Promised Son

8

Merabalar.
Keyifli okumalar.
*******************************

Ronald Weasley,bu dünyada ailesinden çok iki yakın arkadaşı olan Hermione Granger ve Harry Potter'a güvenirdi. Onun küçüklükten beridir ailesinin yaralı kısmını tutmuş,anne gibi desteklemiş,baba gibi arkasında durmuşlardı. İlk sevgilisi Lavender ile ayrılınca içki yoldaşı olup destek çıkmış,ilk iş gününde stresini paylaşmışlardı.

Anlayacağınız Harry ve Hermione onun için her şeydi. İçinde tuttuğu bu sırrı artık onlara anlatmaya karar verdiğininde ise hiç bu kadar rahatlamış değildi. Çünkü arkadaşı Hermione ikisinin aksine Hogwarts yıllarında bir inek öğrenci olduğu için çok fazla şey biliyordu ve hemen tehşisi koymuştu.

Kendisine musallat olan şey bir hayaletti,ancak normal bir hayalet değildi. Kan bağı ile zehirlenerek ölmeden hayalete dönüşen bir adamdı ve büyü dünyasında adları "Gorider" yani dünyada sıkışmışlardı. Eski bir dilden gelen bu kavram,Gorider'ın ne kadar kadim bir lanet olduğunu gözler önünde seriyordu.

"Yani,Herm,sen bu adamın aslında eski haline dönebileceğini mi söylüyorsun?" Hermione kafasını salladı "İşimiz zor olacak. Kan bağı yüzünden zehirlenmiş ve asırlardır amaçsızca yaşıyormuş. Normalde büyücülere yada birisine musallat olmazlar. Ancak sana neden aniden musallat olduğunu bulacağız."

Evin ışıklarında seğirme olurken Ron bunun bir "Sonunda zeki birisi!" sevinci olduğunu hissetmişti. Göz devirdi,tamam belki birazcık saftı ama bu kadarda değildi sonuçta. "Vay canına dostum!" Harry hala inanamaz bir şekilde mırıldandı. Bir Gorider'ın üzerine yürümüştü! Üstelik tek başına!

"Sana bu günlüğü verdiğini söylemiştin değil mi?" Ron kafasını salladı "Sana verdiğinde de böyle boş muydu peki?" Ron arkadaşının kucağında açık olan kitaba baktı "Ne boşu Mione?" Hermione sayfayı dikkatle o tarafa bu tarafa çeviriyordu "Bu sayfalar boş." Ron inanmazca kafasını salladı "Hayır,değil. Üzerinde yazan şeyleri görmüyor musun?"

Harry kaşlarını çatarak günlüğe eğildi "Ron,dostum,bu boş." Ron üzerinde yazan yazıları net bir şekilde görüyordu "Ben görüyorum ama!" Hermione kaşlarını iyice çattı "Ron,bu sayfada ne yazıyor?" Ron gözüne ilişen cümleleri okumaya başladı.

"Bu gün son bahar. Artık daha halsiz hissediyorum. Ellerim ve vücudum hala karıncalanıyor. Odamı terk edemiyorum,anne ve babamın sesleri kesildi ama kardeşlerimin ağlasını hala duyuyorum."

Hermione gözlerini kırpıştırdı "Biz neden okuyamıyoruz Hermione?" Harry'nin meraklı sözlerine karşılık Hermione çekilen rengi ile mırıldandı "Sıradaki kişi Ron olabilir."

Ron karıncalanan avuç içlerini kaşımayı aniden keserek Hermione'ye döndü. Son bir kaç aydır bu karıncalanmalar artmaya başlamıştı. "Ne demeye çalılıyorsun Hermione?" Hermione elinin birisini saçlarına çıkardı "Lanet kan bağı boyunca akmaya hala devam ediyor. Aynı Astoria'nın öldüğü gibi Ron da o adam gibi Gorider'a dönüşecek!"

Kızın panik hali iki genci sarsarken,evin ışıkları bir kere daha kasılıp açıldı ve bir saniyeliğine kimsenin fark etmeğidi bir figür görünerek kayboldu..

"Şimdi ne yapacağız Hermione?" Hermione sakin kalmaya çalıştı "Kütüphaneye gitmeye gerekecek..."

*******************************

Bölüm sonu.

Ne düşünüyorsunuz bakalım?

Adios.