♫ - "𝑇ℎ𝑒 𝑃𝑒𝑟𝑓𝑒𝑐𝑡 𝐺𝑖𝑟𝑙"
𝑴𝒂𝒓𝒆𝒖𝒙
---
"𝒀𝒐𝒖'𝒓𝒆 𝒔𝒖𝒄𝒉 𝒂 𝒔𝒕𝒓𝒂𝒏𝒈𝒆 𝒈𝒊𝒓𝒍.
𝑰 𝒕𝒉𝒊𝒏𝒌 𝒚𝒐𝒖 𝒄𝒐𝒎𝒆 𝒇𝒓𝒐𝒎 𝒂𝒏𝒐𝒕𝒉𝒆𝒓 𝒘𝒐𝒓𝒍𝒅."
------------------------
"Seni özledim.."
"Ben de seni, Hürkan."
O pencereden içeri girdikten sonra yatağımda oturmuş, beraber sohbet ediyorduk.. İşte bütün gündür bunu bekliyordum ben.. Onu bekliyordum. Onunla olduğum her anı, sadece gece yaşayabiliyordum. Çünkü sabah olur olmaz o gidiyordu. Bana da tekrardan geceyi beklemek kalıyordu.
Onun adı Y/N.
Hayatımda gördüğüm en güzel kız.. Onu her gördüğümde içimde değişik bir şeyler hissettiren tek kişi.. Onu kaybedeceğim diye yüreğimi boğazıma getirtiren tek kişi.. Tek sevdiğim, umursadığım, onun için deli olduğum, onun için ağladığım, onun için her şeyi yapacağım kız.
Ama o yaşamıyordu.
Bu yüzden hep geceleri çıkıyordu karşıma, sabahları gidiyordu. Kendisi yaşayan biri değil, ve bir hayaletten başka birisi değildi. Bir ruhtu.
Ama ben onu görebiliyorum.
Evet, şeytani ve kanlı gözüküyor, ama beni sıkıca tutan tek kişi oydu. Onun dokunuşunun hissini özlettiren tek kişiydi... Ben bir yaşayandım, o ise bir ölüydü. Gencecik yaşta hayatını kaybetmiş bir ruh..
Ve ben ise ona deliler gibi aşık bir insan..
Her gece geldiğinde penceremin camına tıklardı. O "tık tık" sesini duymam, beni dünyadaki en mutlu insanı yapacak kadar yeterliydi benim için. Onu göreceğimi anladığımda sevinçten kendime engel olamıyorum. Gündüz vakitleri, durgun ve duygusuz gibi davranan ben, geceleyin kimsenin haberi olmadığı bir şekilde onun sayesinde bambaşka biriye dönüşüyordum. Sırf onu görmek benim için yeterliydi..
"Bugün neler yaptın Hürkan?" dedi.
"Günümü seni düşünerek geçirdim."
Kıkırdadı. O kadar tatlıydı ki. Onu her zaman görmek için kendimi öldürmeyi bile düşünmüştüm, ama o bunu asla yapmamamı, kendime asla zarar vermememi söyledi. O yüzden yapmadım.
"Y/N.. Seni çok özledim.."
"Biliyorum, Hürkan. Bende seni.."
Soğuk dudaklarına küçük bir öpücük kondurdum. Ona sarılıp hiçbir zaman bırakmak istemiyordum.. Bizler aşıktık, başka kimseye ihtiyacımız yoktu.. Sıkıca sarılıp saçını kokladım.. O da bana sarılıp karşılık verince gülümsedim. Onunla olmak benim için bir cennet gibiydi. Her şeyden huzurlu bir ara veriyormuşum gibi hissettiriyordu. Ondan başka hiçbir şeyi düşünmek istemiyorum.. Hiçbir şey.. İşte bu bizim gizli ve sır olan ilişkimizdi.. Hiç kimsenin bilmesine gerek yok. Emre'nin, Kaan'ın, Mert'in, bütün arkadaşlarımın veya tanıdığımın bilmesine gerek yoktu.
"Gün içinde beni ne kadar çok özlüyorsun, Hürkan?" diye sordu bir anda.
"Çok.. Her şeyden çok. Geceleyin seni görmek için can atıyorum."
"Peki, beni özlemekten başka bir şey yaptın mı?"
"Aslında, bugün Emre ile birlikte video çektik.. Bu kadar. Ama kendisi sürekli bir değişik davrandığımı, bir psikoloğa gitmemi söyleyip duruyor. Ama ben normalim.. Bir psikolağa ihtiyacım yok."
Şaşırmış gibi bir tepki verdi.
"Neden öyle diyor ki?"
"Neymiş son günlerde bir değişikmişim, yok depresyonda falan mıyım, yok benim neyim varmış, bilmem ne işte.. Ama benim hiçbir sorunum yok Y/N."
"Biliyorum, Hürkan. Sen normalsin.."
"Benim bir tek sana ihtiyacım var, Y/N.."
Birkaç dakikadir sadece birbirimize sarılıp yatıyorduk. Sohbet ederek, gülerek. Onunla yaptığım her şey bana eğlenceli geliyordu. Kedimin odada olduğunu fark etmemiştim. Bir anda yatağa zıpladı.
"Hürkan bu ne?!" Y/N korkarak yataktan kalktı.
"Dur sakin ol, ne oldu?"
Y/N nedense kediden o kadar korkmuştu ki odanın köşesine kaçıp saklanmıştı.
"Hürkan ben evcil hayvanlardan nefret ederim! Beni korkutuyorlar. Lütfen al götür şunu.."
Büyük bir sinirle kucağımda duran kediye baktım. Ne cüretle onu korkuturdu? İkimiz ne güzel beraber zaman geçirirken, yalnızken, nasıl gelipte her şeyi mahvederdi? Bütün günümü onu özlemekle geçirmişken, sonunda ona kavuşmuşken, bu hayvan nasılda her şeyi bozup onu korkuturdu?! Böyle bir hakka sahip değildi.
Sinirle kedinin boynunu tutup ona hakkını bildirdim..
"Y/N! Lütfen geri gel.. Bak, kedi artık yok! Gitti! Lütfen korkma. geri gel, yalvarırım. Senin için her şeyi yaparım.."
Senin için her şeyi yapardım.
