Depoda bulduğum şeyin şokunu hâlâ üstümden atamamıştım ama yinede Poyraz'ın evine gitmeli ve izin kağıdını vermeliydim.
Her ne kadar istemesemde...
Bu yüzden okul biter bitmez babama biraz geç geleceğimin haberini vermiştim. Ardından da bir taksiye binmiştim.
Taksiye bindiğimde Poyraz'ın adresini söylemiş ve 20 dakika içinde de gelmeyi başarmıştım. Evi gerçekten bana yakındı.
Yani yalan söylememişti.
Ama kafamdaki soru şuydu...
Evimi nerden biliyordu?
Şuan evinin kapısının önünde durmuş ve kapıyı onun açmaması için dua ediyordum.
En azından annesi falan açabilirdi değil mi?
Böylece onun yüzünü görmek zorunda kalmazdım.
Derin bir nefes aldım ve çantamı düzelttim.
Ah kimi kaldırıyorum! O aptal gerekirse herkesi evden kovar, yine de bana kapıyı o açardı.
Elimi yavaşça zile götürdüm ve bir kere zile bastım.
3 saniye bekledim ama kapıyı açan olmadı.
Bence evde kimse yoktu.
Ve kesinlikle 3 saniye bunu anlamam için yeterliydi.
Tam arkamı mutlu bir şekilde dönerek gitmeye hazırlanmıştım ki içerden kalın bir erkek sesi duydum.
"Oğlum kapıya bak!"
Onun ardından Poyraz'ın sesine benzettiğim fakat ondan biraz ince olan bir ses geldi.
"Bakıyorum!"
Ve saniyeler içinde arkamı döndüğüm kapı açıldı.
Ağzımın içinden bir küfür savurdum ve arkama döndüm.
Karşımdaki kişiyi görmemle ise o gözlerini kocaman açmıştı bende "OHA!" Demiştim.
Bu tepkim üstüne gözlerini kısarak bana bakınca başımı eğdim.
"Afedersin."
"Sorun değil. Ama neden geldiğini sorabilir miyim?"
Başımı kaldırdım.
"Ben aslında Poyraz'ın evine gidecektik ama sanırım Yılmazları karıştırdım."
"Hayı-"
"Bam!"
Bir anda içerden gelen Poyraz'ın, Barlas'ın kafasına koca bir Su balonu atması ile lafı yarım kalmıştı.
Ve tabi su balonu yüzünden Barlas'ın kıyafeti, saçları su olmuştu ve üstündeki tişört üstüne yapıştı.
Gözlükleri de ıslanmıştı.
Bense istemsizce üstüne yapışan tişörte baktım.
Cidden inceydi. Normal bir erkeğe göre bu kadar çelimsiz olması tuhaf gelmişti. Çünkü dıştan bakınca o kada rda çelimsiz durmuyordu. Belkide bunun nedeni giydiği kıyafetlerdi.
"Bedenin niye bu kadar ince acaba?"
"Ne?!"
Barlas bir anda gözlerini büyüttü ve kollarını göğsünde birleştirerek biraz olsun üstünü kapatmaya çalıştı.
Yanakları hafifçe kızarmıştı.
Ben bunu dışımdan mı söylemiştim!
Poyraz ona bakan gözlerimi görünce çenesinin seyirdiğini göz ucu ile fark etmiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KULLANICI ADI:Aşk kedisi😻/Texing
Teen FictionMerhaba öncelikle ben Alisa Işılay. 17 yaşındayım ve Barbaros Anadolu Kolejinde 11. Sınıf öğrencisiyim. Ve 10. Sınıfta kurmuş olduğum "Kalbinin Sesini Dinle" sitesinin tek ve öz yöneticisiyim😌 Kullanıcı adım;Aşk kedisi😻 Ve bu siteyi kurma amacımı...
