Ο φυλακας αγγελος μου

17ο κεφάλαιο

Πήγα κατευθείαν σπίτι.Μπήκα μέσα και έτρεξα στο δωμάτιο μου.Για καλή μου τύχη δεν ήταν κανείς σπίτι.Πήρα τηλέφωνο την Ελίνα και της είπα να έρθει σπίτι.Μετά απο 10 λεπτά είχε φτάσει. Χτυπάει το κουδούνι και πάω να ανοίξω.Με το που ανοίγω πετάγεται στην αγκαλιά μου.Έρχεται μέσα και πάμε και καθόμαστε στον καναπέ του σαλονιού.
Ελ: Τι έγινε?
Ε: Πήγα στο νοσοκομείο όπως μου είχες πει και τον είδα αγκαλιά με μια ξανθιά...λέω και δάκρυα αρχίζουν να ξεχειλίζουν στο πρόσωπο μου.
Ελ: Σοβαρά?αποκλείεται καμία συγγενής του θα είναι, δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο...λέει έκπληκτη
Ε: Δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει
Ελ: Ώπα κάτσε..τι έννοιες με το "δεν με ενδιαφέρει"?
Ε: Αυτό που κατάλαβες
Ελ: Τι λες κοπέλα μου?
Ε: Να σου πω κάτι?αφού η μαμά του μου ξεκαθάρισε οτι δεν κάνω για αυτόν και οτι δεν πρέπει να είμαστε μαζί γιατί να το κουράζω το θέμα?
Ελ: Τον αγαπάς?
Ε: Πιο πολύ και από την ζωή μου
Ελ: Τότε το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να πας και να του μιλήσεις και θα τον ρωτήσεις και για την ξανθιά κοπέλα
Ε: Καλά
Ελ: Λοιπόν θες κάτι άλλο?
Ε: Όχι
Ελ: Ωραία φεύγω γιατί έχω κάτι δουλειές
Ε: Εντάξει, ευχαριστώ
Ελ: Σαγαπώ και θέλω να χαμόγελα
Ε: Και εγώ! Λέω και την αγκλιάζω
Αφού φεύγει η Ελίνα πάω και βλέπω τηλεόραση.Λέω να πάω να ξεκουραστώ γιατί η ώρα είναι περασμένη.Αύριο θα πάω να δω τον Βαγγέλη.Και ότι γίνει, έγινε!
.
.
.
.
.
.
.
Να και το 17ο κεφάλαιο, ελπίζω να σας άρεσε❤Επειδή θα πάω διακοπές την Κυριακή και δεν θα έχω ίντερνετ θα ανεβάσω όσα περισσότερα κεφάλαιο μπορώ αυτές τις μέρες γιατί σας χροστάω πολλά:* Btw συγνώμη που είναι μικρό αλλά δεν είχα πολύ έμπνευση:( Υπόσχομαι το 18 να είναι πιο μεγάλο!Σχολιάστε και ψηφίστε αγάπες❤