Radyodan ilk cızırtı bir ses yayıldı ardından da kadının alımlı sesi. "Kuzey bölgesinde virüsün artışı söz konusu. Güneyde ise örgütlenme mevcut." boğazını temizleyip derince bi' nefes aldı. "Yeni varyantlar türedi. Virüs beyine tam işleyemediğinde...
Radyodan ilk cızırtı bir ses yayıldı ardından da kadının alımlı sesi. "Kuzey bölgesinde virüsün artışı söz konusu. Güneyde ise örgütlenme mevcut." boğazını temizleyip derince bi' nefes aldı. "Yeni varyantlar türedi. Virüs beyine tam işleyemediğinde oluşan bir varyant. Sonuçları kesin olarak bilinmiyor ancak virüs için çalıştığı kesin. Bunun etkisinden kurtulmak için kendini öldüren on iki ve ağır yaralı yirmi kişi mevcut." kadının sesi gidip geldi, cızırtılar artınca radyonun yönünü değiştirdim. "Şu anda bizi dinleyen her kimsen. Kendini koru, hayatta kal. Gelecek sana bağlı..."
Son söyledikleri ile sinirle radyonun fişini çektim.
Hep aynı şeyi zırvalıyordu. Bu durumdayken bir geleceğimizin olma olasılığı mümkün müydü ki?
Tabii ki de hayır!
Ecelimizle ölme olasılığımız bile o kadar azdı ki...
Ayrıca bahsettiği o varyant çoktan kız kardeşime bulaşmıştı. Vücudu pullanmamış, şekli değişmemişti. Sadece gözleri kararmış ve delirmiş gibi davranıyordu. Bana virüsün aslında kurtarıcımız olduğunu zırvalıyor, hatta çığlıklar atıyordu. Etrafa yumruklar sallarken, her yeri yıkıp dağıtıyordu da.
Çok çaresizdim. Yalnızdım. Tek varlığımı da kaybetmek üzereydim. Bencillik yapıp onu bırakmak ve kaçmak isterdim lakin bunu yapmak yerine kendimi öldürmeyi tercih ederdim.
Yahut kendimi öldürmeyecek kadar tatlı canlıydım.
Yapabileceğim tek şeyde tedaviyi aramaktı. Ne kardeşimi arkamda bırakabilirdim ne de ölmesine izin verebilirdim.
Bu süreçte de neler yaşayacağımdan bi' haberdim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
