i'll be your man | jeongbin

0.3

helü again🙌🏿

canim sıkılanzi ben ze yeni bolum yazanzi yani

annemin isten cikmasini bekliyorum yarim saattie ariyorum kazini acmiyo telefonu kafalari yiyenzi yani kusum oyle

letis goh

~🌙~

"gerizekalı ne kadar korktuk haberin var mı! "

"ya öf sen de bi dur ya. "

"nereye durayım jisung, nereye yavaş olayım ya? sırf senin seks hayatının zevkine haber vermeden ortalıktan kayboluyorsun ve sakin olmamı mı bekliyorsun benden? "

"yani şu an olduğundan daha sakin olmanı bekliyorum, evet. "

"bekleme o zaman. "

"hiiiçç kusura bakmayın ama yeter artık gerçekten yeter. hyunjin çok abartıyorsun amına koyim hem ben dedim yoktur bir şeyi diye. zaten sabahtan beri çocuğa rahat vermedin darlayıp durdun bari biraz nefes alsın bir dur. "

"anlamıyorsunuz beni hiçbir zaman tabi anlamazsınız hiç kaybetmediniz sevdiğinizi. "

"ama kısıtlıyorsun bu sefer de "

"ben sizi kısıtlamıyorum jeongin. sadece haber verin diyorum. nereye giderseniz gidin söyleyin diyorum. farkındaysanız asla gidemezsiniz demedim. sadece dikkatli olun dedim, yanında biri var mı dedim eğer ortama güvenmiyorsam ben geliyim o zaman dedim. size güvenmediğimden değil ortama güvenmediğimden diyorum bunları. "

"evet jisung, bir de onun tarafından bak. emin ol bir kardeşin olsaydı sen de onun gibi olurdun. abilik hissi işte, korumacı davranıyor. "

omuz silkti jisung, pek de umrunda gibi durmuyordu. hyunjin ve jeongin onun bu tavrına karşılık sadece göz devirmekle yetindiler. sonrasında da jeongin eve dönmesi gerektiğini çünkü işleri olduğunu söyleyip onları baş başa bıraktı ve evden çıktı.

eve geldiğinde önce uzun uzun duş aldı. bu sırada her şeyi en başından itibaren düşündü. o fotoğrafları. içinden bir ses hala changbin yapmaz diyordu ama vardı işte fotoğrafları, inkar da edemiyordu. sinirleri iyice bozulmuştu, birkaç sızlanma sonrası yeterli gelmeyince çığlık atıp olduğu yerde tepinmişti.

sıkıntı da unuttum demesine ve olayın üzerinden yaklaşık iki ay geçmesine rağmen içten içe hala unutamamış olmasaydı. çünkü çok sevmişti jeongin. bağlanmıştı her şeyiyle. kör olmuştu zamanında aşkından fakat son zamanlarda arkadaşları sayesinde bir gariplik olduğunu sezmişti. yeonjunun ona attığı fotoğraflarla tamamen açılmıştı artık kör olan gözleri.

flashback

instagram mesajlaşması
y.jjunie - thi_jeong

y.jjunie size bir mesaj göndermek istiyor

fotoğraf ×5
bunlardan haberin olduğunu
sanmıyorum jeongin
dikkatli olsan iyi edersin
ne de olsa, sevgilin benim elimde

siz:
ne sikim saçmalıyorsun
kimsin sen ve ne işler çeviriyorsun

y.jjunie:
ben yeonjun, choi yeonjun
ve sevgilinin barda yattığı kişiyim
oh, bu senin için ağır olmalı
ne de olsa changbin yapmaz değil mi

siz:
sana inanmıyorum

y.jjunie:
fotoğraflara bak jeongin
bakmadın mı yoksa

siz:
hayır?

y.jjunie:
bak o zaman
hızlı olsan iyi edersin

siz:
↪️fotoğraf×5
ne
şaka mı yapıyorsun
aman tanrım gerçekten

y.jjunie:
ben demiştim sana
iyi günler ufaklık
😉

y.jjunie kişisini engellediniz. sohbeti silmek için dokunun.

f

lashback end

eğer o gün o mesajı almasa belki de hiçbir şeyden haberi olmayacaktı. ama artık vardı. ve geçmişe değil ileri yönelmeliydi değil mi?

madem changbin ona bunu yapmıştı, o zaman sonuçlarına katlanacaktı.

"beni yetersiz buldun ha? madem öyle, yeterli olalım bakalım. "

karar vermişti jeongin. changbini pişman edecekti. hem de onu kendisiyle sınayarak...

__________

thi_jeong

but i'm into it ~★

→hanji.15: say she wanna fvck me later
→huangzz: girl i'm into it ~
→thi_jeong: this mental pressure got me popping pills and shiv

→90zlover: oo oppaa bu senin yazın mı cidden
→baegxji: sence gerizekalı

bu gönderideki yorumlar sınırlandırılmıştır.

hanji.15

yeni manga alışverişiii

→thi_jeong: kafayı mangayla bozunca erkekler
→hanji.15: sana fikrini soran olmadı iğrenç küçük bulanık😘
→thi_jeong: şaksjwls manyak

→leemin.ssan: yardıma ihtiyaç var mı
→hanji.15: sen sorana kadar yoktu ama fark ettim ki inanılmaz yoruldum ve var
→leemin.san: konum at geliyorum
→huangzz: götveren jisung

→90zlover: yukarıda ne yaşanıyo
→baegxji: biz nereden bilelim amk

__________

yalnız hissediyordu jeongin.

tamamen yapayalnız ve sanki bir uzvu eksik gibi hissediyordu. 3 ay olmuştu, hala aynıydı. unutamıyordu. onu cezalandırmak istiyordu fakat yapamıyordu. kalbi önüne geçiyordu beyninin. mantıklı davranamıyordu.

changbin ise dediği gibi jeongin evde değilken veya hyunjinde kaldığında eve gelip almıştı eşyalarını. jeongin eve geldiğinde yatak odasına girmiş, gardrobun yarısının boş olduğunu görmüştü. nedense içi gitmişti bir an. önceden kendisi giydiğinde içinde kaybolduğu ve changbinin de hoşuna gittiği tişörtlerin ve gömleklerin yerinde boş raflar ve askılık vardı. changbin gittiği andan beri sessizleşmişti ev, eski tadı yoktu yaptığı hiçbir şeyin. ne yaparsa mutlaka beraber bir anıları vardı. aklına sürekli o geliyordu. kafasından def etmeye çalıştıkça hiç gitmiyordu. evin her köşesinde beraber geçirdikleri zamanlar geliyordu gözünün önüne. bu yüzden uyumak ve duş almak hariç neredeyse hiç evde kalmıyordu.

onu bu hale getiren oydu. ve bir şekilde acısını çıkaracaktı jeongin. sadece doğru zamanı bekliyordu.

belki de bu zaman düşündüğünden daha yakındı...

~🌙~

eveet bu bölümden sonra changbine dönücez birazz

bakalım o nasıl hissediyor

kafamda mükemmel planlar dönüyo şu an fic için

hepsini eloyfa anlattim eğer atmazsan seni sikerim dedi 😔

oyle iste gidiyom ben uzatmiyim fazla yatakta yazıyom zaten saat 1.35

bayyy💖🌼🤍

25.3.24