Stars |Minsung|

☆~9

☆☆☆

Gözlerimi aralayıp koltuğun üzerinde doğruldum.
Ne kadar uyduysam belime ağrı girmişti

İlk başta Felix ve jeongini unutsamda evdeki sessizlik aklıma gelmesine yardımcı olmuştu

Minho daha gelmemiş miydi?

Ne olur ne olmaz diye koltuktan kalkıp evin her yerini dikkatlice gezdim

Cidden evde sadece etrafta gezen tek tük korumalar dışında kimse yoktu

Çıkmak için en iyi zamanı yakalamıştım hazır minhoda yokken ve gelmeden hemen çıkıp geri gelmem lazımdı

Hızlıca yanıma hiçbirşey olmadan evden dışarı çıktım kapıda güvenlik yoktu bı sefer

Tüm güvenlikleri evin içine dizmiş olmalıydı

Gittiğimden de haberi olmazdı umarım gideceğim yer zaten yakın bir yerdi çünkü

☆☆☆

Depoya girdiğimde içeriyi aydınlatan küçük bir lamba vardı sadece

"Jeongin?"

Ses yoktu

"Ben jeongin miyim?Alındım"

Duyduğum tanıdık sesle gözlerim dolmuştu
Onu çok özlemiştim

Belimde hissettiğim eller ile hemen bedenimi ona çevirip kollarımı sıkıca bedenine sardım

Hala Dalin kokuyordu

"Seni çok özledim minik civciv"

"Bende seni çok özledim minik sincap"

"Jeongin gelmeyecek miydi?"

"Changbin salmamış ondan"

"Anladım"

Felix ile baya oturup sohbet etmiştik o bana yaşadığı olayları anlatırken ben gülme krizine giriyordum

Ama bir sıkıntı vardı konuşmaya o kadar odaklanmıştık ki saatten haberimiz yoktu

Bir yarım saatimiz daha böyle konuşarak geçmişti

Bir süre sonra Felix telefonunu eline alıp saate baktığında saati unutmuş olduğumu fark ettiğimde içimi bir korku kapladı

"Felix s-saat kaç?"

"23:57"

"Çok geç olmuş ben gideyim artık"

Gergin ve hızlı konuştuğumdan birşey olduğunu anlamıştı ama sormamıştı

Gerçi sormaması işime gelirdi ama şu an bu düşünmem gereken en son şeydi

Minho çoktan eve gitmiştir ve beni göremeyince evi birbirine katmıştır bile

Aceleyle yerimden kalktığımda deponun kapısı sertçe açıldı ve silah sesleri yankılanarak gelmeye başladı

Bakışlarım anında Felix'e döndüğünde oda aynı benim gibi endişeli ve korkuyordu

"Jisung buraya gel!"

Hızlıca felixin yanına ilerlediğimde Felix beni arkasına aldı

"Burayı birine söyledin mi?"

"Hayır kimseye birşey demedim"

Bileğimden tuttup beni sürüklemeye başladı

"Saklanacak biryer-"

"Oooo kimleri görüyorum burda?"

"Siktir.."

Felixin sessizce söylediği söz ile aklım karışmıştı onlar önceden tanışıyor muydu?

Yavaşça kafamı çevirip baktığımda minhonun olduğunu gördüm
Gerçi şaşırmamıştım ondan başka kim olabilirdi ki?

"Ne istiyorsun?"

"Hadi ama Felix bu kadar aptal olma"

Felix seslice iç çekmiş ve beni korumak amacıyla daha fazla arkasına almıştı

"Ha zoru oyunuyamak istiyorsun yani?"

"Jisung"

Kısık sesle konuşuyordu

"Kaç git burdan çabuk"

"Ama sen-"

"Dediğimi yap sincap beni boşver"

"Olmaz"

"Git dedim jisung"

Bileğimi bırakıp beni hafifçe ittirdi

"Sakın zarar görme cicivim"

"Denicem sincap git hadi!"

Arkamı dönüp koşmaya başladığımda silah sesi duymam ile hızlıca arkamı döndüm

Minho felixi vurmuştu

"FELİX!!"

Ona doğru ilerleyeceğim an minhonun lanet korumaları tarafında tutulmam ile hareket etmemi engelliyorlardı

"HAYIR HAYIR BIRAK!!"

Bir yandan korumaları atlatıp Felix'e ulaşmaya çalışıyordum ama bir yandan da ağlıyordum

Çırpınmaya devam ederken minho elindeki silahı felixin kafasına dayayınca nutkum tutulmuştu hareket edemedim o an

En çok korktuğum şey başıma geliyordu sevdiğim ve değer verdiğim birinin öldürülmesi

"Minho yalvarırım yapma hayır lütfen!!"

Artık bağıra bağıra ağlıyordum yapamazdı

"Sincabım"

"F-felix"

"Şşt ben konuşucam"

Ağlayarak onu dinlemeye çalışıyordum

"Sincabım artık geri dönüşü yok bu anın sanırım özür dilerim senide koruyamadım ama normal hayatına bensiz devam etmen lazım beni bir süre sonra unutacaksın zaten hem bak karnında bir can var onu da düşünmen lazım çok üzülürsen yada hareketli olursan çocuğun düşer bak dikkatli ol"

"Hala beni düşünüyorsun nolur birşeyler yap senide kaybedemem Felix.."

"Özür dilerim"

"MİNHO HAYIR SAKIN YAPMA HAYIR HAYIR"

Ve bir silah sesi...

☆☆☆

Devamını yakında atarım🥹