Bankzitters Oneshots

Heather

-Mabbie/Mitthy-

Robbie's POV:

Daar sta ik dan in zijn trui, met tranen in mijn ogen, te staren naar de persoon die mij oh-zo speciaal heeft laten voelen... Zijn groene beren trui vloeit over aan de onderkant van extra stof. Mijn handen zijn verborgen in zijn lange mouwen. De vorige keer dat ik zijn trui aan had, noemde hij me de mooiste jongen die hij kende.

We zaten knus op zijn bank, op de achtergrond speelde een film. Echter weet ik niet meer welke film het was, mijn aandacht lag bij hem en alleen bij hem. Bij zijn hand, die op mijn wang lag. Bij zijn mooie, blauwe ogen, die aan het sprankelen waren. Bij de kuiltjes in zijn wangen, die op dat moment erg prominent waren. Bij zijn roze lippen, die dicht bij de mijne waren. Bij zijn andere hand, die zichzelf in de mijne verknoopte. Bij het feit dat ik al de hele avond zijn warme, groene, beren trui aan had. "Je bent oprecht zo mooi, Rob..." Fluisterde hij, ik voelde zijn lippen tegen de mijne aan bewegen. De blos op mijn wangen werd intenser en ik bewoog wat meer naar hem toe, terwijl ik mijn ogen sloot. Ik wilde zijn lippen op de mijne voelen, echter trok hij bij mij weg. "Je bent de mooiste jongen die ik ken." Zijn duim bewoog over mijn wang heen. "Nee, de mooiste persoon die ik ken. Er is niemand op aarde mooier dan dat jij bent, van binnen en van buiten. Echt niemand." Zijn warme adem kaatste tegen mijn lippen aan en ik wilde niks anders dan hem kussen op dat moment. Mijn wangen waren knalrood. Tenminste, dat denk ik. Ze waren in ieder geval wel heel warm. "Mag ik- Mag ik je zoenen?" Hij had zich weer meer naar mij toe bewogen en ik voelde zijn lippen weer tegen de mijne aan bewegen. Ik knikte klein en voelde daarna zijn warme lippen tegen de mijne aan, maar deze keer was het niet omdat hij tegen me praatte. Nee, deze keer was het omdat hij me kuste.

—

"Wil je je trui niet terug?" Vroeg ik hem toen het tijd was om weer te gaan.
"Nee, hij staat jou veel beter dan dat hij mij staat. Hou maar aan, Robje." Weer vormde diezelfde kuiltjes als een paar uur eerder in zijn wangen. Ik glimlachte terug en ging op mijn tenen staan, waarna ik mijn armen om zijn nek legde. Zacht kuste hij me weer, ik snap niet waarom hij mij zou kussen... Ik ben lang niet zo mooi als hem...

Deze herinnering zorgt voor nog meer tranen. Ik wil terug naar toen. Naar toen hij me al deze dingen vertelde, naar hoe speciaal hij me liet voelen. Voor mij was dit een heel speciaal moment, maar voor Matthy betekende het blijkbaar niks... Matthy en Milo zitten aan een tafeltje vlak voor me. Milo heeft Matthy's Daily Paper trui aan. De trui is net iets te klein, maar dat leek hem niet te boeien. "Je bent oprecht zo mooi, Miel." Fluistert hij naar Milo. Een steek gaat door mijn hart, hoe kan hij zo zijn? Hoe kan hij me dit alles vertellen en diezelfde woorden gebruiken voor hem? Voor mijn beste vriend. Voor Milo... "Je bent de mooiste jongen die ik ken. Nee, de mooiste persoon die ik ken. Er is niemand op aarde mooier dan dat jij bent, van binnen en van buiten. Echt niemand." Het voelt alsof mijn hele wereld instort. Waarom zou hij mij kussen als hij Milo wilt? Waarom zou hij mij kussen, ik ben lang niet zo mooi als Milo...

Het voelt alsof ik sterf van binnen, alsof alles misgaat. "'T is maar een stofje... Het is maar polyester..." Mompel ik in mezelf, terwijl ik mijn tranen wegveeg met de mauw van Matthy's trui. Voorzichtig draai ik me om en loop ik weg van dit tafereel. Ik forceer mezelf naar het toilet toe, waarna ik op een van de wc's ga zitten en de deur op slot draai. Eenmaal hier, laat ik alles gaan. Ik huil en snik. Tranen maken mijn zicht wazig, pijn vestigt zich in mijn hart. Ik had het aan moeten zien komen... De manier waarop hij naar Milo keek toen hij voorbij liep verraadde alles, maar ik was- ben te verliefd om dat in te zien. Ik zou Milo willen haten voor dit, maar dat kan ik niet. Hij is te lief. Hij is altijd daar wanneer je hem nodig hebt. Hij is gewoon een engel op aarde... Maar fucking Hell, ik zou Milo zo graag willen zijn. Ik zou willen dat Matthy van mij zou houden.

Want waarom zou hij mij kussen? Ik ben lang niet zo mooi als Milo. Hij heeft ons beiden een trui van hem gegeven. Echter is het maar een stofje, het is maar polyester. Ondanks alles, zou ik Milo willen zijn, want hij vindt hem leuker...