☆Nica☆
-Anne neresi acıyor?-Burası.
Annem parmağını arkaya doğru uzattı, yeşile boyadığım yara bandını annemin serçe parmağına sardım.
- işte oldu.
-Aferin Nica. Ne diyorduk? Biraz şefkat...
-Biraz şefkat yarayı iyileştirir.
Arabanın arka camından yolu izliyordum. Bulutlar, dağlar, ovalar ve sarı çiçekler ile kaplanmış yerleri izliyordum.Yoldan geçerken bir kurt gördüm.
-Bakın, kurt!
-Çok güzel.
Annem kurtlara güzel demişti.
-Hayır değil. Kurtlar korkutucu.- Masallarda kötü olarak anlatıldıkları için öyle diyorsun.Her zaman kötü olmazlar.
Annem kurtların bazen iyi olduklarını söylüyordu ama çok korkutucular. Babam,
-Hani nerede? Ben göremiyorum kurdu.
Annem bağırarak,
-Dikkat et! Kamyon! Dedi.-Hayır!
Ben ne olduğunu anlamadan önüme bakmıştım ki bize doğru gelen kamyonu gördüm.O an hayatımın en kötü saniyelerini yaşıyordum.Kaza yapmıştık...
***
Evet arkadaşlar, ilk bölümü nasıl buldunuz?Evet, kabul biraz kısa. Bunu için herkesten çok özür diliyorum.
Bu bölüme 10 vote gelirse 2. bölümü atarım.
Votelerinizi bekliyorum.
Hoşçakalın👋👋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖZYAŞI USTASI
RomanceNica ve Rigel, hayatlarının ilk yıllarında yetimhanede son derece zor bir çocukluk geçirdi.İki çocuk, aynı aile tarafından evlat edinildi ve yeni bir yaşama adım attı. Artık aynı çatı altında yaşayan Nica ve Rigel, zamanla birbirlerine karşı farklı...