie wartość.
...
Czarne chmury nad nami się
zbierają, burza się zbiera i grad zapowiadają.
Dookoła pustka, ciemność,
ktoś by pomyślał że nie ma już na nas nadziei, Lecz o jednej ważnej rzeczy zapomnieli.
Mimo mroku, burzy, gradu, czuję się bezpiecznie, mogłabym stać tam wiecznie.
Bo mam obok ciebie, trzymasz mnie za rękę i wypełniasz pustą wnękę.
W tej ciemności pojawia się światło nadzieji, o której wcześniej zapomnieli.
Nadzieja przejawia miłość wieczną, Którą czeka Wiele prób,
Lecz wiem że pomimo to jest ona aż po grób
Laura Śmieja
