အခန်းရှေ့ရောက်တော့တံခါးခေါက်တော့မရနောက်ဆုံးလက်ကိုင်လှည့်ဖွင့်ကြည့်တော့မှရသည်။ဒီကောင်တွေတံခါးကိုသေချာမပိတ်ဘူး။ပစ္စည်းတွေပျောက်တော့မှာပဲတွေ့မှနှစ်ကောင်လုံးဆူရမယ်ဆိုပြီးအတွေးကကုတင်ပေါ်ကနှစ်ကောင်ကိုတွေ့တော့ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက်။
တစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ပေါ်နှစ်ကောင်သားအိပ်နေတာပူးပူးကပ်ကပ်။ကိုယ်ကတော့သူတစ်ယောက်ထဲကြောက်မှာဆိုးလို့အပြေးပြန်လာရတာကိုဒင်းကအိပ်နေတာဆင်တတ်နင်းတောင်နိုးမယ်မထင်။
ကြည့်မနေနိုင်တဲ့အဆုံးလှုပ်နှိုးမိတော့တစ်ကောင်မှနိုးမလာ။စိတ်မရှည်တဲ့အဆုံးတစ်ယောက်တစ်ချက်လောက်ခေါက်ပလိုက်တယ်။ဒါကိုတောင်မဖြုံကျ။
နိုးမရတော့gemiကိုတွဲကာဟိုကောင့်အခန်းတံခါးကိုသေချာပိတ်ပေးခဲ့လိုက်ပြီးတွဲကာဆိုင်ရာအခန်းဆီပြန်လာခဲ့သည်။
ကုတင်ပေါ်ချပေးကာဖိနပ်နဲ့ခြေအိတ်ချွတ်ပေးလိုက်သည်။ကိုယ့်ကတော့စိတ်ပူလိုက်ရတာသူကတော့မှောက်ပြီးတခြားတစ်ယောက်ရင်ခွင်ထဲတောင်သွားအိပ်နေသတဲ့။
ကုတင်ပေါ်အကျအနနေရာချပေးကာကိုယ်ပါသူဘေးနား၀င်လှဲမိတော့သည်။အိပ်ပျော်နေတဲ့မျက်နှာလေးကိုလက်လေးနဲ့အသာယာထိကြည့်မိသည်။
သိပ်ပြီးပြည့်စုံတဲ့မျက်နှာလေး။မျက်တောင်လေးတွေကယပ်တောင်သဖွယ်ကော့စင်းနေသည်။နောက်ပြီးမျက်၀န်းအောက်ကမှဲ့သေးသေးလေး။
နှာတံဖြောင့်စင်းကလေး။ပြီးတော့ပါးပြင်နုနုလေးပေါ်ကိုလက်နဲ့အသာအယာပွတ်မိသည်။ကလေးတွေလိုနူးညံ့အိစက်နေလိုက်တာများတိမ်လေးတွေကျနေရော။
အဆုံးသတ်ကျနှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးပေါ်သို့လက်မနဲ့ပွတ်ဆွဲမိတော့ရေဆာလာသလိုမျိုးမို့လက်ကိုဖယ်မိသည်။မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ၀င်လေထွက်လေမှတ်ရသည်။အဲ့လိုမှမဟုတ်ရင်သူဒီကောင်လေးကိုနမ်းမိတော့မှာ
__________
