ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

23 3 0
                                    

Πόσα μπορείς να κρύψεις μέσα σε ένα μεγάλο τείχος ; Αργά ή γρήγορα όλοι θα το μάθουν.

« Γκρέις, το ξέρεις ότι κοντεύει δώδεκα. Μην ξανά αργήσεις, αλλιώς θα έχουμε μεγάλα προβλήματα, έγινα κατανοητή ; »

« Μάλιστα, μητέρα »

Πάντα η ίδια προειδοποίηση. Αλλά αυτό, επειδή η κυβέρνηση, είχε αποφασίσει να απαγορεύσει την έξοδο των πολιτών από τα σπίτια τους, μετά τις δώδεκα τα μεσάνυχτα.

« Βάλε μου ένα ποτήρι ουίσκι, σε παρακαλώ » είπε καθώς κάθισε στον βελουτέ κόκκινο καναπέ του σαλονιού.

« Ορίστε »

Δεν γύρισε ούτε λίγο το κεφάλι της να με κοιτάξει.

« Κορνήλια »

Μετά από τον δυνατό θόρυβο που ακούστηκε από την πόρτα του γραφείου, εμφανίζεται ο πατέρας μου.

« Πάλι πίνεις » τον βλέπω να πηγαίνει προς το μέρος της και να της αρπάζει το ποτήρι. Όμως, με την αντίστασής της, το ποτήρι πέφτει στο πάτωμα και σπάει.

« Όταν συνέλθεις και μπορείς να σκεφτείς, έλα να με βρεις. Προέκυψαν νέες υποχρεώσεις στην δουλειά »

Η κατάσταση αυτή, εξακολουθούσε να υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια. Η μητέρα μου άρχισε να πίνει εδώ και δέκα χρόνια. Πάντα ήταν κάπως, απόμακρη αλλά μετά το ποτό, παραιτήθηκε τελείως. Ο πατέρας μου από την άλλη, δεν ήταν ποτέ στο σπίτι, αλλά ούτε και δίπλα μας. Η δουλειά του τον είχε καταστρέψει. Πρόσφατα, του ανατέθηκε εργασία στο τομέα της διοίκησης.

« Θα τα μαζέψω εγώ τα γυαλιά »

Καμία απάντηση. Είχε στρέψει το βλέμμα της, στις φωτογραφίες που είχαμε στο σαλόνι.

Λίγες ώρες αργότερα, αφού τα πράγματα είχαν ηρεμήσει, βλέπω την μητέρα μου να σηκώνεται από τον καναπέ και να πηγαίνει στο γραφείο.

« Γκρέις, πήγαινε να κοιμηθείς. Μια κυρία πρέπει πάντα να είναι ξεκούραστη, δεν θες να έχεις μαύρους κύκλους »

« Θα πάω σε λίγο μητέρα »

Μπορούσα να ακούσω τις φωνές τους από το γραφείο. Καλύτερα να πάω στο δωμάτιό μου. Καθώς διέσχιζα τον διάδρομο, οι φωνές γινόντουσαν όλο και πιο καθαρές.

« Ρίτσαρντ, αυτά τα λεφτά πως θα δικαιολογηθούν ότι τα εισέπραξες ; »

« Τα έχει κανονίσει όλα ο Χάρολντ »

« Όχι, σε έχουν μπλέξει σε ένα παιχνίδι που δεν έχεις καμία δύναμη να ασκήσεις »

« Ξέρω πολύ καλά τι κάνω »

Μια παύση απλώθηκε στο δωμάτιο.

« Στέλνετε αθώο κόσμο σε λάθος μονοπάτια »

« Και εσύ το ίδιο κάνεις. Είσαι μέλος πλέον »

Ξαφνικά οι φωνές σταμάτησαν. Ακούω βήματα να πλησιάζουν την πόρτα. Έτρεξα, κατευθείαν προς το δωμάτιό μου. Παράνομο χρήμα ; Από ποιον τα εισέπραξαν ;

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΙΧΟΣDove le storie prendono vita. Scoprilo ora