I'm his sister?

1

Ik word wakker van het belsignaal, over een halfuur eten, ik kijk in rond en zie mijn kamergenote al opstaan, ze heeft bruine ogen en licht bruin haar, ze draagt veel roze, totaal anders als mij, ik heb blond haar en mijn haar word blauw als je naar beneden gaat en ik heb fel blauwe ogen. 'Ik heb de badkamer al gebruikt' zegt ze en ze trekt haar roze rokje naar beneden, niet dat het helpt. 'Oké, dank je Marilyn' zeg ik. 'Ja, ik ben bij de meiden' zegt ze en ze loopt weg. Ik loop naar de badkamer en douche me en daarna zet ik mijn bril op. Ik loop naar mijn kast en trek er een outfit uit (media). Ik loop naar de jongens afdeling en loop naar de gang van de zeventien jarige. De jongens zijn me al zo gewoon dat ze gewoon in hun onderbroek lopen zonder me raar aan te kijken. 'Jay' roep ik door de deur, waar Jayden slaapt met Finn, een andere jongen, hij is wel leuk. 'Lars' roep ik door de deur over Jayden, hij slaapt alleen, dus soms blijf ik bij hem slapen. 'Doe eens rustig babe' zegt Lars half slapend. 'Trek een shirt aan, ik heb honger' zeg ik. 'Ja kom op, Lala' zegt Jayden die achter me staat. 'Ik eet mee' zegt Finn. 'Zo Finn, goed geslapen' vraag ik. 'Dus, aan hem vraag je hoe hij slaapt en tegen ons zeg je dat we verder moeten doen' vraagt Lars. 'Ja, jullie zijn mijn beste vrienden' zeg ik. 'Dat is zo on...' zegt Jayden. 'Ja ja, kom op, ik heb honger' zeg ik en ik huppel weg. 'Dat blauwe in je haar laat je er stoer uit zien, dat klopt niet' zegt Lars. 'Hou je mond lala' roep ik. We komen in de eetzaal en ik zie de jongens aan de ene kant zitten en de meisjes aan de andere kant. 'Eigenlijk, waarom ben ik het enige meisje dat bij de jongens zit' vraag ik. 'Omdat jij vreemd bent' zegt Jayden. Ik steek mijn tong uit en hij doet hetzelfde. 'Waarom draag je eigenlijk geen jogging en wijd shirt met de tekst Bitch pleas!' vraagt Finn. 'Het is adoptie dag, dan mag ik mijn jogging niet meer aan doen op adoptie dag' zeg ik en ik ga aan tafel zitten met boterhammen choco. De lange bel gaat wat betekent dat we allemaal in een rij in de hal moeten gaan staan. De kleinste zitten op de grond of in een stoeltje, dat zijn de kinderen van één tot vier, daarachter staan de vijf tot elf jarige en daarachter de twaalf tot bijna achttien jarige. Ik sta tussen Lars en Jayden, er zijn niet zo veel meiden van mijn leeftijd, je hebt Marilyn en Jolien, maar die zijn laat geboren dus staan naast de zeventien of zestien jarige, ik ben het oudste meisje, alleen Finn en Jayden zijn ouder als mij. 'Waarom moeten wij eigenlijk hier nog staan, niemand wilt een bijna volwassenen adopteren' zeg ik. 'Niemand' zegt Lars. 'Oh mijn god, dat is Niall Horan' gilt Jolien ineens. 'Niall Wie Wat' vraag ik. 'Tuurlijk, zij weet het weer niet' zegt Marilyn. 'Hey, ik weet ook wie Justine Bieber is, die zangeres' verdedig ik mezelf. 'Het is Justin en het is een zanger' zegt Jolien waardoor Finn, Lars en Jayden lachen. 'Ik zat het dicht bij' mompel ik. 'Oké, wie is er op zeven maart geboren' vraagt onze directeur, meneer Smith. 'Noor' roepen Jayden en Lars tegelijk. 'Nora Harrison' zegt de directeur. 'Nora is genoeg, ik weet niet of Harrison mijn echte achternaam is, het begint alleen met een H en eindigt op een N, ik vond Harrison wel goed klonken' zeg ik. De jongen met blonde haren en blauwe ogen fluistert iets tegen de directeur. 'Nora, hier' zegt hij streng. 'Zouden ze door hebben dat ik degene was die blauwe verf in de douches heb gedaan' fluister ik zacht. 'Ik hoop voor jou niet, anders mag je nog een week in de straf kamer zitten en je staat al op een week' fluistert Jayden. 'Nora' roept meneer Smith. Ik loop snel naar hem en volg hem en de jongen zijn kantoor in. Als we zitten verdwijnt meneer Smith en kijk ik de jongen verbaasd aan, ik ben zijn naam al vergeten. 'Als je me gaat verkrachten, ik zou het niet doen' zeg ik. 'Ik ga je niet verkrachten' zegt hij verbaasd. 'Oké, vertel maar' zeg ik en ik ga achter zijn bureau zitten en begin de computer te hacken. 'Wat doe je' vraagt hij verbaasd. 'Computer hacken, ik wil weten wat ze over me vertellen' zeg ik. 'Oké, je noemt niet Harrison' zegt hij. 'Wat, tuurlijk wel, het staat op mijn pas' zeg ik. 