Maskenin gizleyemediği

sahil kıyısında gecenim esintisiyle

Hayatta herkesin yalanları vardır sırları vardır saklamak istedikleri geçmişi vardır ben hep şiddet gördüm benim hayalim tanınmak sevilmekdi 11 yaşındaydım işte hangi akla seni sevmelerini istersinki hemde seni döven babandan ayaklarına kapanarak
Zaman zaman düşünüyordum 16 yaşımda ilk Maskeli Hayalet olduğum zaman keşke benden korkmasalar beni sevseler dünya beni sevse

Geçmiş zaman

Banyonun soğuk betonunda kafamı ellerimin üstünde koymuş ağlıyordum bir andan da kapıyı kontrol ediyordum sertle kapıya babam girdi
"Korkuyorum yapmaa"dedim  hıçkırarak ağlarken ama beni umursamadi
Alışkındım bana saatlerce vurmasına kaderimikabullenmistim ama aglamami durduramamistim  ağlamamdan daha da zevk aldıki vurmaya devam etti zaman geçtikçe oda yoruldu bende ağlamanın çözüm olmayacağını anladım

Şimdiki zaman

Hayallerime kavuşmuştur yıllar önce artık herkes beni seviyordu sırlarımla birlikte artık yüzümdeki yeni maskeyi seviyorlardı konser bitene kadar şarkı söyledim

Program bittikten sonra
gözünü arabanın orta camına getirip bana baktı fark etmiştim ama ses etmedim

"nereye gidiyoruz? " diye sordu bana bakarken

"Programım boş ondan dolayı boş bir sahil bulabilirsen oraya gidelim" dedim gülümseyerek sahte gülümsemenle oda morallimin bozuk olduğunu fark etti ne kadar belli etmek istemezsem de
Yarım saat içinde varmıştık gece çökmüştü kimsecikler yoktu
Sahile doğru yürüdüm sessizlik vardı huzur vardı korumam demirde arkamdan takip ediyordu yürürken bir durakladım ve arkamı döndüm

"Neden takip ediyorsun arabada otursana " dedim gözlerine bakarken
O zaten bana bakıyordu korumam sonuçta

"Ben sizin korumanızım sizi korumak için takip etmeliyim" dedi tepkisini bozmayarak

Sırıttım "sen misin korumam benim korumaya ihtiyacım yok ajanstakiler anlamıyorum ben artık 11 yaşındaki o saf kız deilim" diye bağırararak
Gözümden tutamadığım yaşlar süzülmeye başladı
B

en normalde insanların önünde ağlamazdım kime güvenipte
Sabah tanıştığım kişinin önünde ağlıyordum

Bana baktı ve cebinden siyah bir mendil çıkardı ve elime uzattı
Elinden aldığım ve arkamı dönüp yürümeye devam ettim sesizce ağlıyordum bir andanda mendille yüzümü siliyordum denizin kıyısında yere oturdum

Kafamı çevirip ayakta dikilen korumaya baktım "telefonumu verirmisin"dedim

" arabada olucaktı"diye devam ettim
Hızlı adımlarla arabaya doğru gitti
Onun gelmesini beklerken deniz ile baş başa kaldım gecenin esintisiyle denizin kokusuyla

"Peri hanım işte telefonunuz" bana uzattığı telefonu aldım
Ve manzaranın fotoğrafını çekip
Paylaştım saniye geçmeden bildirimler gelmeye başladı



34.315 beğenme
Peri korkmaz: gecenin esintisiyle

Cerenbalakarss:
Konser yerine yakın her sahile baktımm geleceğim oraya

Seranınaşkitosu:
Sizcede hiç skandallı olmaması garip deilmi

Perigibiolamazsınaşko:
İnsanlar skandallı olmasını yargılar hiç skandallı olmamasını yargılıyorsunuz bu ne biçim iş

Yorumlara göz gezdirdik ten sonra "demir bey yanıma otursanıza orada rahatsız olmuyor musunuz" diye sordum kafamı o tarafa çevirdikten sonra

Mimik bile oynatmadan "işim bu"dedi
dedi

"Emrediyorum otur yanıma morelim bozuk"dedim yalandan gülümsemeyle
Emdettiğim için olsa gerek oturdu yanıma

Oturunca kendimi tutamadım konuşmaya başladım
"Çocukken hayalim ünlü olmaktı herkes tarafından sevilmek istedim" dedim yalandan gülümsemeyle gözümdeki acıyı saklamaya çalışırken
"Ama 11 yaşındaki ben böyle bir gelecek hayal etmemişti" dedim soluklanarak
"Sırlarla dolu bir gelecek" dedim gözümden yaş aktı

Bana baktı acıma duygusu ile belkide ben öyle sanıyordum  "anlıyorum sizin için zor olsa gerek medyada geçmişinizle alakalı hiç bir bilgi yok" dedi istemsizce

"Tabikide olmaz kaldırttım hepsini medyada ne yazsaydı" dedim ağlayarak "eğer cocukluğumdan bahsetselerdi peri korkmazın korku dolu geçmişi şok şok şok" ağlamaklı olan yüzümle güldüm
Ama o gülmedi beni dinliyordu anliyordu belkide

"Sorun yok herşey geçicek" dedi denizi izlerken
"Geçmedi geçmiycek ben yalanlara battım benim hayal ettiğim gelecek bu deildi "dedim ona bakarak
O bana hiç bakmamıştı nedenini anlamamıştım

" hayat inişli çıkışlarla doludur ama hikâyelerde ki gibi mutlu sonla bitmez ölüm sondur ölüm hiçbir zaman mutlu son deildir
Hikaye en mutlu oldukları zaman biter ama gerçek hikaye ölümle biter mutlu son yoktur" dedim acı içinde gülümseyerek

"Ben küçükken masallardaki gibi bir hayat istemiştirim prens ve prensesin sonsuza kadar mutlu yaşadığı o acılara birlikte göğüs gerdiği ama zaman geçtikçe gerçekleri anladım ama o zamanlar şiddet görüyordum prenses acı dolu geçmişini geride bırakarak sonsuza kadar mutlu yaşamış çok özenirdim kendimi prensese benzetirdim geleceğimide öyle görürdüm " dedim

"Masalları normalde bilmezdim o zamanlar gizlice geceleri masal anlatan anneleri dinlerdim duvardan duvar inceydi ama komşular umursamıyordu yaşadıklarımı"

Demirin yüzü asıldı "peki sonra babana ne oldu " dedi asık bir suratla

"Ölmüş" dedim sanki 16 yaşında kendi babamı öldürmemiş gibi

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
Nasıldı bebeklerim bu sahnede periye çok üzüldüm
(Sanki kendim yazmamış gibi)
Sizce perinin ve demir'in ilişkileri nasıl ilerliycek yorumlarınızı bekliyorum
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