Izuku po ucieczce z domu otrzymuje pomoc od nieznajomego, dwudziestotrzylatek tym samym rozpoczyna pracę w dużej korporacji jako osobisty asystent Szefa niedługo później poznaje nie tylko mroczną tajemnicę firmy, ale również próbuje uciec od swojej...
- Izuku pokazuje mi jak nie przypalić naleśnika.- Odpowiedział nastolatek.
- Powiedziałeś mu?- Parsknąłem cicho śmiechem słysząc oskarżycielski ton Katsukiego.
- Tak, musiałem go ostrzec skoro zostaje tu na dłużej. Swoją drogą trzeba dziewczyny zabrać na spacer.
- Zajmę się tym zaraz po śniadaniu.- Oznajmił blondyn zasiadając do stołu.
- Nie musisz Tsuki właśnie zostawiła ci małą niespodziankę w butach.- Mężczyzna zaczął węszyć w powietrzu poczym zatkał nos.
- Zabiorę je na spacer odrazu.- Zniknął z pola naszego widzenia, a ja wraz młodym parsknęliśmy śmiechem.
- Co się w ogóle stało, że zostajesz? Jeśli mogę spytać.
- Tak oczywiście, że możesz. Tak właściwie to też chciałem cię o coś spytać. O tuż pokłóciłem się z mamą, a ona wyrzuciła mnie z domu.- Zmarszczyłem brwi krótko spoglądając na chłopaka i wracając to obracania naleśników.
- O co była ta kłótnia?- Spytałem.
- O jedno zdjęcie. Widzisz gdy cię poznałem wydałeś mi się znajomy, po to przeszukałem rzeczy mamy, znalazłem to zdjęcie.- Wyciągnął z kieszeni złożoną kartkę. Wyłączyłem płytę i sięgnąłem po złożoną kartkę.
Zdjęcie przedstawiało trójkę dzieci dwójka z nich miała po piętnaście lat biało-włosa dziewczynka z przepraszającym się zielonym pisemkiem i niebieskowłosy chłopak stał z nimi jeszcze zielonowłosy dziesięcioletni chłopiec. Dziewczyna i najmłodszy z rodzeństwa trzymają waty cukrowe w tle widać było wesołe miasteczko.
Dziewczynka jest ubrana w czerwoną sukienkę w prawej rączce trzyma, trzykrotnie większą od jej głowy, różową watę cukrową, w której jest ubrudzona jej cała buzia, jej czerwono-zielone oczy błyszczą ze szczęścia w przeciwieństwie do stojącego przed nią młodszego brata, którego zielone oczy nie posiadają tego blasku. Mimo utrzymywanego uśmiechu. Ubrany w czerwoną koszulkę i czarne spodenki sięgające nad kolana w lewej dłoni trzymał dużo mniejszą, od tej siostry, białą watę.
Ich starszy czerwonooki brat stoi za nimi z sztucznym uśmiechem, on zdążył już zjeść swoją watę cukrową z ubrań widać tylko białą koszulkę. Starszy chłopiec pod lewym okiem ma limo wynikające z brutalności i braku samokontroli ojca.
