Promised Son

4

Merabalar.
Keyifli okumalar.
*******************************

  Göz altlarında mor halkalar,dudaklarında kuruyup çatlamış,yer yer ezilmekten kanamış yerlerle Ron Weasley tam bir harabeye benziyordu. Gözlerindeki parıltılar yorgunluktan ve uyuyamamaktan solmuş,her saniye tetikte olmaktan paranoyaklaşmaya başlamıştı. Hermione ve Harry'nin teklifini zar zor geri çevirmiş,arkadaşlarını daha fazla endişeledirmemek için kahvaltıdan sonra geri göndermişti.

Şimdi ise karanlık olan odasına girmeye bile korkar bir şekilde asasını sıkarak kanepesinde oturuyordu. Güçlü bir büyücüydü Ronald,bir seherbazdı. Ama bu şey her neyse ondan korkuyordu,çünkü bu şey bozulmaz ve geçilmez zihin koruma duvarını defalarca geçmişti. Bakanlık,seherbazlarını suçlulardan korumak için yeni bir büyü geliştirmişti.

Her bir büyücünün zihni bakanlığın bile geçemeyeceği bir koruma duvarı ile güvenceye alınmış,kopyalanması ve çalınması imkansız bir yerde güvenceye alınmış,  anahtar benzeri bir büyü ile sonsuza dek kapatılmıştı. Bu şey ise her ne ise,Ron'un zihin duvarını defalarca geçmişti.

"Nesin bilmiyorum,ama beni rahat bırak!" Zar zor konuşup asasını odasının duvarına doğrulttu,en acımasız büyüleri sıralamak için tetikte beklerken,odasından her hangi bir cevap yada hareket gelmedi. "Benden ne istiyorsun?!" Yine her hangi bir cevap yok.

"Deliriyorum!" Ağlamaklı çıkan sesiyle beraber ellerini kızıl saçlarına çıkardı Ronald,yolarcasına sıkıp çekiştiriyordu. "Karşıma çık ve benimle yüzleş,saklanarak neyi kanıtlamaya çalışıyorsun?!" Boşluğa doğru bağırıp,sadece nefes seslerinin duyulduğu dakilarda yine yalnız kaldı. Göğsü deli gibi kalkıp iniyordu.

Yalnız iki dakika,iki dakika içerisinde,Ronald kendini uzun,simsiyah bir gölge ile burun buruna buldu. Ne ara ayağa kalktığını,ne ara odasına doğru iki adım attığını anlamamıştı bile. Anladığı bir şey varsa,delirmişse dibini sıyırarak delirmişti. Çünkü gölgeyi hissedebiliyordu. Delirmediyse tamamen batmıştı,çünkü karşısındaki şey sinirliydi.

"Lanet olsun..." Yavaş adımlarla gölgeden geri iki adım uzaklaştı. Bacağı kanepeye geri değene kadar geri gitmişti gidebildiği kadar. Önündeki şey sinirliydi,fazlaca hemde...

Rüyasında gördüğü gibi gözleri kıpkırmızıydı,bedeni daha koyu siyahken,geride kalan odaya ise biraz daha açık şekilde ip gibi bir şeyler havada süzülerek gidiyordu. "Şaka yapmıştım..." Gölgeden hırlama gibi bir ses çıkarken,loş odada Ron korkudan titriyordu,bu canavara sihir işlemiyordu! Lanet olsun!

"Bende ne istiyorsun sen?!" Artık ok yaydan çıkmıştı,gelip ona musallat olan o,korkutan o,birde kibar mı davranacaktı? Yok daha neler! Gölge kanepeye düşmüş olan çocuğa bir göz kırpımında yaklaşıp kırmızı gözlerini mavi gözlere kenetledi. Ron nefesinin kesildiğini hissederken,rüyasında gördüğü kareleri görmeye başlamıştı...

"Bunun geri dönüşü olamaz ölümlü!" "Bir oğlumu kurban vereceğim!" "Anlaşma kabul edildi!" "Ondan uzak dur!" "Bir oğlunu kurban vereceksin!"

Nefesi kesilerek izlediği karelerin sonunda,tekrar görüş açısına giren yaratık ile "Benden bir oğul mu istiyorsun?" diye sordu nefes nefese. Aklına başka bir şey gelmiyordu. Adrenalin damarlarını zorlayarak dolaşırken,beyni tam çalışmıyordu. Gölge sürekli "bir  oğlunu istiyorum" diyince aklına sadece o gelmişti.

Gölge hala kırmızı olan gözlerini çekmeden,pençe gibi olan elini kaldırıp işaret parmağını kızılın göğsüne bastırdı. "Tamam tamam,agreaifliğe gerek yok!" Ron eli göğsünden ittirip bir kaç santim geri kaçtı. Az önce bir canavara meydan okumuş,Merlin belasını vermişti.

Gölge bütün ışıkları açarak kaybolmadan önce,geriye yine aynı defteri bırakarak kaybolmuştu. Ron ise aklında aynı kareler dönerken,canavarın ne istediğini çözmeye çalışırken öylece kalakalmıştı...

******************************

Bölüm sonu.

Ne düşünüyorsunuz bakalım?

hikaye pek sevilmedi sanırım,belki silerim

Gölge

Ron Weasley.