Everything She Ever Wanted (SOON TO BE PUBLISHED)

CHAPTER 2

"KUMUSTA NA ang inaanak ko? Balita ko ay halos nakahilera ang mga manliligaw nun. Palibhasa ako kasi nilihian mo noon kaya ganoon na lang siya kaganda," puri ni Merce sa kanyang sarili at tinapunan naman siya agad ng tingin ni Kristina na ikinatirik naman ng mga mata nito dahilan upang mapahagalpak sila sa katatawa.

"Ayon nag-aaral pa rin para sa mga pangarap niya. Halos hindi na siya matapos-tapos sa pag-aaral. Hindi ko nga alam sa batang iyon at adik na adik sa mga libro at ang tambayan naman niya ang library ngunit alam ko naman na habulin siya dahil nakakailang tanggap na ako ng mga mensahe galing sa mga iba't-ibang mga menor de edad na mga lalaki," sagot ni Kristina habang inilalagay ang wine sa lagayan na siyang napili niya upang pagsalohan nila ng kaniyang asawa mamayang gabi.

"O! Bago ko man lang makalimutan! Happy anniversary to the two of you," bati ni Merce atsaka itinaas ang isang wine na siyang napili niya bago ito inilagay sa kaniyang cart.

Nagpasalamat naman si Kristina pagkatapos ngunit tila may sumundot na kirot sa kaniyang dibdib. Mabuti pa ang kaniyang kaibigan ay walang mintis na maalala ang mismong anibersaryo nilang mag-asawa.

Pagkatapos nilang mamili ay sumabay na rin si Merce sa kaniya dahil sumakay lang naman siya ng taxi kanina. Masaya silang nagkukuwentuhan habang nasa byahe hanggang sa hindi na nila namalayan na malapit na sila sa kanilang destinasyon.

"Naku hanggang ngayon ay paganda nang paganda ang bahay mo, Ina, dream house ko rin ito at pakiramdam ko malapit ko na ring makamtan kapagka na promote na ako ng mga boss ko. Malaki ang sales ko this year kaya feel na feel ko talaga," wika ni Merce habang pinapasadahan ng tingin ang bahay at ipinaparada naman ni Kristina ang sasakyan nang makapasok na sila ng gate.

"Wala ba kayong katulong?" dagdag pa nito at umiling-iling naman si Kristina dahil hindi naman talaga niya kailangan pa ng katulong dahil kaya naman niya ang mga gawaing bahay.

Iyon din kasi ang naging leksyon niya sa kaniyang ina nang malaman na buntis siya ngunit hindi naman nila niya nito pinabayaan at ibinigay lahat ng kaniyang mga kailangan.

Nang makapasok na silang dalawa sa loob ay agad namang nagtungo si Merce sa sala nang makita niya ang malaking picture frame na nakapaskil sa pader at may litrato nilang mag-asawa. Klaro sa kaniyang mga mata ang pagkasuklam habang sinusuyod ng tingin ang litrato ni Marco.

Hindi kasi lubos maisip ni Merce na kaya nitong gawin iyon kay Kristina na kung tutuusin at iisipin noon ay baliw na baliw ito mismo sa kaniyang kaibigan at halos araw-araw ay nagpapadala ito ng bulaklak o hindi kaya tsokolate. Saksi rin siya sa araw nang sila ay maikasal at nakita niya rin ang pagluha ni Marco. Kahit na tinawag pa siya noong araw na iyon upang maging witness. Wala pang kaalam-alam noon ang kanilang mga magulang.

"May paiyak-iyak ka pang nalalaman sa kasal mo gago ka naman pala. Bilang na oras mong gago ka," bulong ni Merce sa hangin tama lang na siya lang ang makarinig. Napakuyom pa nga siya ng kaniyang kamay habang tinitingnan ang mala-plastik na ngiti ni Marco.

Nanggagalaiti siya sa galit ngunit pilit niya lamang itong ikinukubli dahil hindi pa iyon ang tamang oras at baka mapansin ng kaniyang kaibigan.

"Alam mo Ina, ba't hindi mo palitan ang picture na ito into something like swerte? Like mga kabayo ganoon o hindi kaya picture ng mga aso na nagsusugal alam mo 'yon?" sigaw niya para lang marinig ni Kristina na kasalukuyang nasa kusina at abala.

Natawa naman si Kristina bago sumagot. "Halika ka nga rito loka-loka ka talaga kahit kailan. Alam ko namang bitter ka kahit hindi ka pa nagkakaroon ng nobyo pero mahal na mahal ko si Marco at alam mo iyon. Binigyan niya rin ako ng mapagmahal na anak," sagot ni Kristina habang may ngiti sa kaniyang mga labi at kislap sa mga mata nito.