Belki babasının özelliklerini göstermiş olsa annesiyle onun yanında olabilirdi. Ama buradaki herkes onu seviyordu. Sayıyordu. Çalışkan bir öğrenciydi, zekiydi, atikti. Zamanla babasının sezgilerini ve gümüş yılan klanının özelliği olan zehirli gaz salınımını yapabiliyordu. Ama görüntüsü normal insan olduğu için babasına gidemiyordu..
Yine bir gün dedesi ile dağlara gezmeye gitti. Dedesi onu çığlık vadisinin tabanına çok değişik bir geçitten götürdü. Gizli bir kayanın arkasındaki kapıdan bir girişe girdiler... Savaran '' Dede burası neresi ?'' diye sordu. Etrafa şaşkın şaşkın bakarken bir an irkildi. Ve feci bir şekilde titremeye başladı. Kafasını ilerde ki devasa girişe çevirdiğinde kocaman, çok güçlü ve korkunç bir yılan insan gördü. Hiç de öğrendiği yılan insan kabilelerinden birine benzemiyordu. Bambaşkaydı...
Derhal dedesinin arkasına saklanıp, bacaklarına sarılmıştı. Dedesi güldü ve '' Merhaba Sol. Yine her zamanki gibi korkutucusun'' dedi. Sol '' Merhaba Efendi Endy. Torununuz mu? Hani gümüş yılan kanı taşıyan?'' diye sordu.
Endy evet anlamında kafasını salladı. Sonrada Savaranı kucakladı : '' Korkma Savaran o düşman değil dost. O bu kapının muhafızı Sol'' dedi. Savaran şaşkın şaşkın '' Nasıllllll? Onun gibi bir yılan insan hiç duymadım ve görmedim. O çooooook büyük Dede!!! ve güçlü gözüküyor. Biz nereye geldik Dede? '' dedi.
Endy gülümseyerek '' İlk önce büyük dedemizi selamlayalım sonra o sana her şeyi anlatacak. Zira seni görmeyi çok istiyor'' dedi. Savaran şaşkın şaşkın ve kafası karışmış bir şekilde bir sürü kapıdan, koridorlardan ve muazzam güzellikte bahçelerden geçtiler. Bir sürü aynı kapı bekçisi Sol gibi ve daha da iri yılan insanlar gördüler. Çok korktu minik Savaran ve muhteşem kırmızı altınla kaplanmış bir taht odasına geldiler. Savaron' un ağzı açık kaldı çünkü devin devi büyük ve çok yakışıklı bir yılan kral duruyordu karşısında.
