Stars |Minsung|

☆~11

☆☆☆

"Doktor Bey durumu nasıl!"

Bu ses çok tanıdıktı ama çıkaramıyordum

"Bebeği neredeyse düşüyordu daha dikkatli davranmalısınız stresten uzak dursun üzmemeye çalın"

"Peki çocuk?"

"Şuan ikiside iyi uyandığı zaman çıkabilirsiniz"

"Peki teşekkürler"

Doktorun dışarı çıktığını anladığım an biraz daha beklemeye karar verdim

"Sincabım demek hamilesin"

Bana böyle sadece jeongin Felix ve abim seslenirdi eğer oysa neden...

"Seni çok özledim"

Karşımdaki kişinin o olup olmadığından emin olmak istiyordum
Dayanamadığım için uyandığıma dair sesler çıkarıp hareket ettim

Ve zorda olsa acıyan gözlerimi açtım dün ne kadar çok ağladıysam

Bakışlarımı tavandan çekip yavaşça yanımda duran bedene çevirdim

Oydu...

Hayır olamazdı beni terk etmişti o

Olduğum yerde doğrulup gözlerinin içine baktım hissetsin istedim canımın ne kadar yandığını anlası,ne hale geldiğimi görsün istedim

"A-abi"

Gözlerini bana çıkardığında içindeki o korkuyu gördüm

"Jisung ağlıyorsun"

Bana sarılmak için hamle yaptığı sırada onu elimle durdurdum
Ve gözyaşımı elimin tersiyle sildim

"Neden?"

"Özür dilerim sincabım"

"Neden beni en zor zamımda terk ettin"

Ağzımdan çıkan hıçkırığı tutamamıştım

"Güzelim sebeplerim vardı"

Kafasını eğip konuşmaya devam etti

"Seni alamadım,kurtaramadım o cehennemden ama bak artık burdayım"

Kafasını bir hevesle kaldırıp gözlerimin içine baktı
Onu affetmemi istiyordu benden

Bende affetmek istiyordum ama aynı zamanda da bilmiyordum

Bu sefer kalbimi dinleyecektim hem artık minho ile kalmak istemiyordum

"Abi"

"Söyle güzelim"

Dikkatlice yerimden kalkıp abimin kucağına oturdum,bacaklarımı beline sarıp kafamı boynuna gömdüm ve kollarımla vücudunu sardım

"Bende seni çok özledim"

Kokusunu içime böyle çekmeyeli çok uzun zaman olmuştu

"Bir daha bırakma beni lütfen"

"Bir daha asla seni bırakmayacağım"

"Abi beni yanına alır mısın?"

"Zaten yanımdasın ya"

"Öyle değil seninle yaşayabilir miyim"

"Tabii ki sorumu bu"

"Teşekkür ederim"

"Birşey değil"

Bir kaç dakika sonra ben abimin rahat kucağında ve bedenimi sarmalayan sıcacık kolları arasında uykuya daldım

Bangchanın gözünden

Bu süre zarfında odaya minho girdi

"O neden senin kucağında?"

Hesap sorar gibi sormuştu bunu

"Kendisi geldi ayrıca bir sakınca göremiyorum kardeşim o benim"

"Verirsen sevinirim bir işimiz varda"

"Hayır veremem işinin ne olduğunu biliyorum buna asla izin vermem minho her ne kadar senin çocuğun olsa bile hayır ayrıca jisung bundan sonra benimle yaşayacak eşyalarını getirirsen sevinirim"

"Bak bangchan en son ona verdiğim hakkını kaybetti o istemiyorum"

"Jisung istiyor mu peki minhocum?"

Minho burnundan solumaya başlamıştı bile

"Jisung istemediği sürece o çocuğu aldıramazsım bende izin vermiyorum"

"İyi bu seferlik öyle olsun ama bir dahakine jisungu görürsem aldırırım"

"Çocuğun hayalini elinden almayı çok istiyorsun yani başkalarının acılarıyla zevk almak ne zaman güzel birşey oldu ya?"

"Jisung yasakladığım şeyleri yapmayacaktı maalesef felixden de kurtuldunuz"

"Anlamadım ne yaptın sen?"

"Sizi felixten kurtardım"

"SEN-"

Bağıramazdım jisung uyandırdı

"Git burdan!"

"Sıkıcısın bangchan kardeşine neden bu kadar çok değer verdiğinide anlamıyorum cidden"

Diyip kapıyı kapatıp çıkmıştı

Minho böyle buluşmayalı ne kadar kötü bir insan olmuştu böyle
Önceden başkasını kurtarmak yada istediğini yapmak için kırk takla atıp kendini umursamayan minhodan kimseyi umursamayıp hayallerini elinden alan minhoya

Arada çok fark vardı

☆☆☆
Bölümleri kısa yapıyorum :(