Kehanet

1. Bölüm

Bir seri katil nasıl olunur?

***

Giriş

Buz gibi bir hava, bu mevsimde mi? Lanet olsun! 'Sanırsam bu seneki deniz kampını ertelemek zorunda kalacağız' dedi içinden Cenk kartar... sevgilisiyle, belki de artık eşi sayabileceği, aynı evi paylaştığı, aynı yatakta yattığı o kadınla aylar öncesinde yapılan o sağlam planı iptal etmeleri gerekecek gibi görünüyordu, tamda bu zamanlarda yapmayı düşündükleri plan gidilmesi dahilinde göt dondurabilirdi, öyle değil mi?

Cenk arabayı karanlık sokaklarda uzunlara güvenerek olması gerektiğinden hızlı kullanırken bu günün bir an önce bitmesini diledi, yorucu ve oldukça gergin geçen bu günde, birini öldürmemek için... birini tekrar tekrar öldürmemek için tüm çabasını kullanmış, krizden krize girmişti, belki de bu iş onu olması gerektiğinden fazla yoruyordu ve bu yorgunluk onun karanlık ruhunu ortaya seriyordu.

Ama Cenk sabırlı bir erkekti, sabrını ne kadar zorlarsa zorlasınlar o ancak zevki için harekete geçen hastalıklı bir ruha sahip cezbedici bir erkekti. Ve şu an zevk istemiyordu, bu zamanlarda sadece dinlenmek gücünü toplamak istiyordu.

Ancak gecenin bu saatinde bile ona izin vermiyorlardı. "Pff siktir!"
İlerde duran dörtlüleri yakılmış ve kenara denemeyecek kadar yol ortasına çekilmiş arabanın hemen yanında birinin kollarını anormal bir biçimde bir o yana bir bu yana sallamasını olağan bir sakinlikle izledi, sanırsam buradan bu hızla geçemezdi, sanırsam buradan geçemezdi bile!

Yaklaştıkça arabanın açık camından gelen seste artıyordu, "lütfen yardım edin! Durun! Lütfen!" Neydi bu böyle? Bir hayat kadını mı? Avını böyle pusuya düşürebileceğini sanan bir katil mi? Yoksa araba sürmesini bilmeyen bir aptal mı?

Cenk vitesi boşa çekti ve dışarıda duran kadının yanında durdu. "Bayım! Bayım merhaba, arabam arıza yaptı, telefonumun şarjı bitti, burada kaldım, saatlerdir kimse geçmiyor, lütfen yardım edin." Ne işi vardı bu kadının burada? Cenk 'kadınların bu saate dışarıda ne işi olur ki?' Düşüncesine sahip bir erkek değildi, her zaman 'bir kadında bir erkek kadar özgürdür' düşüncesiyle büyütülmüş biriydi. İşte bu yüzden sadece düşündüğü. 'Neden kadın bu orman yolunda?' Oldu.

"Bekle." Cenk arabayı istop edip aşağı indi, bakacaktı, sorun çözülemez miydi? yoksa sorunu bu kadın mı çözememişti?

Açık olan kaputtan iç tarafı incelemeye başladı, "arabaya bin ve çalıştırmayı dene." Kadın ikiletmeden araba bindi ve kontağı çevirdi, "Durdur."
Sorunu bulmuştu bile, triger kayışı kopmuştu, ve bu ciddi bir durum gibi görünüyordu, bu gibi durumda Cenkin bile yapacağı bir şey yoktu.
"Triger kayışı kopmuş, buna müdahale edemem." Kadın bir anda ağlamaya başladı ve kafasını elleri arasına aldı, işte cenki çileden çıkarmaya yeter bir durum. "Annem, evde... hasta." Cenk ona acır bakışlarını yollarken kadının diğer diyeceğini kestiremedi. Biricik sevgilisi onu evde beklerken, ve bu kadar yorgunken birde başına bu çıkmıştı.
"Sana bir yardımım dokunmaz." Cenk arabaya ilerlediği sırada kadın koluna yapıştı. "Lütfen en azından evime kadar gidelim, annem hasta, ayağa kalkamıyor, beni bekliyor, lütfen!" Cenk umursamadı, çünkü Cenk umursamaz, çünkü bu gibi durumlar Cenkin umrunda bile olmaz. Cenk kolunu kurtarıp arabaya bindiği sırada kadın tüm o 'sevimli' tavrını yok etmişti. "Orospu çocuğu! Hasta diyorum anlamıyor musun?" Cenk derin bir iç çekti, içinden kendiyle konuşmaya yönelmişti bile. 'Hayır bu gün birini öldürmeyeceğim. Evime gidip sevgilimi deli gibi sikeceğim ve bu gerginlikten kurtulacağım'
O sırada Arabanın arka camı büyük bir sesle patladı, o kevaşe ne yapmıştı öyle? Cenk arkasını dönüp olana baktı. "Taş mı?" 'Şimdi o taşla kafanı kıracağım orospu!' diye düşündü Cenk, elini uzatıp taşı aldı ve bir hışımla arabadan indi.

Kadına başka bir cümle demeye fırsat vermeden koca taşı kafasına indirdi, yere düşen kadının üstüne çıkıp taşı defalarca kafasına vurmaya başladı.
Kadının kafası ezilmiş iniltileri son bulmuştu, Cenk kadını ters çevirdi ve taşı kafasının dibine yerleştirdi.

"Ah talihsiz kazalar."

Bölüm sonu.