SPOILED HEART'S ENTWINED

Chapter 28 Left

AND...YES LOVING YOU IS MY BIGGEST REGRETS...____________

DI ako makagalaw ni makasalita subrang sakit na mga salita ang binitawan nya.

Oo alam ko, alam ko GAANO karumi ang pangalan nang pamilya namin.

Pero Hindi ako maka niwala na sa kanya pa galing ang mga salitang masakit.

Akala ko na sya ang kakampi ko.
Sya ang kasandalan ko sa lahat na mga taong masama ang tingin sa akin.

Tinlikuran nya ako na para bang Wala syang Nakitang tao.

Umalis sya na Hindi lumingon.
Tiningnan ko ang likod nya.
Haggang sa Hindi ko na sya Makita.

Ang kaninang mapayapa na paligid.
Ay naging kabaliktaran.
Palakas na palakas ang ihip nang hangin.

At kumolog at kasabay nito ang malakas nang pagbuhos nang ulan.

Parang boung Mundo ay bumagsak sa akin.
Dahil sa bigat nararamdaman ko.

Di ako makahinga.

Bawat agos nang luha sa mga Mata ko.
Ay ang bawat patak rin nang ulan.

Bawat ihip nang malamig na hangin.
Ay ito rin paghagulhul ko.

Bawat lakas nang ulan.
Ay ito rin kabigat nang nararamdaman ko.

Nakaluhod ako sa gitna sa ulan.
Ni isang bagay walang makakapitan.

Tumingin parin ako sa dinadaanan ni Hallet.
Na baka sakaling balikan nya ako.

Kung ang ulan ay sumisimbolo sa akin.
Nang kasiyahan, at pagmamahalan.

Ngayon alam ko na ang simbolo nang ulan.
Kasakitan at kapaitan,

Bawat pagbuhos nang ulan.
Ay ang pagbuhos nang luha.

Kaya pala umulan Ngayon.
Kasi umiyak sya, Ngayon.

Sana ang kagaya nyang nakaramdam nang sakit.
Ay makahana
p nang makakapitan.

Iiyak mo lang, ibuhos mo haggang bumaha.
Haggang Malaman nila kung GAANO mo sila ka mahal.

Ang malamig nang hangin.
Ay sumisimbolo nang kanilang,
Malamig na puso.

Malakas na bosena ang nakagising sa akin.
Napatingin ako doon.
Ang kanyang ilaw na nakakasilaw.
Parating ito sa akin wala Akong magawa kundi ang pumikit nalang handang magagasaan.

Alam Kong masakit ito,
Pero paano, paano ang nararamdaman ko.
Subrang sakit.

Tumigil ang sasakyan sa tapat ko.

Iha ,Anong nangyari sayo,
Dali Daling bumaba si Manong Abet dala ang payong.
Pinatayo nya ako at ipinasok sa kotse.

Kahit subrang bigat nang nararamdaman ko ay pinilit Kong humakbang.

Bawat hakbang ay bawat kirot nang puso ko.

Binigyan ako ni Manong Abet nang coat.
At ang isang tasa ng kape.

Ikaw talaga iha ,ang aga aga pa umalis kana sa mansyon.

Kanina pa kita hinanap,Buti Nakita pa kita dito.
Alam mo naman sigurong Orange Rainfall Ngayon.

Tsyaka wag mong idibdib ang mga masakit n salita.
Galit lang siguro sila kaya nasabi nila yon sayo.

Tsyaka ang bata bata mo pa.
Para iyakan at magpapaulan dahil sa mga ganyan.

Sabi ni Manong Abet habang nagmamaneho.
Para bang nanadadaanan rin nyang masaktan.

Bumabaha na ang daan patuloy na palakas na palakas ang ihip nang hangin at ulan.

Pagdating namin ay agad na sinalobong ako ni Manang,

Niyakap nya Akong nang mahigpit.
Sa pagkayakap nya sa ay napahagulhul ako nang iyak.
Hinaplos nya ang likod ko na para bang Ina ko sya.
Ang ganinang bigat na nararamdaman ko ay,
Unti unting na bawas bawasan.

