SPOILED HEART'S ENTWINED

CHAPTER 5 Crying

---

Hey, pang-agaw pansin ko sa kanila...

“How are you, bitch?”
Bati ko sa kanila habang may ngiting gumuhit sa labi.
Napatingin naman sila sa akin—at ngumiti.

"How long did you wait for me?" tanong ko.

“30 minutes,” sagot ni Serenity.
Napangiti ako.

“For Pete’s sake! 30 minutes lang kayong naghintay tapos nainip na agad?
Dapat nga 1 hour kayong maghintay, pampabawi sa'kin sa time na may usapan tayo tapos ni isa sa inyo walang dumating.”
At agad akong pabagsak na umupo sa upuan.

“OA niyo. Liar,” I said while rolling my eyes.
“Alam niyo naman na pinaka-ayaw ko sa lahat ay maghintay.
Kasi lahat ng gusto ko, ibinibigay.”

“You never change, Hesperia,” sabi ni Meona.
“You're always that spoiled brat na lahat ng gusto, natutupad,” dagdag pa niya, may ngiting pang-aasar.

“Stop it, Meona,” sabi naman ni Serenity habang pinipigilan ang tawa.

“How’s life?” pang-change topic ko.

“Sucks,” sagot ko habang nakatingin sa booklist para sa order namin.

“Oh come on, Hesperia… Life is life. Walang pagbabago. Always busy,” sagot ni Meona.

“I guess life is hard today,” sabi ni Serenity, sabay buntong-hininga.

“Yeah…” sagot ko rin.

“May problema ba kayo?” tanong ni Meona.

“Yes,” sagot ni Serenity.
“Hindi na tayo mga bata para hindi makaranas ng problema.”

“Problem, problem, problem... Alam ko kung paano iwasan yan,” sabi ko habang may kalokang ngiti sa labi.

“Paano?” tanong ni Meona.

“Simple lang—wag mong problemahin ang problema. Hayaan mong problemahin ka ng problema.”

“Oh really, tsssk.”
Hindi lang talaga ako sanay sa cold treatment nila.
Pero magiging okay rin ‘to, matapos lang ang mga case at threats nila, sabi ni Serenity habang nakayuko.

“Serenity, look, we all have problems. Every person does.
You’re not alone fighting—kasama mo kami,” sabi ko sabay tayo para sa group hug.

“Thank you, bitch,” sabi ni Serenity habang yakap kami.

“As always, Serene, we’re your best friends,” sabi ni Meona.

“Don’t say thank you... ‘Cause I hate you,” I said, rolling my eyes.

Napatawa sila sa akin.

Nagkwentuhan pa kami—tungkol sa crush ni Serene, sa pagtatalo ni Meona sa kaklase niya, at sa napa-away ko.

---

FAST FORWARD...

“Manang, nandito na ba sila Mom and Dad?” tanong ko kay Manang.

“Umuwi sila kanina pero bigla ring umalis. Nagmamadali siguro—baka may importanteng gagawin sa kompanya niyo. Halika muna dito, may pagkain na,” sabi ni Manang with the sweetest smile.

“Okay na po, Manang. I’m done eating,” I said.

Umakyat ako sa hagdan at dumiretso sa kwarto.
Tiningnan ko ang malaking picture frame.
Noong bata pa ako, ni minsan, hindi sila Mom and Dad dumadalo sa mga awarding o meetings sa school.
Palagi na lang sinasabi, “Si Manang na lang.”

Tumulo ang mga luha sa mata ko.

“Hindi ba nila ako priority?
O baka hindi lang talaga ako enough?
Hindi ako katulad ni Meona na matalino…
O ni Serenity na may talento sa pagsayaw.
Ano ba dapat kong gawin?”

Napaupo na lang ako habang tuloy-tuloy ang pag-agos ng luha.

I hate myself.
I’m not insecure about my looks—pero sa loob, I am.
I’m f*cking jealous of everyone.

Kapag tiningnan mo nang maigi ang mukha ko,
doon mo makikita ang katapangan, kalungkutan, at emosyon
na parang walang ni isang nagmamahal.

Everyone hates me because of my attitude—
but not everyone knows the real me.

Tumayo ako at tumingin sa salamin.

“Oh come on, Hesperia. Don’t cry. You’re a f*cking bitch. Bitches don’t cry.
Compose yourself... and slay.”
Sabi ko sa sarili habang pinupunasan ang luha.

As long as no one knows your weakness,
they can’t use it as a weapon against you.

No one can break me like how my own parents broke me.
And if they’re disappointed in me—let them be.

Tingnan natin kung sino ang magwawagi.
Soon, malalaman niyo rin kung ano ang pagkukulang niyo.

Kinuha ko ang wipes sa lamesa at binilisan ang pagpupunas ng mukha ko.

I smiled when I saw my reflection.

Still thankful for this angelic face.

I let out a sigh and said...

“My problem, my own solutions.
That’s what a real queen does.”

---

Author’s Note:

(To all my readers, paki-comment naman para malaman ko rin ang thoughts niyo habang binabasa ito.
Baka cringe lang talaga or j-j.
Comment lang kayo and don’t forget to vote ^_^)

Ang cheesy noh?
At ang daldal ko pa.

This is your writer,
Vemxxie
Thank you!