Mafya minho yaptığı bir hatadan dolayı jisungu evine hapsetmek zorunda kalır ve ona işkence çektirir ama bir süre sonra jisunga karşı bilmediği duygular beslemeye başlar
O anki refleks ve korkuyla korumalardan kurtulup felixin yanına koştum ve eğilip kafasını tutup kucağıma aldım
"Hani beni koruyacaktın Felix uyan nolursun bırakma beni"
Avazım çıktığı kadar bağırarak ağlıyordum artık
Biliyordum geri gelmeyecekti ama onu daha sıkı sarmalayıp öpsem tekrar gelecekti sanki
Sinirle kafamı kaldırıp minhoya baktığımda yüzünde bir gülümseme vardı
"SEN NASIL HALA GÜLEBİLİRSİN SENİN YÜZÜNDEN,SENİN YÜZÜNDE OLDU"
Daha fazla gülüyordu,gülümsemesi büyüyordu
Onun gülümsemesiyle benim kalbimdeki acı da karnıma giren hafif kasılmada büyüyordu aynı zamanda
"Alın şunu şurdan"
Minhonun korumalara söylediği şey ile felixin bedenini daha çok sarmaladım
"YAKLAŞMA"
Her ne kadar bağırsam ittirsem bile hiçbir işe yaramıyordu onlar çok güçlüydü
Beni felixden ayırıp sıkıca kollarıma girip sürüklemeye başladılar
"HAYIR BIRAK BENİ İSTEMİYORUM"
Ağlamam daha da şiddetlenirken kafamda kendime bu olanların bir rüya olduğunu inandırmaya çalışıyordum
Küçüklüğümden beri annemle babamın vermediği sevgi ve şefkati o vermişte bana jeonginden sonra tek varlığımdı Felix benim
Yedirmiyordum kendime olmuyordu inanmak istemiyordum Kalan tüm ruhsal gücümde gitmişti artık
Aradan geçen 5 dakikalik sessiz ve gerici araba yolculuğundan sonra beni zorla kolumdan çekiştirip evin içine ittirmişti
"DOKUNMA BANA YAKLAŞMA!"
"Karşında kimin olduğunu unutuyorsun jisung haddini bil"
"UMRUMDA DEĞİL YAKLAŞMA BANA GİT"
"KES SESİNİ HAN JİSUNG"
Yanağımda hissettiğim acı ile gözlerimi sıkıca kapatmıştım
Cidden onca şeyden sonra bana tokat atmaya hakkı var mıydı? Annemle babamın bana yaşattığı ve zar zor attlattığım travmamı tekrar gün yüzüne çıkarıyordu
"FELİXİN KİM OLDUĞUNU BİLİYOR MUSUN SEN"
"EVET KİMSE YOKKEN YANIMDA DURAN TEK AİLEMDEN BİRİ O BENİM"
"O ÇOK SEVDİĞİN FELİX MAFYA ÇETESİNİN BAŞI UYUŞTURUCU SATIYOR"
"UMRUMDA GİBİ Mİ GÖZÜKÜYOR?"
"BAĞIRMA BANA"
"BAĞIRIRSAM NOLUR?"
"DAHA FAZLA CEZA İSTİYORSUN ANLAŞILDI"
"NE YAPIP YAPACAĞIN ZERRE UMRUMDA DEĞİL BU SAATEN SONRA"
Tekrar üstüme doğru yürümeye başlayınca bende geriye gitmek için adımımı attığımda tekrardan korumaların beni tutması bir oldu
"DOKUNMAYIN BANA BIRAK"
"Cidden sana acıyorum han jisung seni umursadığımı düşünüyorsan yanılıyorsun sadece abin için katlanıyorum sana"
Abi kelimesini duyunca sesim istemsizce kısılmıştı
"Yalan söylüyorsun a-abim beni terk etti!"
"Ah garibim hayatı yalan olan sensin haberin yok"
"En azından insanlara mafyayım diyip adam öldürmüyorum!!"
Tekrardan yanağımda acı hissettim ama bu sefer öncekinden daha sertti Yanağımın kıpkırmızı olduğundan o kadar emindim ki
"Bu cesareti nerden buluyosun acaba bak sana ne dicem çok sevineceksin çocuğunu aldırmaya gideceğiz"
Gözlerim kocaman açıldığında tekrar gözyaşlarım kendini bırakmıştı en hassas olduğum konuydu bu ve bana olan bakışları...
Gözümün içine bakarak gülüyordu komik miydi? Artık bu iğrençlik hissi minhoyu aşıp bana gelmişti
Kendimi suçluyordum artık cidden baba olamayacak kadar kötü bir insan mıydım?
Sinirden kendimi daha fazla tutabilceğimi sanmıyordum Tutamadımda bağırabildiğim kadar yüksek sesle
"KALPSİZSİN CANİSİN İĞRENÇSİN"
"KES SESİN-"
"SENDEN NEFRET EDİYORUM NEFRET BIRAK ARTIK BENİ O İĞRENÇ İŞLERİNİN İÇİNE SADECE SİZİ GÖRDÜM DİYE BENİDE BULAŞTIRDIĞIN İÇİN KENDİMDEN DE NEFRET EDİYORUM ŞU HAYATTAN SADECE BİR İSTEĞİM VARDI YA BİR TANE ÇOCUĞUMUN OLMASINI İSTEDİM BABA OLMAK İSTEDİM ÇOK MU İSTEDİM ŞU AN ELİMDE BİR ŞANSIM VARKEN HAYALİM GERÇEKLEŞİYORKEN SEN BUNU ELİMDEN ALMAK İÇİN ELİNDEN GELEN HER ŞEYİ YAPIYORSUN-"
Cümlemi devam ettireceğim sırada karnıma giren sancıyla aniden karnımı tutup sustum ama minhoya sancı girdiğini belli etmemek amacıyla devam ettim konuşmaya
"Canımı yakma artık..."
Ama Minho anlamıştı sancı girdiğini.
Ve hala ağrıyodu bu sancıda neydi? Bir anlığına girmiş olsa bile çok canımı yakmıştı
Tekrardan üzerime doğru yürümeye başladığında bu sefer hareket etmedim
Güçlü durmak istedim karşısında ama yine yapamadım
O bana tekrar vurmak için elini havaya kaldırdığı sırada karnıma öncekinden daha fazla sancı girmişti ama bu sefer sancı kesilmiyordu
Elimle karnımı tutup hafif eğildim
"AHHH"
Çok kötüydü bu ağrı çocuğuma birşey olucak korkusu yüzünden minho ile olan kavgamızı bile unutmuştum
"M-minho çok acıyo"
Yere baktığımda zemindeki kanları görmemle kaskatı kesildim
Gözüm kararırken minhoya baktım Olduğu yerde bana boş gözlerle baktığını görmemle daha çok hayal kırıklığına uğradım
☆☆☆
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
