2.BÖLÜM

31 4 3
                                    

"Of ama sıkıldım hocam yeter"dedim bıkkınlıkla. Ama gerçekten yorulmuştum. Okulda yorulduğum yetmiyormuş gibi bide bu çıkmıştı başıma. "Daha dersimiz bitmedi bücürük "dedi alaylı bir tavırla. Resmen benimle dalga geçiyodu dişlerimi sıkıp gözlerimi devirdim ve " ben bücürük falan değilim tamammı" beni takmadan "çok konuşma bücürük git bana su getir" dedi sırıtarak. Ben " bak mutfak orda git kendin al" dedim omuzlarımı iki kere yukarı aşşağı indirerek. Bana kaşlarını kaldırmış bir şekilde bakarken "ehhh bana bak bücür sen çok olmaya başladın hemen kalkıp su getirmezsen seni babana şikayet ederim." dedi bende " hiç bişey yapamazsın " dedim kaşlarımı kaldırıp alayla ona bakrken. "Sen oyle san " deyip babam olacak herifi çağırmaya başladı . birkaç kere çağırsada seyhan annem gelip " o yarım saat önce çıktı bey oğlum" dedi gülümseyerek. Ona dönüp zafer gülüşüyle sırıtırken telefonuna baktı bende fırsattan ifade ona kızgın olduğum için "hııııaa cocumuyo "dedim ona bakarak. Bu hareketimi görmemiş olacakki ekrana bakmaya devam ediyordu. Onun telefon melodisiyle irkildiğimde o hiç istifini bozmadan telefonu kulağına götürdü. Ve"söyle dedi karşı tarafa sanırım bu çocuk emretmeye bayılıyo dedim içimden bıkkınlıkla telefon görüşmesinin bitmesini beklemeden kalkıp mutfağa ilerledim. Mutfağa girip biraz su içtikten sonra dolabı açıp yiyebileceğim bişeyler çıkardım saat epey geç olduğu için  hizmetliler ortalıkta yoktu. O çocuk yüzünden en sevdiğim yemeği yiyememiş aç kalmıştım. Ama seyhan annem beni düşündüğü için bana dolaba ayırmıştı. "Annem ya ağzını yüzünü yediğim beni düşünmüş ayırmış " dedim kendi kendime. Gülümseyerek. Tam ağzıma götürüyordum ki bi kuvvet elimdeki pizzayı çekti gözlerimi  kim olduğuna bakmak için açtığımda bi çift  yeşil gözle karşılaştım. Bana " benim dediğimi yapmazsan buna katlanırsın bücürük
dedi ve mutfaktan gitti. Cidden emziği elinden alınmış bebek gibi ağlıycaktım ama ben kolay kolay pes etmediğim için bunun acısını çıkarıcaktım. Kalkıp mutfaktan çıktığımda ceketini giyinmiş kapıdan çıkıyordu. Bana birşey demeden çıktığını görünce hemen bi ohhh çekip koşar adımlarla odama çıktım "belamıdır nedir ya "  dedim kendi kendime. Saate baktığımda saatin resmen "12 buçuk" olduğunu gördüm gözlerimi kocaman açarken düşündümde acaba yarın kalkabilirmiyim? Bu soru aklıma gelince hemen pijamalarımı giyip kendimi yatağa attım tam gözlerimi kapıyordum ki bir kuvvetin kolumdan kavradığını hissettim yavaşça gözlerimi açtığımda o babam denen herifle karşı karşıya geldim. Hızla eliyle kavradığı kolumu çekiştirirken "bırak beni pislik herif "dedim yüzümü ekşilterek. Benden güçlü olduğu için hemencecik ayağa kaldırıp resmen sürüklemeye başladı ona "ya bırak beni " feryatlarımı yollarken beni en nefret ettiğim yere kilitledi "karanlığa "hemde boğulup nefessiz kaldığımı bile bile. Alan dar ve küçük olduğundan ve nefes alacağım bir delik bile olmadığından nefes alamamaya başladım ve bağırarak birilerinin kurtarmasını diledim çünkü ne kadar yaşamak için sebeb olmasada ölmek istemiyordum. Hem nefes alamıyordum hemde ağlıyordum. Ben ona neyapmıştım ki bana bunları yaşatıyordu yine hatam neydi. Feryat koparacak halimde kalmamıştı. Ve yavaş yavaş mayışmaya başladım gücüm kalmamıştı ve nefesim gitgide kesiliyordu bir ara kapının önünde bir ayak sesi duydum nefesim kesildiği için biraz kısık çıkmıştı. Sonra kapının kilidi açıldı ama kim olduğunu göremiyordum çünkü baygındım ama sesleri duyabiliyordum. Benim kolumdan tuttuğu gibi kaldırdı ve yine sürüklemeye başladı onun babam olacak herif olduğunu anlamıştım beni depo gibi biyere götürdü.
            ***
Ne olduğunu hatırlamıyorum ama gözlerimi açtığımda karanlık olan depoda sandalyenin üstünde bağlı bir şekilde duruyordum. Başımda çok feci bir ağrı vardı. Burda kaç saat kaldım bilmiyorum ama çok aç ve susuz olduğumdan olsa gerek kılımı bile kıpırdatamıyordum.
"Demek uyandın ha" dedi alayla ve devam edip "hadi senle bi oyun oynuyalım ha! ne dersin? sen bana erkeklerle bidaha görüşmiycem de bende sana vurmadan durayım güzelmi" deyip gülmeye başladı. Sonra ciddileşip yüzüme sokuldu bende onun suratına tükürdüm ve"adi herif dedim çünkü. Benim ırzıma kalkışmıştı ama ben değerlisine vurdum. Bunu bildiğinden  cüret edemedi daha. Onun yüzüne tükürdüğümde kasılmıştı ve bana yaklaşıp "işte bunu yapmamalıydın" deyip bir tokat attı.  ben yinede tepki vermiyordum. Bir kez daha attı ve "bu bana tükürdüğün için"ve yine tokat "buda bana zarar vermeye kalkıştığın için"dedi ben "ne yaparsan yap senden korkmuyorum" dedim sakince. Sanki bütün hırsını bugün çıkarır gibiydi. "Demek korkmuyorsun" deyip saçlarımdan tuttuğu gibi aşağıya çekti. Sonra ne olduysa o an oldu içeriye seyhan annem girdiğinde kızım diye bağırıyordu ve bir silah sesi duydum. o an silah sesinin verdiği sesle beynime kan sıçradığını hissettim ve kan damarlarımdan çekiliyordu sanki o an sadece seyhan annemin çığlık ve feryadını duymuştum...

ZÜMRÜDÜ ANKAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin