KULLANICI ADI:Aşk kedisi😻/Texing

Yalan Dostluk 1️⃣2️⃣

Ben hâlâ şok içinde mesaja bakarken telefonum titredi.

Defne arıyordu! Başımdan geçenleri ona anlatmak ve rahatlatmak istiyordum. Şuan beni araması o kadar iyiydi ki!

Hızla telefonu kulağıma götürdüm.
Aha açmayı unutmuştum!

Hemen telefonu açıp yeniden kulağıma götürdüm. Tam mutlulukla gözlerim parlarken konuşacaktım ki... Onun öfkeli sesini duymam ile sesim içime kaçtı.

"Sana inanamıyorum Alisa!"

Bana bağırmasına anlam veremeyerek sordum.

"B-bir şey mi yaptım ki?"

Öfkeyle soluduğunun sesini duydum.

"Seni yalnız bıraktım. Ve sen Poyraz'la mı sevgili oldun! İnanmıyorum sana Alisa! Bu kadar berbat bir insan olduğunu düşünmezdim."

Gözlerimin dolduğunu hissettim.

"Biz sevgili değiliz..."

Sesim adeta fısıltı gibiydi. Çünkü konuşmaya korkuyordum.

"Ondan hoşlanıyorum ben! Bana bunu nasıl yaparsın!"

Gözlerimi büyüttüm. Ondan mı hoşlanıyordu?

"Videolarınız her yerde! Resmen sevgili olduğunuz gözüme sokuluyor!"

Anlayamadığım şeyler vardı.
Birincisi beni onunla shipleyen oydu. Ama şimdi hoşlandığını söylüyordu. Üstelik Poyraz'ın benden hoşlandığını ona söylemiştim. Buna rağmen... Ondan hoşlanıyordu. İkinci olarak bana yaptığı imalar... Çok kötüydü. Beni tanıyan biri için... Bunu yapması... Gözümden bir damla yaş düştü.

"Tüm okul sizden bahsediyor. Poyraz'ın senin için o Yusuf denen oğlanı dövüldüğü video... Her yerde! Poyraz'a nasıl bir büyü yaptın!"

Sertçe yutkundum.

"Cidden bunları mı düşünüyorsun? Üstelik sana çok önceden; Poyraz'ın, benden hoşlandığını söylememe rağmen..."

"Alisa! Sen iki yüzlüsün!"

"Bana ondan hoşlandığını söyleyebilirdin! Ona çok da meraklı değilim tamam mı! Hayatımda onun gibi birini de istemiyorum! Poyraz senin olsun! Ve son bir şey... Asıl iki yüzlü sensin!"

Telefonu suratına kapattığımda, yakınlarımda birinin düştüğünü işittim. Başımı çevirip o yöne baktığımda Poyraz'ı gördüm.

Beni mi duymuştu?

Ah! Hayatım neden bu kadar berbat bir hâl aldı!

Yanına gittim ve elimi ona uzattım. Yere, kalçasının üstüne, düşmüştü.

"İyi misin?"

Elimi sertçe, elinin tersiyle itti. Ardından yerden destek alarak kalktı. Düştüğündeki yüz ifadesi yıkılmış gibiyken... Şimdi öfkeliydi.

"Beni duydun... Değil mi?"

Arkasını bana döndü ve omzunun üstünden yarım şekilde bana döndü.

Histerik bir kahkaha attı.

"Yinede beni sevebileceğini düşündüğüm için kendime acıyorum. Gerçekten acınası haldeyim..."

Yürümeye başladı. Onu tutmak gitmemesi söylemek istedim. Ama yapamadım. O arkasını dönmüş, omuzları düşmüş şekilde uzaklaşırken; yapabildiğim tek şey, onu rahatlatacak ve iyi gelecek şeyleri söylemekti. Yani... Düşüncem bu yöndeydi. Sadece ona fazla kötü davrandığımı fark etmiştim. Ve biraz olsun iyi hissetmesini istedim...