« Υπάρχει λόγος ; »

«Υπάρχει επιστροφή;»

POV Άννας:
Εδώ είναι..εδώ είναι..
Δεν γίνεται να έχουμε πέσει τόσο έξω..
Ο μικρός Μιχάλης το έχει ζωγραφίσει αυτό,
είμαι 100% σίγουρη.
Πρέπει να ενημερώσω την αστυνομία.
Πρέπει να τους πω να ψάξουν με μεγαλύτερη προσοχή.
Βγήκα τρέχοντας από το κτήριο και πήγα προς το μέρος της.

Α-Αγγελική..Αγγελική..
Αγ-Τι έγινε; Βρήκες κάτι;
Α-Ναι..κάτι που αποδεικνύει ξεκάθαρα ότι ο μικρός είναι εδώ.
Σε ένα από τα παράθυρα υπάρχει μια ζωγραφισμένη λυπημένη φατσούλα..
Είναι εδώ..είμαι σίγουρη..πρέπει να κάνουμε γρήγορα..
Αγ-Προσοχή..όσες ομάδες είναι εδώ ακούστε καλά.
Ο μικρός Μιχάλης βρίσκεται μέσα κτήριο.
Ψάξτε κάθε σπιθαμή του..από το υπόγειο μέχρι την σοφίτα..
Μην σας ξεφύγει τίποτα..

Όσοι αστυνομικοί βρίσκονταν εκεί έτρεξαν στο εσωτερικό και ακολούθησαν η Αγγελική με την Άννα.
Εκείνη κατέβηκε στο υπόγειο.
Υπήρχε απόλυτο σκοτάδι στον χώρο και η μυρωδιά ήταν σκέτος θάνατος για όποιον το εισέπνεε έστω και λίγο.
Σε όλη αυτή την κατάσταση άρχισε να αντιδρά το σώμα της, με αποτέλεσμα να της φέρει τάση για εμετό που δεν έπρεπε να εκδηλώσει τώρα.

«Οχι Άννα, όχι τώρα..ηρέμησε..πρέπει να βρεις τον μικρό..πρέπει..»

Ο φακός της άρχισε να αναβοσβήνει.
Η μπαταρία του τελείωνε.

Α-Μην κλείσεις τώρα γαμωτο..μην κλείσεις..

Τότε ένας λυγμός ακούστηκε στον χώρο .

Α-Μιχάλη..Αγοράκι μου..Που είσαι;,
είπε κοιτάζοντας γύρω της στον χώρο.

Άρχισε να ανοίγει κάθε πόρτα που υπήρχε.
Όταν άνοιξε την τελευταία αντίκρισε ένα μικρόσωμο παιδάκι να κλαιει κουλουριασμένο στη γωνία του δωματίου.

Α-Μιχάλη...;

Ο μικρός μόλις άκουσε να φωνάζουν το όνομα του μαζεύτηκε ακόμα πιο πολύ σε εμβρυακή στάση και το κλάμα του γινόταν πιο έντονο από τον φόβο του.
Α-Ει..ει..μικρούλη όλα είναι καλά..όλα καλά..
Έτρεξε κοντά του και κάθισε δίπλα του.

Α-Μιχαλάκη μου..κοίταξε με αγοράκι μου..σε παρακαλώ..
Πήρε το θάρρος και μετακίνησε το χέρι της στην πλατουλα του, άρχισε να την χαϊδεύει.
Εκείνος σήκωσε το βλέμμα του και την κοίταξε,
μετά από λίγο σταμάτησε να κλαίει.
Άρχισε να παίρνει βαθιές ανάσες και να ηρεμεί, μάλλον τον βοηθούσε το άγγιγμα της. Τον γαλήνευε.

Α-Μπράβο ψυχούλα μου..μπράβο σου..όλα τελείωσαν..στο υπόσχομαι..σου το υπόσχομαι..,
του αποκρίθηκε και το χέρι της από το σωματάκι του, μετακινήθηκε στα μαλλάκια του.