Başlamadan önce buraya bir kalp bırakabilir misiniz?
________________________
Eflal Karaca: sapık mısın?
Alaz Kaya: ne hayır
Eflal Karaca: sg
Bu kişiyi engellediniz
Alaz Kaya: haydaa (iletilemedi)
Alaz Kaya: senin yüzünden iddayı kaybedeceğim (bu mesaj silindi)
_________________
Alarmın sesi ile uyandım. Bugün cumartesiydi. Yataktan kalkıp banyoya girdim ve sıcak bir duş aldım. Ardından saçlarımı kurutup topuz yaptım.
Kütüphaneye gidecektim.
Telefonum dan saate baktım.
Saat sabahın yedi buçuğuydu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Kombin nasıl?)
Üzerime mavi bir sweatshirt ve pantolon giydim. Ardından çantamı alıp aşağı indim annemler kütüphaneye gideceğimi biliyordu. Bu nedenle onları uyandırmadan montumu giydim ve evden çıktım.
Hafif hafif yağmur çiseliyordu. Kütüphane evimize yakındı. Yürüme mesafesi ile kütüphaneye vardım. Şimdiden etraf kalabalıklaşmıştı.
Kendime kahve alıp boş bir yere oturdum.
Ve çantamdan kitaplarım laptop um ve gözlüklerimi çıkardım.
Evet gözlük takıyordum ama numaralı değildi. Mavi ışık gözlüğüydü.
Kulaklığımı laptop a bağladım ve kendime şarkı açtım. Ardından geometri çözmeye başladım.
Geometri yapabiliyor dum. Ama biraz da zorlanıyor dum.
Ben çalışırken karşımda ki sandalye çekildi.
Kafamı kaldırıp kimin geldiğine baktım.
Ne!
Cidden mi?
Alaz tam da karşımdaydı.
Sorar gözlerle ona baktım.
"Burası boş mu?" Dedi fısıldayarak.
"Boş." Dedim mecburen. Çünkü etraftaki insanlar bize bakmaya başlamıştı ve dikkatleri dağılmıştı.
Alaz yanıma oturdu ve önüne kitap açtı.
Bende dersime odaklanıp çalışmaya devam ettim. Ve önüme bir kağıt kondu.
