-13 sarah-

2 1 1
                                    


İçimde bir volkan varmış ve şimdi patlamış gibi kendimi

tükenmiş hissediyorum.öğrendiklerimin hepsi inanamayacağım

kadar imkansız geliyor. Hepsinden çok korktum, çok canım yandı

ama  annemin resmen beni satmış olduğu gerçeği kalbimi

yüzlerce parçaya ayırıyor. Evet onlar annemi öldürmüşerdi  ,

yıllarca jereda annemi öldürdüğü için nefret beslemiştim annemi

ise tüm yaptıklarına rağmen masum görerek üzülmüştüm meğer

herşeyin sorumlusu en başından beri zaten oymuş. Kızımı

vermem deseydi, ölümsüzlüğü değil beni seçseydi bu yaşananlar

asla olmayacaktı. Oysa hep birlikte mutlu bir aile olabilirdik ,

mutlu bir çocuk olabilirdim ama kendi öz annem sırf biraz daha

yaşayabilmek için hepsini feda etmiş. Beni öldürebilirlerdi , yada

işkence yapıp tecavüz edebilirlerdi  ama o bunların hiçbirini

önemsememiş.  Meğerse bana hiç değer vermemiş ... beni hiç

sevmemiş... sonunda hak ettiği ölüme kavuşmuş hak ettiği şeyi

yaşamıştı ama ben.. ya ben bu yaşadıklarımı hak edecek birşey

yapmamıştım ki! Ölen o oldu ama geride kalarak asıl acıları çeken

ben oldum. Adaletsizlik, bu olanlar tamamen adaletsizlik! Şimdi

bende onler gibi zalim olsam, bende vicdanımı gömsem kim beni
suçlayabilir?

Ağlamaktan tükendiğimde artık gözlerimden yaşlar akmaz oldu.

Bütün acılarımı göz yaşlarımla dışarı akıttım, yaşlarım tuzluydu

her damlası içimdeki kırıkları yakıyordu ve ben artık onların

kırdıkları parçaları istemedigime karar verdim. Ne kadar

çabalasamda onları bir araya getiremedim yedi yılda..  madem en

baştan beni gözden çıkardılar bende onları kalbimden

çıkardığımda artık aramızda hiçbir bağ kalmayacak .. bana

yaptıkları için hesap dahi sormayacağım , aksine hepsini tanrının

adaletine bırakıyorum çünkü bunca şeye rağmen hala beni

gözden çıkarmadığını düşündüğüm bir o kaldı.

Belkide Saatlerce kendimi yıprattıktan sonra bir daha onun için

üzülmeyecegime  söz verdim kendime ve her zaman olduğu gibi

yine kendi başıma kalktım ayağa .. ağlamaya başladığımda beni

yalnız bıraktığı için şu an jereda minnettarım çünkü eğer

gitmeyip kalsaydı toparlayamazdım daha çok çökerdim. 

Ortalarda görünmemesine rağmen en son mutfağa doğru gittiğini

hatırladığım için  mutfağa gitmek üzere hareketlendim.

Duvardaki ayndan kendime baktım,  neyseki barın tuvaletinde

makyajımı temizlemiştim de yüzümde maskaradan oluşan yollar

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 12 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Trapped İn  Dark-karanlığa HapsolmuşHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin