-𝘗𝘩𝘰𝘵𝘰𝘨𝘳𝘢𝘱𝘩𝘺 𝘊𝘭𝘶𝘣- 'ＡｙａｓｘＣｅｍａｌ' (BxB)

𓂃𖤐-11

{Cemal}

Biraz uzanalım demiştik ki Ayas anında uyuyakalmıştı. Hiç ara vermeden çalışmıştık. Haliyle o da yorulmuştu bende. Gözleri yavaş yavaş kapanıyor, kendini uykunun kollarına teslim ediyordu. O kadar tatlı görünüyordu ki. Onu kollarımın arasına almamak için kendimi zor tutuyordum. Ama şuan beni engelleyen bir şey yoktu. Ellerimle yüzüne gelmiş saçları kulağının arkasına attım. Kızıl saçları o kadar güzeldi ki. Saçlarıyla oynamak istiyordum. Elimi saçlarının arasında gezdirdim. Çok yumuşaktı. İstemsizce eğilip saçlarını kokladım. Saçları karamel kokuyordu. Öyle güzeldi ki. Saçlarının hepsini geriye atıp yüzüne baktım. Bu tatlı yüze bakmamayı nasıl becerebilirdim ki.

Çoktan mışıl mışıl uykuya dalmıştı. Uyudu mu uyanmazdı. Bende hemen fırsatta ziyade kolumu yavaşça vücuduna sardım. Uyanacak diye narin davranmaya çalışıyordum. Biraz daha yaklaştım. Vücuduna iyice sarıldığımda onu kendime çektim. Şuan o kadar yakındık ki.. kalbim çok hızlı atıyordu. Nefes alış-verişlerini boynumda hissedebiliyordum. Gıdıklayıcı ama sıcak nefesleri o kadar güzeldi ki. Kafasını yavaşça kaldırıp diğer kolumu boynunun altına yerleştirdim. Şimdi daha da yakındı ve sıkı sarılabilirdim. Vücudu o kadar sıcaktı ki. Minik bedenine sarılmak inanılmaz hissettiriyordu.

Kafamı saçlarına daldırıp koklamak istiyordum. O karamel kokusu sanki beni bayıltacak bi zehir gibiydi. Çok güzel kokuyordu. Bebeksi ve karamel??
Kendimi ana bırakıp uyumak istiyordum. Ama onu uyurken izlemesi de çok güzeldi...

Bunları düşünürken bende uyumayı umutluyordum. Ki öyle de olmuştu. Kendimi bu hoş anın içine bırakıp uykuya daldım.

-19.28-

Saat kaç olmuştu? Neredeydik? Ve bu güzel koku neydi? Gözlerimi zorla açıp kafamı kaldırdım. Etrafa bakınırken hala kollarımda bebek gibi uyuyan Ayas'ı gördüm. Doğru ya. Sözde ders çalışmaya gelmiştim ve birlikte uyumuştuk. Gerçi onun bundan haberi olmayacaktı ama. Hiç istemesem de kollarımı yavaşça çekip onu uyandırmadan kalktım. Telefonumu alıp saate baktım. Saat çoktan yedi buçuk olmuştu. Annemden de bir cevapsız çağrı vardı.

Telefonumu bırakırken masadaki tatlı tabağına gözüm ilişti. Biz ders çalışırken tatlı yememiştik ki? Sanırım Güler teyze bırakmıştı. Bizi gördüğünde ne düşünmüştür acaba? Umarım çok kızmazdı. Bunları düşünürken ders notlarını getirdiğim çantamı topladım. 9. Sınıf notlarımı iyiki atmamıştım. İşe yarayacağı aklımın ucundan bile geçmezdi.

Çantamı toplayıp sırtıma taktım. Şimdi Ayas'a veda etme zamanı gelmişti. Ama sorun şu ki bunu hiç istemiyordum. Belki de bir ara onu bizim eve davet etmeliydim.

Eğilip son kez yüzüne baktım. Saçları dağılmış mışıl mışıl uyumaktaydı. Bu anı hiç bilemeyecek olman çok üzücüydü. Ama belki seninde bildiğin bir zamanda yine tekrarlardık.

Odanın kapısını yavaşça açtım. Çıkarkende yavaşça kapatım. Koridorun sonundaki kapıya ilerledim.

"Güler teyze, ben kaçıyorum artık."

Güler teyze de veda etmek için kapıya geldi.
"Tamam Cemalcim. Annenlere çok selam söyle. Kendine iyi bak,tekrar bekleriz."

Sarılıp vedalaştık. Olayla ilgili hiç bir şey söylememişti? Umarım ben gittikten sonra Ayas'a kızmaz.

"Ah şu siz gençler..."

Evden çıktığımda aramam gereken biri olduğunu hatırladım. Binanın önünde durup telefonumu çıkardım. Annem geç saate kadar kaldığım için meraklanmıştır kesin. Merak etme anne, kötü bir şey yapmıyordum.

Telefonumu açıp annemi aradım;
-Alo,anne?
+Cemalcim nerde kaldın bu saate kadar?
-Anne ders çalışırken görmemişim aradığını. Geliyorum şimdi.
+Ne o sesin pek bir neşeli?
-Yok bir şeyy,hadi geliyorum kapat.
+Dikkatli gel!

Sırıta sırıta telefonu kapatıp cebime koydum. İlerlemeye başladım. Hiç gitmek istemiyordum. Adımlarken arkamdan bir ses duydum,
"CEMAL ABİİ!"

Arkamı döndüğümde bir çift mavi göz, kızıl bir kafa balkondan bana bakıyordu. Uyuyan prensesimiz uyanmıştı. İçim öyle yumuşamıştı ki.
"Görüşürüz Cemal abiii!"

Yüzümde kulaklarıma kadar bir gülümseme oluştu,
"Görüşürüz ♡"

Tabii ki bunu sevinçle söylediğimi kestiremeyecekti ama yine de içim yumuşacık olmuştu. Umarim onun da bizim eve işi düşerdi.

{Pelin}

Bunu görmeyi hiç beklemezdim. Zaten bok gibi bir gün geçirmiştim, üstüne Cemal bu salağın evine mi gitmişti? Yarım saattir şurda izliyordum. Telefonda kiminle konuşmuştu acaba? Ama bekle Ayas, ben sana bunun cezasını verecektim. Aklımda çok şeytanca planlar dönmeye başlıyordu.

_______________________________________________

Biraz kısa oldu kusura bakmayın <3