9

87 11 3
                                    

-📷-

Saat 20:00 olmuştu. Jungkook çoktan hazırlanmış ve spor salonun kapısının önünde beklemeye başlamıştı. Stresliydi. Kendini hazır hissettiğinde kapıyı açacaktı.

Arkadaşlarına haber vermemişti. Bir mesaj aldığını da söylememişti. Biraz dışarı çıkacağını söyleyip gitmişti. Söylememeye kesinlikle kararlıydı. Çünkü onların bu olaya dahil olmalarını istemiyordu.

Tabii ki arkadaşlarının mesajı okuyup çoktan spor salonunda saklanmış olduklarını bilmiyordu. Arkadaşları onu bırakmazdı. Sohyun gelmek isteyince Taehyung ve Yoongi de gelmişti.

Jungkook artık hazır hissettiğine emin olmutu. Kapıyı açtı, yavaşça içeri girdi. Tabii ki görmeyi hiç beklemediği o kişiyle karşılaşacağını düşünmemişti.

Eunbyeol.

Eunbyeol, Jungkook'un bileğini tutup yalvarmaya başladı. Jungkook onun yüzüne bakmıyordu bile. Geçmişi unutmak o kadar kolay değildi.

"Jeongguk özür dilerim, herşey için özür dilerim. O videoyu yaymak istememiştim. Babam yüzünden herşey. Yalvarırım konuş. İstersen bağır, küfür et yine de konuş. Lütfen yalvarırım tek kelime konuş."

Jungkook sessizdi. Duygusuz bakışlarıyla kızı izliyordu. Kız ağlamaya başladı. Eunbyeol yere çökmüş, yüzünü elleri arasına almış ağlıyordu.

Jungkook yere oturdu. Sırtını kızın sırtına yasladı. Eun byeol kafasını geriye, Jungkook'un omzuna attı. Jungkook'a iyice yaslanmıştı. Kız hâlâ ağlarken Jungkook sonunda konuştu.

"Dinle, sakince. Bitiremedim seni içimde. Yaşadığım herşeyin sorumlusu belki de sensin de."

Eunbyeol bir süre sustuktan sonra konuştu.

"Onu dinle, sakince. Bitiremedim seni içimde. Yaşadığın herşeyin sorumlusu belki de benim de."

Uzun bir süre sustular. Kız hâlâ ağlıyordu. Geçmiş ne kadar kötü olsa da bir o kadar da iyi anıları vardı. Jungkook kısık bir sesle bir şarkı söylemeye başladı.

"Don't wanna know
Kind of dress you're wearing tonight
If he's giving it to you just right
The way I did before"

Eunbyeol ağlamayı bırakıp, şarkıya devam etti.

"I overdosed. Should've known your love was a game. Now I can't get you out of my brain."

Jungkook ayağa kalkıp, kızın elinden tutup, kaldırdı ve şarkıya devam etti.

"Oh, it's such a shame."

Jungkook kızın elini tuttu ve birlikte dans etmeye başladılar. Şarkıya birlikte  devam ettiler.

"That we don't talk anymore. We don't talk anymore. We don't talk anymore. Like we used to do."

Jungkook devam etti.

"We don't love anymore. What was all of it for? Oh, we don't talk anymore. Like we used to do.

Birlikte söylediler.

"We don't talk anymore. Kind of dress you're wearing tonight. If he's holding onto you so tight. The way I did before. We don't talk anymore. Should've known your love was a game. Now I can't get you out of my brain.
Oh, it's such a shame. That we don't talk anymore."

L.İ.D. Cafe || TaeKookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin