"Siktir, siktir, siktir, siktir, sikeyim! Megumi!"
Yuji dizlerinin üzerine çöküp Megumi'nin kafasını dizlerinin üzerine koydu.
"Megumi uyan! Aç gözlerini!"
Yuji elini Megumi'nin kalbine götürdü. Attığını hissettiğinde bir nebzede olsa rahatlamıştı.
"Ambulansı aradınız mı?" diye sordu karşısındaki adama.
"Aradık, yolda."
"Nasıl olduğunu biliyor musunuz peki?"
"Birden yolun ortasına çıktı. Bende anlamadım."
"Siz mi çarptınız?"
Adam mahcupca "Evet." diye yanıtladı.
Ambulans geldiğinde doktorlar hemen araçtan inip sedyeyi açtılar ve Megumi'yi bindirip araca ilerlediler. Yuji'de hemen aracın ön koltuğuna oturmuştu.
Megumi'ye çarpan kişi ise Megumi'nin bisikletini ve çantasını bagaja yerleştirdikten sonra ambulansı takip etmeye başladı. İnsanlarda yavaştan dağılmaya başlamıştı.
Yuji arada bir arkaya bakıp duruyordu, bunu fark eden doktor Yuji'yi teselli etmeye çalıştı.
"Merak etme endişelenecek bir şey yok. Arkadaşın iyi durumda. Sadece bacağı kırılmış ve başı yaralanmış."
Yuji şok içinde, "K-kırılmış mı?" diye sordu.
"Maalesef... Ama endişelenme! Kısa sürede düzelir."
Yuji son bir kez Megumi'ye bakıp yavaşça önüne döndü. Eğer gitmesine izin vermeseydi bu olmayacaktı. Keşke dedi içinden. Keşke gitmesine izin vermeseydim.
Hastaneye geldiklerinde Yuji hızlıca araçtan indi. Megumi'yi indirdiklerinde Yuji hızlıca doktorları takip etti.
Alçı odasına geldiklerinde Yuji dışarıda bekledi. Birkaç dakikanın ardından çıktılar ve normal odaya geçtiler. Megumi'nin bacağı komple alçıdaydı. Doktorlar işlerini hallettikten sonra odadan çıktılar.
Yuji çantasını kenara koyup koltuğa oturdu. Megumi'nin ailesine haber vermesi gerekiyordu ama o telaşla çantayı almak aklına gelmemişti.
Kapının tıklanmasıyla Yuji bakışlarını kapıya çevirdi.
"Gel!"
Kapı açıldığında içeriye Megumi'ye çarpan kişi girmişti. Yuji adamın elindeki çantayı görünce sevinmişti. Ailesine haber verebilirdi artık.
"Arkadaşının bisikletini ve çantasını getirmiştim. Bisiklet acil tarafında."
"Teşekkürler."
Yuji çantayı aldığında telefonu aramaya başladı. Bulduğunda ekranı açtı ama şifre olduğundan hayal kırıklığıyla geri kapatıp çantaya koydu.
"Durumu nasıl?"
"İyi. Endişelenecek bir şey yok."
"Sevindim."
Megumi yavaştan gözlerini açmaya başlamıştı. Yuji durumu fark ettiğinde hızlıca yerinden kalkıp yatağın dibinde bitti.
"Megumi?"
Megumi gözlerini tamamen açtığında karşısında kendisine endişeli bir şekilde bakan Yuji'yi gördü.
"Yuji?"
"İyi misin? Bir yerin ağrıyor mu?"
"Başım..."
"Ben hemen doktor çağırayım."

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kader | İtafushi
Fiksi PenggemarMegumi geçmişte yaşadığı zorbalıklardan dolayı insanlara güvenemez, sevemez, nefret eder olmuştur. Yuji ise bu durumu düzeltmek için uğraşır. Megumi her ne kadar buna kader dese de, Yuji bunların tesadüften ibaret olduğunu düşünüyordu. "Benim kaderi...