Tahan na iha.
Dyos ko talaga, ang basa basa mo na.

Ano ba ang nakain mo bakit nagpapa ulan ka.

Ngumiti lang Mang ako Kay Manang.

Tawa na tawa ka pa Dyan.
O sige pasok kana, maligo ka Muna at magbihis.

Nang matapos Kong maligo ay nakatulog ako.
Siguro sa bigat na nararamdaman ko.

________________&&&&&&_________________

Monday Ngayon kaya nagmamadaling Akong pumasok sa paaralan.
Labag man sa kalooban Kong papasok sa paaralan.
Dahil Makita ko naman sya,

Kahit isang segundo, menuto ay palaging Kong ma isip ang mga masasakit na mga salita.

Kahit man Mukha Akong sabog, Malaki ang eye bag.
At mahina, ay naligo pa rin ako.
At nag ayos, duhhh nasaktan man ako.
Sana di ako magpapapahalata sa kanila kung ano nararamdaman ko.

Remember Kong pinahalata mo na masasaktan ka.
Gawin nila ang kahinaan mo upang pagbagsakin ka nila.

Oo nasaktan ako, ngunit ba Kong ikaw'y nasaktan ay ipapakita bo ma sa kanila Kong masasaktan ka.

Ano nalang isipin nila sa akin.
Weak.

Yuck ewww,
I'm not weak ,I'm bitch.

Seryoso Akong nag-lakad sa hallway.
As usual all the students are looking at me.

Seguro nagtataka sila,
Di pa rin sila maka move on ,
Aa ginawa ko last Monday.

Hayys mga tsismosa nga at bobo.

Napailing nalang ako.

Napansin Kong may babaeng nakatayo sa may locker ko na para bang gusto nyang buksan ang locker ko.

Hey what are you doing ?
Seryoso Kong Tanong.

Lumingon sya sa akin.
Nagulat ako nang Makita ko sya.

Kuha na kuha nya ang make up ko.
Ang scent ko, at ang sout ko.
Naka kulay pula ang labi nya.

What in that face Xelery.
Nagtataka Kong Tanong.

Ahhh..ehh Wala....ikaw pala Hespe,
Good morning-_alis mo na ako ha
Namutla sya habang sinabi nya yon.
Napayuko sya na para bang nahihiya
At tinlikuran ako.

Napakunot ang noo ko sa pagtataka.

Wait !! Xeleria.
What is that
Tanong ko sa kanya.

Napahinto sya sa pag-lakad at napatingin sa akin.
Ngumiti sya nang plastik sa akin.

Tinaas ko ang kilay ko.

Why are you using my lips color signature.
Tanong ko sa kanya.

Na naagaw pansin pala nang ibang estudyante sa na naglalakad.

I'm..just trying if it gonna suit me..
Halata sa boses nya ang takot, na Makita mo sa kanyang mata na para bang iiyak na sya.

Bawal .. bang gamiton at besides.
Gusto ko naman nang bagong look.
Ngumiti sya na para bang tatae na sya.
At Dali Daling humakbang papalayo.

Okay...ito lamang na salita ang nasabi ko.

Nagtataka ako bakit ganyan sya Ngayon.

She just trying to look like me.
Na kahit ang mga kilos ko ay kinopya nya.

Napailing ako.
No Hesperia you're just overreacting.

Of course she is your friend.
Bakit kaba magatataka.
Natatawa nalang ako.
Habang tiningnan ang mga gamit ko sa locker.

Nagtataka ako bakit nag iba ang mag ayus nito.

Nabigla ako nang may biglang nagsalita Mula sa likuran ko.

Beware of plastic and trash around you.
And plus why are keeping trash on yourself.______
Bigla nitong Sabi.

Kaya napatingin naman ako Kong saan galing ang boses na Yun.