'Heb je ooit een DNA test laten doen' vraagt hij. 'Nee, mijn ouders wouden me niet, dus ik wil ze niet' zeg ik. 'Je noemt Horan met je achternaam, ik heb naar je gezocht, overal, ik heb je eindelijk gevonden' zegt hij. 'Wat bedoel je' vraag ik. 'Ik ben je oudere broer' zegt hij. 'Wat' roep ik luid. 'Ze zeggen dat ik een gevaarlijke gek ben' zeg ik. 'Nora, ik ben je broer, mam en pap wouden je niet weg, je was ontvoert, mam en pap gaven het op, maar ik niet' zegt hij. 'Hoe weet je zo zeker dat ik het ben' vraag ik. 'Je bent geboren op zeven maart, je hebt dezelfde ogen als mij en ik herken je gewoon, je bent niets verandert, behalve dat blauwe dan' zegt hij. 'Ik vind het cool' zeg ik. 'Ik wil je adopteren, over een paar dagen kom je bij mij en mijn vrienden wonen' zegt hij. 'Wat, ik wil dat niet' zeg ik meteen. 'Je moet' zegt hij. 'Ik heb hier een leven, ik heb vrienden en ... oké, ik heb hier alleen vrienden' zeg ik. 'Ik heb jaren naar je gezocht, sinds mijn zestien, dat is dus al vijf jaar' zegt hij. 'Ik kan Jayden, Finn en Lars niet alleen late, ocharme die kleine jongetjes' zeg ik. 'Ga je om met de peuters' vraagt hij. 'Nee, Finn en Jayden zijn ouders als me en Lars is net een paar dagen jongen, hij verjaart negentien maart' zeg ik. 'Asjeblieft Nora, ik wil je bij me houden' zegt hij. 'Best, dan moet ik teminste niet meer in de strafkamer' zeg ik. 'De strafkamer' vraagt hij verbaasd. 'Ja, dat is een kamer uit alleen maar steen en je moet er in gaan zitten met een shortje en een topje, ik zit er meer in als uit' zeg ik terwijl ik verder lees. 'Jullie tijd zit erop, wacht, Nora wat doe je op mijn computer' zegt hij. 'Wel ...' zeg ik. 'Strafkamer, je hebt al goede kleding aan' zegt hij. 'Ik weet de weg' zeg ik zuchtend. 'Morgen kom ik je halen' zegt Niall. 'Ja ja, tot morgen' roep ik en ik loop de gang op. 'Ik moet de kamer in, zie jullie wel als ik eruit mag' zeg ik en ik loop naar de kelder, ik open de deur en ga dan in de kamer zitten, normaal, zou ik eerst iets anders doen, maar dan zit ik nog langer in de kamer. Ik ga zitten en heb het al meteen koud. 'Op je knieën' roept meneer Smith. 'Dat doet pijn' zeur ik. 'Nu' roept hij en hij slaagt me met een lat. Old school, het beste woord. Ik ga op mijn knieën zitten en zucht. 'Ook ellebogen' roept hij. Ik zucht en leun naar voor terwijl ik op mijn knieën en ellebogen leun. Ik leg mijn hoofd op mijn handen en bijt op mijn lip om de pijn te verdragen. Na een tijdje proef ik bloed in mijn mond, meestal mag ik nu stoppen maar blijkbaar dus niet, dus bijt ik op mijn rechter wang, als die ook open ligt mag ik weg, mijn knieën en ellebogen zien helemaal rood, maar dat zijn ze al gewon bij mij, dus loop ik naar de jongens. 'Ik ben er weer' roep ik en ik gooi de deur open. 'Je lip bloed' zegt Finn bezorgd. 'Phahaha, heb je weer op je lip gebeten' roept Jayden lachend. 'Ach hou je kop' roep ik en ik gooi een kussen naar hem. 'Hier een washandje' zegt Finn en hij gooit hem naar mij. Ik hou het tegen mijn lip en dan komt Lars binnen. 'Weer op je lip gebeten' vraagt hij grijnzend. 'Hou je kop' zeg ik. 'Wat was dat nu' vraagt Lars. 'Ik word geadopteerd, ik moet morgen weg' zeg ik zacht. 'Wat' roepen ze alle drie tegelijk. 'Ik ga jullie missen' zeg ik. We wisselen gsm-nummers uit, we sms'en wel met die bakstenen' zegt Finn. 'Haha, ja, en als jullie uit het weeshuis zijn, gaan wij de stad onveilig maken' zeg ik. 'Kom, we gaan je koffers maken' zegt Lars en hij trekt me mee naar mijn kamer. Grinnikend lopen we naar mijn kamer die leeg is. Ik pak mijn weekendtas van onder mijn bed en leg hem op mijn bed. Al lachend stoppen we mijn spullen erin, het zijn er niet veel, hij zit niet eens voor de helft vol. Ik leg mijn fotokaders van Lars, Jayden en mij erin, het zijn foto's van elk jaar, elke gebeurtenis, elke verjaardag, altijd waren we samen en nog wat foto's met Finn en nog wat andere jongens. Als dat klaar is het al laat en gaan we avond eten, daarna liggen Jayden, Lars en ik nog een tijdje op Lars zijn kamer en daarna ga ik naar bed, maar slapen lukt niet. Morgen ga ik weg, ik ga wonen bij een jongen dat beweert mijn broer te zijn, ik ga het hier eigenlijk wel missen. Ik hoop maar dat het goed komt...