i'll be your man | jeongbin

0.5

öhh

sıkıldım

10.4.2024

~🌙~

"hyunjiin hazır mısın! "

"eveet! "

"hadi gelsene o zaman! "

merdivenlerden inen hyunjin de girişteki aynadan son kez kendine bakıp saçlarını düzeltmiş, ayakkabılarını giyerek jeonginin yanına adımlamıştı.

"tamam be geldik. "

hyunjin siyah, yarı transparan kısakollu bir gömlek ve bol paçalı kırık beyaz bir pantolon giymişti. kızıl saçlarına dağınık bir görünüm vermişti, bu hali jeonginin çok hoşuna gidiyordu. kombinini yıldızlı bir küpe, beyaz omuz askılı minik bir çanta ve yüksek taban siyah konversleri ile tamamlamıştı. çok hoş gelmişti jeongine, tabi o her zaman hoştu.

"ooo, mükemmel olmuşuz. "

"ne demezsiin, neredeyse yarım saattir hangi çantayı alsam diye düşünüyordum. "

"hahaha, cidden çok güzel olmuşsun olm. buluruz belki sana birini, hee? "

"off ne birini bulması be. kim bakar bi bana amk. "

"taş gibi adamsın lan ağzından yel alsın. sana bakanın ağzının suyu akar yemin ediyorum. "

"öhh abart? "

"abartmıyoruuum! "

"yalnız sen de iyisin hee. baya iyisin hem de. changbinin yerinde olmak vardı şimdi var yaa... "

"aldatacak mıydın beni yanii. "

"ya hayır gerizekalı öyle değil. o mallığı yapmadı var sayarak diyorum. "

jeongin hyunjine yan gözle bakmaya başlamıştı. bunun üzerine hyunjin sızlanmış ve konuşmuştu.

"yaa güvenmiyor musun banaa? "

"hahahah çok komiksin gerçekten yaa. "

jeongin minik bir kahkaha patlatmıştı, bu sefer de hyunjin ona öyle bakmış ve göz devirmişti. jeongin ona sinirlenmediğini bilse de yine de hyunjinin koluna girip ona şirinlik yapmıştı. huunjin de küçüğüne karşı gülmüş ve saçlarını düzeltmişti.

"canım kardeşim bee, kim demiş kan bağı olmadan kardeş olunmaz diye, tch... "

"değil mi yani ayıp. "

"çok."

"çook."

güldükten sonra arabanın anahtarını çıkardı hyunjin, arabayı o sürecekti bunu jeongin istemişti. sonuçta sevgili rolü yapıyorlardı. eğer böyle olursa daha çok insanın inanacağını düşünüyordu.

partinin olacağı mekana gitmeden önce jisungu almak için minhonun evine uğradılar. evet jisung neredeyse üç gündür minhonun yanında kalıyordu. sadece sevgilisiyle birkaç gün başbaşa kalıp vakit geçirmek ve kafa dinlemek istemişti.

iki katlı, ön bahçesi ve arka bahçesi olan, iki kişi için fazlasıyla yeterli, sade ama şık bir evdi minhonun evi. aslında villa da denilebilirdi. ön bahçe kapısına gelince zili çalmak yerine telefondan aramayı tercih ettiler. sonuçta iki sevgili beraberlerdi, baskın yapmış gibi rahatsız etmek istememişlerdi.

'alo? '

'heh jisung biz geldik sen de gel hadi geç kalmayalım. '

'tamamdır geliyoruzz bayy. '