Kehanet

2. Bölüm

Kapı zili çaldığında Özlem, takma adıyla Karamamba yerinden fırladı ve içinden nihayet nidaları ile kapıyı açtı, işte beklediği yüz sonunda buradaydı, sabahtan bu saate kadar evde boş boş oturmuş ve Cenki beklemişti, onsuz vaktin geçmediğini hissedecek kadar bağlanmış olmasına bir kez daha kızdı ve gelen sevgilisine sarıldı.
"Ahh çok yorgunum." Karamamba her zaman ona ne lazım bilirdi, ona ılık bir duş lazımdı, ancak tek ılık duşla olmazdı, ona kendisi lazımdı.

Cenk hiç yapmadığı bir şey yaparak üstünü kapıdan girdiği gibi çıkarmış ellerinde tutmaya başlamıştı, Özlem ne kadar garipsemiş olsada yorgundu aşık olduğu adam, sorgulamamıştı.

Yukarı çıktıklarında Karamamba özenle jakuzinin suyunu ayarladı ve giymesi gereken eşyaları çıkardı, Cenk soğuk hatta buz gibi bir erkek olmasına rağmen Özleme karşı ciddi bir 'kelime seçme' durumuyla onu üzmemeye dikkat ediyordu. Onların yıldızları birdi, onlar birbirleri için yaratılmış insanlardı... en azından Özlem öyle sanıyordu.

"Gel sevgilim." Cenk kendini jakuziye bıraktığında sevgilisininde yanında geleceğini kestirmiş kendini yattığı yerde oldukça toparlamıştı, tahmin ettiği gibide olmuştu, Özlem çıplak bedenini kapatma gereği duymadan banyoya girip Cenki bekletmeden jakuziye de girdi.
Cenke sırtını dönüp göğsüne yaslandı ve kendiyle beraberinde getirdiği alkol şişesinden sevgilisine ve kendine bir bardak koydu, buzlu bardakla bağdaşan alkol onlara olması gerektiğinden fazla haz verirken Özlem yaşanacak olan bu geceyi hatırlamak istediği için yavaş gitti. Ancak Cenk Özlem daha bardaktan 2. Yudumunu almışken kendi bardağını bitirmiş ve tekrar doldurmasını istemişti.
"Hatırlamak istemeyecek misin?" Cenk kafasını sağa sola salladı, her zaman yaşadıkları şeyi neden hatırlamak istesindi ki? Cenk zevkini alır geri çekilirdi, ve bunu her gün Özleme yapsa her gün Özlem ona koşa koşa gelirdi. Bunu bildiği için içinden 'Bu gün değilse yarın.' Nidalarıyla içinden kahkaha attı.

Cenk alkolünden bir yudum daha alıp kucağında duran sevgilisini kendine doğru bastırdı, sıcaktan mayışmış olan kız kucağına iyice yerleşince Cenk dokunmaya başladı, önce boynunda parmaklarıyla küçük çizgiler çizerken yavaş yavaş göğüslerine ordanda kızlığına indi ve Özleme istediğini verdi.

Ancak hala kendi istediğini almamıştı, ve alıştırma adı altında yatan bu olayın kısa sürmesini diledi. Ardından kendi bildiği vahşi kavramlara geçiş yapması oldukça hızlı olmuştu.

***

Yatağında yüzükoyun yatan adamı uyandıran şey güneş değildi, alarm değildi, sevgiliside gelip onunla uğraşmıyordu. Ancak sevgilisinin bile uğraşmadığı bu saatte gavatın biri Cenki ısrarla arıyordu.

Telefonu komidinde gözleri kapalı bir şekilde arayan Cenk bulmuş ve tereddüt etmeden açmıştı. "Ne var lan sabah sabah!" Ne kadar uykudan yeni kalkmış olsada sesi gür ve hiddetli çıkmıştı.
"Öncelikle günaydın yakışıklı, seni güzellik uykundan bölmek istemezdim ancak kayıp lavuğunu bulduk, paket bizde, teslim edilmesi için seni bekliyor." Bir anda Cenkin siniri dinmişti, keyfi yerine gelirken son defa konuştu. "Adres at." Dedi ve telefonu kapatıp yataktan fırladı.

"Cenk." Gömleğini üstüne geçirirken arkası dönük olduğu için görmediği ama sesinden moralinin bozuk olduğunu anladığı sevgilisine yanıt verdi. "Hıhm." Yanıt gecikmedi, "Bu nedir?" Ardından Cenk arkasını döndü ve içinden büyük bir 'SİKTİR!' Çekti, dün öldürdüğü kadının kanının üstüne bulaşmamasına dikkat etsede gömleğinin yakası bariz şekilde kan olmuştu. Ve bunu sevgilisi bulmuştu.
"Özlem..." durdu, ne diyecekti? Sen şeytansın bul bir yalan. Ardından Cenk özleme ilerleyip bir elini omzuna koydu. "Söylemeyecektim... ancak... dün benim burnum kanadı tekrar."
Özlem derin bir nefes verip gömleği yere attı ve hızla Cenke sarıldı.
"Çok korktum." Dedi özlem kısık sesiyle
"Neden."
"Birine bir şey yaptın sandım."
Cenk gülümsedi.
"Ben kimseye zarar veremem ki."